ปล่อยใจลอยแผ่วผิวปลิวพลั้งเผลอ เหมือนได้เจอความรักทักทายผ่าน หวีดหวิวหวีดลอยล่องท่องเหนือธาร ผสมผสานเสนาะเพียงเสียงดนตรี มวลเมฆหมอกหยอกล้อกับท้องทุ่ง ตะวันพรุ่งเปล่งประกายฉายแสงสี กรุ่นดินกรุ่นแดดหอมล้อมธานี ไกลหริบหรี่เห็นทุ่งข้าวเม็ดขาวนวล ปล่อยจิตใจลอยไปในยามเช้า จิบกาแฟแผ่วเบารำลึกหวน ท้องทุ่งข้าวกลิ่นรวงเจ้าเฝ้าเย้ายวน คล้ายเชิญชวนเคยรู้รับประทับใจ กลางละอองหนาวกายแห่งไอหมอก สายลมหยอกยั่วเย้าใบไม้ไหว ซ่อนรอยยิ้มความคิดถึงเพียงหนึ่งใคร ละอองไอความคิดถึงติดตรึงนัก ความอบอวลด้วยไอดินใต้ถิ่นฟ้า ยอดข้าวท้า-ลมทักทายได้ประจักษ์ หอมไอดินใต้ท้องฟ้าละมุนนัก ใช้สายลมแทนความรักทายทักไป
3 มิถุนายน 2554 21:43 น. - comment id 1197373
แวะมาทักทายครับผมกลอนเพราะครับ
4 มิถุนายน 2554 05:51 น. - comment id 1197434
ต่ำคือแดนเขตแผ่นดิน เขตเมฆินท์สุดแดนฟ้า สูงส่งเหลือคนาพาให้คนึง แดนดินแดนฟ้าตราไว้ประหนึ่ง แยกส่วนที่พึง จึงรู้กั้นฟ้าแบ่งดิน เรื่องดวงใจไม่มีแดน สุดเมืองแมนจะไฝ่หา หัวใจมันกล้า แดนฟ้าต่ำดินสูงได้ไม่นึกเกรง ข้างบนน่ะ เป็นเพลงที่ชอบ จำถูกบ้างผิดบ้าง ฟังมาตั้งแต่แตกเนื้อหนุ่ม เดี๋ยวนี้ไม่ได้ยินอีก แต่ความรู้สึกมุ่งมั่นนั้นยังมีอยู่ แค่เชียงรายไม่สูงเกินจะไปให้ได้
4 มิถุนายน 2554 15:55 น. - comment id 1197528
แวะมาสัมผัสไอดินกลิ่นฟ้าสั่ง แวะมานั่งชมวิวริมธารสวย แวะมาเป็นเพื่อนหมายอำนวย มิตรภาพช่วยรำลึกฝันวันผ่านมา
4 มิถุนายน 2554 20:14 น. - comment id 1197560
งดงามมานึกถึงไปในถิ่นใดสักที่ ตื่นเช้ามาจิบกาแฟซักแก้ว ได้เสพบรรยากาศดีๆ เท่านี้ก็สุขใจ