ห้ามคิดถึงเพียงใด-ใจจะขาด เมื่อไม่อาจห้ามไหวในคิดถึง ห้ามมาหา-ห้ามไม่ได้ ใจคะนึง จึงดื้อดึงเรียงถ้อยร้อยรำพัน คิดเสมอห้ามใจใฝ่ถึงเขา สายตาเศร้าทบทวนไม่ควรฝัน แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน เหมือนจำนั้นจำจนท้นอาลัย อยากตัดพ้อต่อว่าประสารัก ใจประจักษ์หวงห้ามตามวิสัย มองนัยน์ตาตาจะตอบว่ามอบใจ ถ้าแจงได้ก็อยากแจงไม่แฝงเงา รู้ทั้งรู้ว่ารักจะให้ทุกข์ ใจยังรุกเร้าหยอกให้บอกเขา ช่างไม่เข็ดหรือไรหนอใจเรา เขามีเจ้าของแล้วในแววตา เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก จนตาชอกช้ำเล่ห์เสน่หา ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา วอนตามาเยือนผสานแววหวานเอย . เมื่อข้าพเจ้าเขียนเองไม่ได้ จึงหยิบงานท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ มาล้ออารมณ์ความรู้สึก ควรมิควรแล้วแต่จะเห็นสมควร?
15 กรกฎาคม 2554 19:46 น. - comment id 1202737
ยี่สิก
14 กรกฎาคม 2554 11:58 น. - comment id 1202831
แทนคำ... มีแต่เศร้าหมองหม่นทุกข์ทนคิด อยากจะปิดหัวใจอย่าไห้หวน รัก-ชอบ-ชัง บนวิถีดั่งตีตรวน สิ่งที่ควร จำสงบ ทบทวนความ... อ่านแล้วรู้สึกได้... พี่สาวคนดี...มีความรักล้น งดงาม
14 กรกฎาคม 2554 12:14 น. - comment id 1202836
มหัสจรรย์คำหยาด
14 กรกฎาคม 2554 12:55 น. - comment id 1202839
.....เขียนเองไม่ได้ แต่ขออ่านเองได้ไหมคะพี่ก้าวฯ
14 กรกฎาคม 2554 13:06 น. - comment id 1202841
คิดถึงก็มาหาซีจ๊ะสุดสวย
14 กรกฎาคม 2554 13:22 น. - comment id 1202846
ดอกไม้ยังสำแดงแต่งโลกสวย ทุกสิ่งช่วยกำหนดกฏแห่งรัก ฟ้าสร้างดื่นดาวให้ได้ประจักษ์ ฝนมิพักผ่อนโหมชะโลมดิน ทั้งสัตว์น้อยใหญ่เหมือนเพื่อนร่วมโลก ทุกสิ่งโชคชะตาหารู้สิ้น ข้อกำหนดชั่วดีต่างชีวิน ดอกไม้กลิ่นนานยาว ก้าวที่กล้า
14 กรกฎาคม 2554 13:32 น. - comment id 1202847
เอามาให้อ่านก็ขอบคุณแล้วจ้า ชอบงานเขียนของอาจารย์เนาวรัตน์ค่ะ
14 กรกฎาคม 2554 13:33 น. - comment id 1202848
เขียนไม่เขียน ก็จะอ่านครับ
14 กรกฎาคม 2554 14:33 น. - comment id 1202856
หวานลึกซึ้งละมุนละไม ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ
14 กรกฎาคม 2554 16:00 น. - comment id 1202863
ห้ามเอาไม้จิ้มตา...เด็ดขาด...อิอิ เด้วมาใหม่...
14 กรกฎาคม 2554 16:09 น. - comment id 1202865
อย่ากระนั้นเรยยย...อิอิ สอ อิ บอ ยี่ สิก...
14 กรกฎาคม 2554 16:10 น. - comment id 1202866
คนเขียนกลอนขี้เหลือง จริงไหมความคิดเห็นที่ 2
14 กรกฎาคม 2554 16:42 น. - comment id 1202870
........... ห้ามคิดถึงห้ามไปใจไม่ขาด มิบังอาจจะห้ามความคิดถึง ไม่มาหาขี้เกียจห้ามความคะนึง ความลึกซึ้ง...จึงลอยลับ...ไม่กลับคืน ล้อความรู้สึกด้วยคนนะคุณก้าวที่กล้า ..............
14 กรกฎาคม 2554 17:27 น. - comment id 1202874
เขียนไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ ยังไงก็ยังอุตสาห์หากลอนเพราะๆมาเลงให้ได้อ่านกัน อิอิ เพราะมากครับ
14 กรกฎาคม 2554 19:51 น. - comment id 1202896
มาตอบอีกทีครับ ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะเขียนไม่ได้ ผมคิดว่าคงเกิดอาการเขียนไม่ออกมากกว่า
14 กรกฎาคม 2554 22:17 น. - comment id 1202911
เพราะคับ
14 กรกฎาคม 2554 23:24 น. - comment id 1202919
15 กรกฎาคม 2554 06:10 น. - comment id 1202952
เขียนรุ้สึกนึกยากก็ยากแล้ว หากรู้แนวคิดแล้วทำมิร่ำอก มาจากใจไม่สวยซึ้งรำพึงยก ไยวิตกอกใดให้หมดจริง
15 กรกฎาคม 2554 10:17 น. - comment id 1202964
วันหน้าก็เขียนได้จ๊ะ..เชื่ออย่างนั้น.. ทุกคำออกมาจากใจเราทั้งนั้น..วันนี้อ่านไปก่อน เพื่อนๆ ก็ร่วมกันอ่านด้วย สำหรับคำตอบ..เห็นว่าควรจ๊ะ..
15 กรกฎาคม 2554 11:10 น. - comment id 1202969
สวัสดีวันอาสาฬหบูชา..บุญรักษา สุขอย่าได้สร่าง
16 กรกฎาคม 2554 11:41 น. - comment id 1203059
สวัสดีค่ะน้องสาวคนดี มีแต่เศร้าหมองหม่นทุกข์ทนคิด คอยตามติดหัวใจพลอยให้หวน รักไม่รักชั่งกระไรไยคิดครวญ พอทบทวนสิ่งที่ฝันรำพันรัก หากพี่เป็นตรงกันข้ามกับที่น้องสาวคนดีคิด จะผิดหวังไหม คุณแทน เดือนดับในดวงตา ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด ก็มิอาจไปตามความคิดถึง ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม้แฝงเงา รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์ ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา เขามีเจ้าของแล้วในแววตา เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก จนตาบอกบ่งเล่ห์เสน่หา ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา วอนตาอย่าเยือนผสานแววหวานเลย หนึ่งในหนังสือ คำหยาด ของท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ที่หลายท่านซาบซึ้งตรึงใจ ...... เขียนเองไม่ได้จริงๆค่ะ เพราะรู้สึกว่าตัวเอง จะกระด้างขึ้นทุกวันน้องฉางน้อย ก็คงเป็นเช่นนั้นแลจวว รอรับได้เลยคุณขวดเก่า เป็นดอกไม้หรือเปล่าน่าหนาวนัก เมื่อตระหนักความจริงทุกสิ่งสรรค์ บนโลกกว้างทางแคบในแบบนั้น ที่ขีดขั้นชีวิตลิขิตเดิน มีอาจลู่ตามลมที่พรมพัด มียืนหยัดทัดทานอยู่นานเนิ่น มองไม่เห็นสิ่งใส ไกลเหลือเกิน เมื่อบังเอิญช่างคิดสะกิดใจ ดอกไม้สวยคงเหมือนกับคนงาม ดูห่างไกลกับก้าวที่กล้านัก แต่ก็ ขอบคุณค่ะพี่แก้ว ขอบคุณค่ะปู่กิ่ง ขอบคุณค่ะคุณฝน ขอบคุณค่ะกีรติ งั้น เอานิ้วจิ้มตาแทนได้ปะ เก็บไข่ไว้ให้แล้วนะกีรติ เพื่อความสมดุลลูกชาวนา อย่ากลัวไปเลยนะ เสียชีพอย่าเสียสัจจ์ แต่หากว่า ไม่มีสัจจะสำหรับนักการเมือง คุณก็อย่าเพิ่งรับรองแทนใครเลย จะผิดหวังเปล่าๆ และคุณอาจจะ เสียสัจจ์ก่อนเสียชีพ แต่ถ้าคุณคิดว่า ไม่เป็นไร ก็ช่างมันเถอะdin ซึ้งหรือไม่ซึ้งซึ่งก็แล้วแต่เธอ หรือเปล่าคะ ยินดีค่ะ ขอบคุณคุณเปลวเพลิง ขอบคุณค่ะวศร ขอบคุณค่ะคุณกลั่นแก้ว ขอบคุณค่ะคุณลุงจุด นั่นสิคะ ต้องวิตกทำไมนะใจเรา เฮ้อคุณกุ้ง ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ สามขอบคุณเลยคุณคอนพูทน สวัสดีวันเข้าพรรษาค่ะ บุญรักษาด้วย สุขอย่าได้เศร้านะคะขอบคุณค่ะ
16 กรกฎาคม 2554 11:44 น. - comment id 1203062
อ้ะ ลืม จอบอ ขอบคุณค่ะ