อย่าเพิ่งเขม่นแซมซะก่อนนะคะ.... แซมหัดเขียน กลบท ..นายโรงลืมกรับ มาสนุกกันนะคะ..แซมมาแบ่งปันค่ะ ถ้าผิดพลาด กรุณาบอกแซมด้วยนะคะ... จะปล่อยจินต์ถวิลหวนให้ครวญคิด ฟ้าลิขิตหรือกรรมหนุนนำกัก พาเตลิดเปิดเปิงมาเหลิงรัก เป็นชนักติดใจให้ซมซบ นั่งตาลอยคอยท่าเขามาสะกิด ใช้ชีวิตในฝันจนวันจบ คล้ายวิหคในพงหลงคาคบ บินหลีกหลบงุนงงในดงพฤกษ์ แต่เย็นย่ำคร่ำครวญหวนตีอก จนดาวตกร่ำอาลัยไม่รู้สึก ฟ้ารุ่งสางจางใสใจเฝ้านึก หลงตรองตรึกว่าเขารักเรานะ หัวใจเอ๋ยเคยเต้นไม่เว้นหยุด ถูกรักฉุดหวั่นไหวไร้จังหวะ คล้ายแอบดูระบำโรงจ้ำบ๊ะ เสียงเท่งป๊ะ...โท่นป๊ะ..จนระทึก จะเขียนกลอนอ่อนหวานซาบซ่านจิต ดันวิปริตกลับกลายเป็นควายถึก เพราะหัวใจขำขำเกินสำนึก ตอนดึกดึกแค่ละเมอ..เพ้อนะคะ ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
cicada 5 ส.ค. 2554 13:57 น. - ID 141299 
1693
15
0
6 สิงหาคม 2554 11:23 น. - comment id 1204894
กลบทกฏบนกลกลอนกิ๊ก ใจกระดิกดีดสมองมาลองฝึก จะเคาะกรับจับยามตีตามนึก ลืมหยิบกรับกลับสะอึกจึงยึกยัก ตีฉิ่งฉาบกับตะโพนโทนเท่งป๊ะ ตามจังหวะเห่ขับรับทางดัก ร้องลำนำรำชุดแล้วหยุดพัก จึงประจักษ์รักกลอนตอนนี้ครับ ...
6 สิงหาคม 2554 09:26 น. - comment id 1204988
จะเขียนกลอนกลบทต้องจดจำ บังคับคำเอาไว้อยู่ในกฎ อย่าง "แพงพวย" นี่หนอต้องของด เพราะไม่ชอบอยู่ในบทในกฎเกณฑ์.....เขียนกลอนได้ดีครับ...คุณแซมศรี อยากจะเขียนได้อย่างคุณบ้าง......
5 สิงหาคม 2554 14:02 น. - comment id 1205016
นี่มันกี่โมงแว้ววว...ฮึ...ไม ไม่หลับไม่นอน...ป๊าดดด...โธ่...
5 สิงหาคม 2554 14:05 น. - comment id 1205017
นี่เป็นคำอธิบายถึงกลบท นายโรงลืมกรับ ที่แซมหัดแต่ง.. แซมลอกข้อมูลข้างล่างนี้มาจาก Internet ที่พูดถึงความเป็นมาของกลบทต่างๆ ค่ะ....... "กลอนเหล่านี้ เป็นกลอนกล ที่เรียกว่า กลบทนายโรงลืมกรับ คือ ทุกบรรทัด จะต้องลงส่งสัมผัสนอก ด้วย คำ ลหุ(คำตาย เสียงสั้น) เท่านั้น เรื่องเล่ามีอยู่ว่า ครั้งเมื่อวางโกลนเรือ เอนกชาติภุชงค์ แล้วเสร็จ จำต้องมีการลองน้ำ พระราชวังบวรฯ โปรดที่จะเสด็จล่องเรือจากท่าวาสุกรีไปขึ้นที่วังหน้า ด้วยความฉุกละหุก นายโรงผู้จัดเตรียมอุปกรณ์ ลืมนำ กรับ ลงเรือให้อาลักษณ์ขับเห่ พอเรือออกจากท่า อาลักษณ์ก็เริ่มเห่ แต่หา กรับ ไม่เจอ ด้วยปรีชา จึงต้องว่ากลอนท้ายหัก จะได้ไม่ต้องลง กรับ กรมพระราชวังบวร เห็นเป็นการแปลก เลยถามอาลักษณ์ว่า เฮ้ย นี่มึง ด้นกลอนกลอะไร อาลักษณ์ จึงตอบไป ว่า นี่เป็นกลบท นายโรงลืมกรับ พระเจ้าข้า..."
แซมต้องขอขอบคุณ ท่านที่โพส ข้อความให้ความรู้เอาไว้ จนแซมได้เอามาหัดเขียน แบ่งปันกับเพื่อนๆ นะคะ... จากใจแซม...
5 สิงหาคม 2554 14:08 น. - comment id 1205018
ไปแล้วค่ะ..พี่กีร์..
ตอนนี้ ของแซมเที่ยงคืนกว่าแล้วค่ะ.. แซมหลับไปหนึ่งตื่นแล้ว.... ตื่นมาโพสกลบท...
(ละเมอ..) เดี๋ยวไปนอนต่อ..ราตรีสวัสดิ์ค่ะ... ชะแว๊ป...
แซม(ไม่ดื้อ..)
5 สิงหาคม 2554 15:05 น. - comment id 1205027
น้องทำไมไม่นอนลงกลอนดึก จงเลิกฝึก เขียนกลอน ไปนอนซะ อดนอนฝืน ชื่นโฉม จะโทรมล่ะ ดึกแล้วนะ นอนซะ นะน้องเน๊อะ...อิอิ กลบท อะไรไฉนนิ ฟังแล้วจิ จ๊ะใจ ไม่เคยเจอะ เขียนก็ยาก ชักงง จงพอเถอะ พี่ชักเลอะ เทอะใหญ่ ไปแล้วตุ๊ก (เปลี่ยนชื่อเป็นตุ๊กแป๊บนึงนิ อุอุ ) เด้วป่ะจับ กิงตับเรยยย...
5 สิงหาคม 2554 15:22 น. - comment id 1205029
ไพเราะครับ อยากฝึกบ้าง ว่างๆๆสอนผมแต่งกลบทบ้างนะครับพี่แซม อิอิ
5 สิงหาคม 2554 15:26 น. - comment id 1205030
เอาไม้เรียวมาตีก้นแซมค่ะ ไปพักผ่อนเดี๋ยวนี้เรยย ไม่สบายอยู่นา..
5 สิงหาคม 2554 17:18 น. - comment id 1205033
เป็นความรู้ใหม่ที่คนโบราณไม่เคยรู้ ฮา คือพอดีชอบแต่งกลอนแต่ไม่ค่อยสนใจ ความคืบหน้าด้านนี้เท่าไรเลยกลายเป็น คนตกยุค หลงยุค แต่สมัยก่อนเขียนอยู่ ที่นี่ก็เคยสร้างกลบทขึ้นเองอยู่หลาย ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ " กลบท ๒ ๒ ๓ " สนใจอย่างไรไปดูได้ที่ "ความทรงจำสุดท้ายที่ปลายฟ้า" ของ กระต่ายใต้เงาจันทร์ สหายเก่าแก่ของ ลูกหมาตัวสกปรก MomMamSan http://www.thaipoem.com/forever/poem.php?poemid=141252
5 สิงหาคม 2554 17:33 น. - comment id 1205035
เพราะดีคะอ่านไปยิ้มไป ดีใจที่เห็นคุณแซมเขียนกลอนคะ ต้องขอบคุณพี่มอมแมมซันที่ยังระลึกถึงกันเสมอยังมาโพสในเวปนี้อีก....น่ารักซะพี่เรา
5 สิงหาคม 2554 21:52 น. - comment id 1205055
ทักทายค่ะ แซม....
5 สิงหาคม 2554 22:32 น. - comment id 1205057
เคยนั่งเศร้า เหล้าตั้ง อยู่ข้างตัก เพราะว่ารัก เป็นพิษ เดินผิดกฏ บอกรักแล้วไยหนอ ทรยศ หลงลืมหมด ความหลัง ครั้งเชยชิด ใช่กลบท นายโรงลืมกรับ หรือไม่นะ
7 สิงหาคม 2554 08:35 น. - comment id 1205088
อย่าเพ้อนานแล้วกัน เดี๋ยวกู่ไม่กลับ
7 สิงหาคม 2554 11:58 น. - comment id 1205093
ขอบคุณคุณแซมจริงๆ....นี่เป็นความรู้ใหม่ของผมเลยครับ(นายโรงลืมกรับ) คูรแซมแต่งได้เพราะจังเลยนะครับ
8 สิงหาคม 2554 11:37 น. - comment id 1205127
หวัดดีจ้า มะขิ่นกระบี่ใบไม้ คนเดิม
8 สิงหาคม 2554 08:51 น. - comment id 1205135
คริ..คริ..แอบพี่กีร์..... น้องคิดถึงพี่ชายนอนไม่หลับ เคยโขกสับวันนี้พี่ไม่ดุ เพราะเคยตัว ยิ่งว่า เหมือนยิ่งยุ น้องมาธุ(จ้า) ก่อนนะ จะไปแระ....
8 สิงหาคม 2554 08:52 น. - comment id 1205136
พี่แซมค่ะ
8 สิงหาคม 2554 08:56 น. - comment id 1205137
8 สิงหาคม 2554 08:57 น. - comment id 1205138
สวัสดีค่ะคุณมอมแมมฯ.. ขอบคุณที่มาอ่านงานของแซมนะคะ...
8 สิงหาคม 2554 08:58 น. - comment id 1205139
สวัสดีค่ะกระต่ายฯ.... สบายดีนะคะ... ขอบคุณที่มาทักทายแซมค่ะ.. ขอให้มีความสุขค่ะ... แซม
8 สิงหาคม 2554 08:59 น. - comment id 1205140
มาแวะ เลยได้กอดแถมกลับบ้าน... ขอให้สดชื่น สดใส นะคะ... แซมค่ะ
8 สิงหาคม 2554 09:02 น. - comment id 1205141
8 สิงหาคม 2554 09:08 น. - comment id 1205142
8 สิงหาคม 2554 09:11 น. - comment id 1205143
8 สิงหาคม 2554 09:12 น. - comment id 1205144
คุณวิทย์ ช่วยล่ามโซ่แซมไว้หน่อย.. เดี๋ยวเตลิดเปิดเปิง...คริ..คริ..
8 สิงหาคม 2554 09:15 น. - comment id 1205145
10 สิงหาคม 2554 10:54 น. - comment id 1205346
11 สิงหาคม 2554 05:26 น. - comment id 1205436
หลงน้ำครำ...เอ้ยน้ำคำคนพร่ำเพ้อ ที่หวังเจอแสงโพยมแห่งโสมส่อง เหมือนน้ำเน่าปลาตายเป็นก่ายกอง เพราะอยากมองฟ้าเป็นเหยื่อเพื่อเขียนกลอน ฟ้าลิขิตผู้คนแต่หนไหน ยากรู้ได้เพราะว่าฟ้าเกิดก่อน เย็นค่ำเช้าดาวเดือนเหมือนละคร ตะวันจรตกซ้ำในน้ำเน่า หัวใจเอ๋ยเคยเต้นก็เคยเต้น เมื่อว่างเว้นตายไปได้เป็นเก่า "ดอกไม้ให้คุณแซม" แย้มเบาเบา โค้งแล้วเล่าเชิญข้างนอกออกรำวง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
