วันก่อน... เรื่องชิมไปบ่นไปไล่นายก วันนี้..แกะขนมครกยกมาอ้าง สู้กับการผัดหมี่ที่ริมทาง แสนอ้างว้างหนักหนาประชาธิปไตย ประเทศชาติติดหล่มจนจมปลัก ถึงสำลักโคลนตมที่ถมใส่ หารู้แพ้รู้ชนะรู้อภัย อีกเมื่อไหร่จะเดินหน้าสู่สากล การต่อสู้กติกามาเป็นกรอบ อย่าให้ครอบวิญญาณ์พาสับสน ให้การเมืองเป็นเรื่องของปวงชน ใช่ของคนบางกลุ่มหรือซุ้มก๊ก หวังอำนาจคือกิเลสดังเปรตหิว จนบิดพลิ้วหักหลังทั้งโกหก ทิ้งเพื่อนเก่าหาเพื่อนใหม่ไหว้ยอยก เหลือตลกคาเฟ่เล่ห์การเมือง.