ชาวนาหว่านเม็ดข้าวลงสู่นา เมื่อสายฝนหล่นพาน้ำหลากไหล เร่งไถกลบเม็ดข้าวก่อนแห้งไป บนฟ้าไกลพิราบร่อนลงนา เม็ดข้าวปลูกที่หว่านลงสู่ดิน นกหากินเม็ดข้าวคุ้ยเขี่ยหา ยามแดดสายบินร่อนโฉบลงมา แสงแดดจ้าส่องฉายเร่งไถทำ ชาวนาเห็นฝูงนกเก็บกินข้าว เดินย่ำก้าวไล่นกฝนหล่นพรำ จึงมัดฟางเป็นหุ่นใส่เสื้อดำ ยืนกางแขนร่ายรำอยู่กลางนา นกบินร่อนโฉบไปไม่กล้าลง บางตัวคงสงสัยบินเข้าหา หุ่นยืนเฉยนกเลี่ยงเคียงเข้ามา ลมพัดพาผ้าสบัดตื่นตกใจ ถ้าปล่อยไว้ข้าวปลูกคงไม่เหลือ ยืนปาดเหงื่อโทรมกายที่รินไหล คว้าปืนยาวลูกร้อยค่อยย่องไป มือเหนี่ยวไกลตาจ้องด้วยโกรธกริ้ว ฝูงพิราบเก็บกินเม็ดข้าวปลูก ไปเผื่อลูกที่รออยู่คงหิว เสียงปืนปังบินทยานขนหลุดปลิว บางตัวริ่วแตกตื่นหล่นลงนา
ป๋อง สหายปุถุชน 25 มิ.ย. 2554 06:09 น. - ID 140797 
1751
1
0
25 มิถุนายน 2554 09:59 น. - comment id 1200691
สงสารนกพิราบเนาะค่ะน้องป๋อง แต่ก็เห็นใจชาวนาเหมือนกันค่ะ อิ
26 มิถุนายน 2554 21:10 น. - comment id 1200843
หนึ่งเม็ดข้าวซ่อนไว้ในมุมปาก นำมาฝากลูกน้อยคอยด้วยหนา หนึ่งเม็ดข้าวที่เหลือเพื่อลูกยา หนีจากการเข่นฆ่าแห่งนานั้น --------
26 มิถุนายน 2554 21:55 น. - comment id 1200851
เศร้าจังครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
