โอ้ นางฟ้าซบหน้าซ่อนสะอื้น จำใจฝืนจากมาไม่เหลียวหลัง หลบรักษาแผลใจเพียงลำพัง เขาชิงชังกล่าวหาว่าหลอกลวง ใครหนอใครใครกันที่ลวงหลอก ไม่กลิ้งกลอกบอกลาว่าใจห่วง ขอเพียงรู้ว่านางฟ้าก็ช้ำทรวง ด้วยคำลวงบ่วง รัก สลักใจ
9 มิถุนายน 2554 14:02 น. - comment id 1198321
10 มิถุนายน 2554 10:31 น. - comment id 1198398
.................. หากนางฟ้า...มีความลับ...คับในอก จะฟูมฟกด้วยรักมิผลักไส หากนางฟ้าขื่นขมตรมทรวงใน จะมอบใจรักเกื้อเพื่อเจือจุน หากนางฟ้าหนาวเหน็บและเจ็บแสน จะยื่นแขนโอบเอื้อเพื่อเกื้อหนุน หากนางฟ้าว้าวุ่นชุลมุน จะให้อิงอกอุ่นเพื่อหนุนนอน ................
10 มิถุนายน 2554 01:36 น. - comment id 1198449
มนตรา สิเนหาดูน่าหลง เอวองค์อรชรอ่อนช้อย คว้าไขว่ใยเคลื่อนเลื่อนลอย ฤๅต่ำต้อย น้อยค่าเกินคว้าชม ฤๅเป็นนิมิต ลิขิตไว้ ปลดปลงใจได้เห็นธรรมนำสุขสม แค่ภาพลวง บ่วงบาศรัดระทม ถ่วงจ่อมจมล่มสลาย..ตายทั้งเป็น !
14 มิถุนายน 2554 19:18 น. - comment id 1198977
ขอบคุณคุณโคลอน คุณศรีสมภพ คุณdin lสำหรับคอมเม้นท์ และบทกลอนเพราะนะคะ