กุญแจสำคัญของคนสองคน คือ การปล่อยสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุม "คนรัก...จะเป็นยังไง ก็เรื่องของเขา เขาและความคิดของเขา คือสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ แต่เรา...และหัวใจของเรา เลือกที่จะ "หยุด" หรือ " เริ่มต้น" ทำสิ่งใหม่ ๆ ได้ " ฉันเพิ่งขับรถกลับจากที่ทำงาน วันนี้ฝนตกหนักแทบมองไม่เห็นถนน ฉันค่อยขับรถกลับบ้านอย่างช้าๆ ฉันชอบบรรยากาศครื้มฟ้าครื้มฝน ชอบสายลมเย็นพัดโชย และชอบได้ยินเสียงฟ้าร้อง ครืนๆ ชอบเสียงกบร้อง อ๊บอ๊บ อึ่งอ่าง แข่งกันส่งเสียง หรีดริ่งเรไร ช่วยกันประสานเสียง จิ๊กจั๊ก โชคดีเหลือเกินที่ฉันกลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย จึงพาตัวเองไปอาบน้ำสระผมแล้วมานั่งดื่มกาแฟและอ่านหนังสือดี ๆ หนึ่งเล่ม ก่อนนอน ฉันเลือกอ่านหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า To Be a better LOVER จะเป็นคนดีของเธอ แม้ไม่ใช่คนรักที่ดีที่สุด แต่จะรักและเป็นคนดีของกันและกัน ตลอดไป..... พลิกไปพลิกมาอ่านไปเจอในหน้าที่ 27 ในนั้นเขียนไว้ว่า "มีหนทางเดียวเท่านั้นที่จะนำไปสู่ความสุข นั่นคือหยุดวิตกกังวลถึงสิ่งใดๆ ก็ตาม ที่อยู่นอกเหนือสิ่งที่เราควบคุมได้" ทันทีที่อ่านจบ...ฉันรู้สึกราวกับได้ค้นพบแสงสว่าง(อมิตาภะ) ที่สามารถนำไปไขปัญหาเรื่อง " ความรัก " ได้อย่างดีทีเดียว เชื่อไหมว่าประโยคนี้เพียงประโยคเดียว สามารถตอบคำถามได้ทุกเรื่องเกี่ยวกับเรื่องความรัก ฉันเป็นคนหนึ่งที่ก้าวตกหลุม " ความวิตกกังวล " ของตัวเองอยู่บ่อยๆ ทำไมเขาเป็นคนแบบนั้น ทำไมเขาคิดแบบนี้ ยิ่งคิดมาก ยิ่งเตลิด ปัญหามันเกิดเพราะเราพาตัวเอง ไปติดกับดักความคิดยุ่งเหยิงของตัวเองนี่แหละ สิ่งใดที่เราควบคุมมันไม่ได้ ก็ปล่อยมันไปเถอะ หากใครกำลังมีปัญหาอยู่ ไม่ว่าจะเป็น เพิ่งจับได้ว่าเขาโกหกคำโต หรือ มีสิ่งปิดบังซ่อนเร้น เขาทำให้เราร้องไห้กับเรื่อง ซ้ำๆ เดิม ๆ ฟังดูมันเหน็ดเหนื่อยจังเลยนะ แต่ทุกอย่างคลี่คลายลงได้จริงๆ เพียงแค่เรายอมรับให้ได้ว่า " นี่คือเรื่องที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา " คนรัก...จะเป็นยังไงก็เรื่องของเขา เขา และความคิดของเขา คือสิ่งที่เราควบคุมไม่ได้ แต่เรา...และหัวใจของเรา เลือกที่จะ " เริ่มต้น " หรือ หยุด ทำสิ่งใหม่ ๆ ได้ และฉันเลือกที่จะ " หยุด " ฉันรีบบันทึกลงในบ้านกลอนไทยเพื่อเก็บไว้เตือนใจ ในวันที่ฉันอาจจะหลงลืมไป เผื่อว่าวันหนึ่ง ฉันอาจต้องการคำปลอบใจที่สามารถ " หยุด " ความร้ายกาจของความคิดแง่ร้ายของตัวเอง ถ้ามีวันนั้น ฉันจะกลับมาอ่านประโยคนี้เพื่อย้ำเตือนอีกครั้ง คำบางคำ เปรียบเป็นดั่ง " ของขวัญ " และคำบางคำ ใช้เป็น " อาวุธ " ทำลายกันก็ได้ ฉันกลับใช้คำบางคำเป็นอาวุธทิ่มแทงจิตใจคนที่ฉันรัก แล้วใจใครเจ็บกว่ากัน ใจฉัน หรือใจเขา กลับเป็นใจฉันต่างหาก ฉันก็เป็นเหมือนคู่รักคนอื่นๆ คบกันไปนานๆ ก็เจอปัญหาที่เปลี่ยนสถานการณ์ไปเรื่อยๆ บางเรื่องเคยทะเลาะแล้วแก้วไขได้ แล้วก็มักจะมาเจอเรื่องราวใหม่ ๆ ปัญหาใหม่ๆ ที่ต้องทำความเข้าใจใหม่อีกครั้ง ปัญหาทั้งหมดที่ผ่านมาสอนให้ฉันเรียนรู้ว่า " ยิ่งเราพยายามจะควบคุมอะไรก็ตาม เรามักจะสูญเสียการควบคุมตัวเองตามไปด้วย " ที่แย่กว่านั้นคือ สิ่งที่เราพยายามจะควบคุม กลับกลายเป็นความล้มเหลวที่ย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเอง ให้รู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิม ฉันจึงบอกคนรักของฉันว่า เรามาเป็นกัลยาณมิตรกันเถิด เราจงให้อิสระแก่กันและกัน เพื่อที่จะเป็นคู่รักที่มีปีกบินได้ ฉันเพิ่งได้ค้นพบหนทางที่นำไปสู่ความสุข ที่ช่วยฉุดดึงฉันให้ลุกขึ้นมาพบกับโลกของความจริงว่า " ทุกสิ่งในโลกใบนี้ ไม่มีอะไรที่เราจะควบคุมได้ นอกจากหัวใจของเราเอง " ฉันรู้สึกว่าตัวเองโชคดีเหลือเกินที่ได้มีความรัก ให้ใครสักคนอย่างจริงใจ มีความรักเท่าไร ก็ถ่ายทอดออกไปอย่างที่เรารู้สึก ทำดีต่อกันเท่าที่เราจะทำให้กันได้ และก็เข้าใจอีกฝ่ายว่าเขาเป็นเพียงส่วนหนึ่ง ที่เติมเต็มพื้นที่ว่างเปล่าในใจเราให้เต็มขึ้น ให้มีความสุขมากขึ้น ใครก็ตามที่มีความรักอยู่ในมือแล้ว ฉันอยากให้ถ้อยคำจากประโยคเหล่านี้ ได้นำทางความรักของทุก ๆ คน ไปพบกับความสุขที่ปลายทางด้วยกัน " หยุดวิตกกังวล " แล้วตั้งใจทำทุกวันที่ยังมีกันและกันให้ดีที่สุด นี่ต่างหากคือ " กุญแจสำคัญ " ที่จะช่วยไขทุกปัญหาให้คลี่คลายลงได้ โลกใบนี้จะน่าอยู่มากยิ่งขึ้น หากเรา " ส่งต่อสิ่งดีๆ ให้แก่กัน " ถ้านี่คือ " ของขวัญ " ที่จะเป็นประโยชน์ต่อคนอื่นๆ ที่กำลังมีความรัก ฉันก็อยากจะส่งต่อถ้อยคำเหล่านี้ให้กับทุกคนได้นำไปคิด ทบทวน และบอกต่อคนอื่นๆ ต่อไปอีก เชื่อเหลือเกินว่าความรักดีๆ จะช่วยบำรุงโลกใบนี้ให้ดีกว่าเดิมได้ เหมือนที่ฉันได้ค้นพบความสุขนั้นแล้วด้วยตัวของฉันเอง หนทางสู่ความสุข คือเราต้องหยุดวิตกกังวล ถึงสิ่งที่อยู่นอกเหนือการควบคุม แล้วเราจะค้นพบความหมายของคำว่า "สบายอกสบายใจ"
26 กรกฎาคม 2554 07:38 น. - comment id 1203311
สวัสดีค่ะคุณหลีเหม่ยจิน ฉันเป็นคนหนึ่งที่ประสบปัญหาเรื่องความรัก จนกลัวทุกสิ่งทุกอย่างแม้แต่การก้าวเดิน ฉันนั่งอยู่กับที่ฉันจมอยู่กับความทุกข์ ฉันโกหกตัวเองและคนอื่นว่าความรักของฉันสวยงามสมบูรณ์แบบ แต่ฉันนั่งร้องไห้อยู่กับเรื่องจริงที่ไม่มีใครรู้ร้องไห้อยู่คนเดียว... ลูกเห็นลูกเช็ดน้าตาให้..บอกไม่อยากเห็นแม่ร้องไห้..ได้แต่ยิ้มแล้วบอกว่าฝุ่นเข้าตา แต่มีคนหนึ่งที่ฉันสามารถเล่าให้เขาฟังได้ทุกเรื่อง..ฉันร้องไห้ถึงแม้เขาไม่เห็นน้ำตาแต่เขาคงได้ยินเสียงสะอึกสะเอื้อนของฉันเขาเป็นเพียงคนเดียวที่ฉันไว้ใจถึงแม้เราไม่เคยเจอกันมาก่อน..แต่ความรู้สึกผูกพันเหมือนเราเคยรู้จักกันมาก่อน ฉันดีใจที่มีเธอ... เรื่องราวไม่ว่าสุขหรือทุกข์ฉันก็อยากให้เขารับรู้ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้น มันคง มากกว่ารัก.... ลูกๆของฉันก็รู้จักเขา..แม้จะเป็นการสนทนากันทางโทรศัพท์..ลูกเรียกว่าน้าใจดี.. ไม่น่าเชื่อว่า ครึ่งหนึ่งของชีวิต...เราจะได้พบใครสักคนที่มีความหมายมากมายสำหรับฉัน ระยะทางที่อยู่กันคนละขอบฟ้าจนบางครั้งฉันอยาก พับแผ่นฟ้า...เพื่อเราจะได้รู้จักกัน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน พี่ หรือว่าน้องฉันก็ดีใจมากมายแล้ว เขาทำให้ฉันรู้สึกว่าโลกยังสวย ยังมีดอกไม้ใบหญ้าและผีเสื้อ.... เราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแต่เราสามารถเก็บเวลาไว้ในขวดแก้ว..เก็บเรื่องราวและคืนวันที่แสนดีไว้ได้ ใครที่มองเขาเป็นคนไม่ดีแต่สำหรับฉันเขาคือคนที่ดีที่สุดในโลก..เพราะว่าเขาเป็นคนฉุดให้ฉันอยู่โลกแห่งความเป็นจริง เธอคือทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับฉัน เธอคือความผูกพันมากกว่าคำว่าเพื่อน เธอจะอยู่ในใจของฉันตลอดไปไม่ลางเลือน เพราะเธอเปรียบเสมือนทุกส่วนในหัวใจฉัน ไม่อาจจะไม่ใช่คำกลอนแต่ทุกตอนมันออกมาจากใจ....
26 กรกฎาคม 2554 08:11 น. - comment id 1203320
มีด้วยเหรอ สิ่งที่ผู้หญิงควบคุมไม่ได้น่ะ อิอิ เพื่อสาวแสนสวยของเราเพิ่งแต่งงานไปเมื่อปีก่อนมาเจอกันไต่ถามสารทุกข์สุกดิบกัน คุณเธอบอกว่า เธอควบคุมได้หมด สามีอยู่ในโอวาททุกอย่าง จะไปไหน จะทำอะไร ต้องรายงาน เงินทองแม่เก็บเรียบวุธ จ่ายติดกระเป๋าพอวัน ๆ บัตรเครดิตก็อยู่กับคุณเธอ ขับรถมาด้วยกันสายตามองสาวข้างทางนิดนึงแม่ตบชัก อิอิ ยังงี้จะเรียกว่าเด็กในคาถาไม๊เนี่ย อิอิ
26 กรกฎาคม 2554 14:55 น. - comment id 1204130
26 กรกฎาคม 2554 17:02 น. - comment id 1204139
แวะมาเยี่ยมชมนะคะ เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ เพราะฉันเองเป็นคนคิดมาก เพื่อนๆเคยเตือนเหมือนกันว่าต้องรู้จักปล่อยวาง และอย่าไปวิตกทุกข์ร้อนกับสิ่งต่างๆมากมาย อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด อะไรที่เราควบคุมไม่ได้ก็ต้องปล่อยมันไป ถ้าเราไม่เอาใจไปผูกติดกับมัน เราก็จะมีความสุขค่ะ
26 กรกฎาคม 2554 20:13 น. - comment id 1204165
เชื่อค่ะว่าสิ่งที่คุณเล่ามามันออกมาจากใจ เพราะใจดวงนี้สัมผัสรับรู้ได้ ตอนแรกจะเขียนออกมาเป็นกลอนแต่เขียน ไม่ออกเลยต้องเขียนเล่าเรื่องแทน คุณผู้หญิงธรรมดาที่มีน้ำตาเป็นเพื่อน
26 กรกฎาคม 2554 20:15 น. - comment id 1204166
อยากควบคุมอะไรได้เหมือนเพื่อนคุณ เหมือนกันแต่ทำไม่ได้ เพราะโดยพื้นฐานชอบความเป็นอิสระ ก็เลยคิดว่าคนอื่นๆ ก็น่าจะชอบเช่นเดียวกัน
26 กรกฎาคม 2554 20:16 น. - comment id 1204167
ขอบคุณสำหรับหัวใจดอกกุหลาบค่ะ คุณดิน
26 กรกฎาคม 2554 20:20 น. - comment id 1204169
ทื่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมาบังเอิญไปอ่านเจอ ในหนังสือแล้วโดนใจเลย นำมาโพสท์ในบ้านกลอน แล้วบังเอิญกำลังประสบกับเหตุการณ์นี้ ก็เลยรู้สึกดีที่สิ่งนี้สามารถปลอบใจตนเองได้ (คงไม่มีใครปลอบใจตนเองได้ดีเท่าตัวเราเอง เพราะเราจะรู้ใจเราเองดีที่สุด) ก็เลยอยากแบ่งปัน...สิ่งดี ๆให้กัน เผื่อใครกำลังประสบกับสิ่งนี้จะได้ share ความรู้สึกกัน... คุณการัณยภาส
27 กรกฎาคม 2554 15:04 น. - comment id 1204265
คุณเคยเห็นการเต้นของหัวใจใช่ไหมคะ คิดว่า ความรัก คงเป็นเช่นนั้น
27 กรกฎาคม 2554 21:49 น. - comment id 1204301
การเต้นของหัวใจหมายถึง ขึ้นๆ ลงๆ ใช่ใหมค๊ะ แล้วก็ไม่แน่นอน