๏ สายรุ้งพร่างขวางทาบระนาบฟ้า ขับนภาฟ้าพรายหลากหลายสี ประหนึ่งแก้วแววเพชรเกล็ดมณี เรื่อรุจีรวีวรรณอนันต์กาล ๏ หมายรุ้งเรียวเกี่ยวใจเอาไว้มั่น ร่วมประคองคล้องฝันแห่งวันหวาน สานสลักรักไว้ให้เนานาน ชูช่อบานจารจรุงดั่งรุ้งทอ ๏ เมื่อสัมพันธ์นั้นกลายจากหมายมาด เรียวรุ้งขาดพาดเกลียวดุจเรียวขอ ภาพรุ้งงามยามเราเคียงเคล้าคลอ ก็หักงอต่อหน้ากลางฟ้าคราม ๏ พิรุณร่ำฉ่ำรินจนสิ้นสาย ลำรุ้งพรายคล้ายแล้วสิ้นแววหวาม สิ้นสายฝนหล่นรินใจสิ้นตาม หมดสิ้นงามยามขาดสวาทวาง ๏ สิ้นฝนโปรยโรยละอองจากท้องฟ้า รังสิยาทาทุ่งครารุ่งสาง แต่ฤดีนี้เหมือนกลับเลือนลาง คล้ายฟ้าขวางกางกั้นยากบั่นไป ๏ หวังรุ้งเรียวเกี่ยวคล้องสองจิตมั่น แต่รุ้งงามยามฝันกลับสั่นไหว มาบังบดหมดค่าความอาลัย ห้วงฟ้าไกลไร้ค่าให้อาวรณ์ ๏ ความเดียวดายกรายกล้ำเข้าย้ำเหนี่ยว เมื่อรุ้งเรียวเกี่ยวฝันเมื่อวันก่อน มาสลายกลายกลับจนลับจร สิ้นแรงโรยโหยอ่อนสะท้องทรวง ๏ สายรุ้งโค้งโยงจิตกลับบิดผัน ทิ้งสัมพันธ์วันวารให้รานร่วง รุ้งพรายสีคลี่ฉาบด้วยภาพลวง ก็หายดวงล่วงหล่นหลังฝนซา ๏ เหลือเพียงคนหม่นคอยบนรอยเหงา เหลือเพียงเศร้าเข้ารานหมายผลาญพร่า เมื่อรุ้งงามล่ามพ่วงเพียงลวงตา ไย....ถวิลจินต์หาด้วยอาลัย๚ะ๛
victoriasecret 1 มิ.ย. 2554 04:35 น. - ID 140441 
1724
2
0
1 มิถุนายน 2554 07:01 น. - comment id 1196548
ตอนเป็นเด็กหลงใหลในสายรุ้ง ที่ท้ายทุ่งทาบทาฟากฟ้าใส สายฝนพรมลมพลิ้วทิวไม้ไกว รื่นหทัยในรุ้งงามยามได้ยล
1 มิถุนายน 2554 07:03 น. - comment id 1196549
ได้บรรยากาศเศร้าๆหลังฟ้าสีเทาดีครับ
1 มิถุนายน 2554 10:31 น. - comment id 1196579
เป็นสาวบ้านนารักป่าทุ่ง รักเรียวรุ้งหลังฝนคนช่างฝัน รักท้องนาเรียวรวงดวงตะวัน รักวสันต์โปรยปรายหยาดสายละออง รักดอกไม้พื้นบ้านเช่นบานชื่น รักค่ำคืนงามดาวพราวผุดผ่อง รักทิวาวันเริ่มรุ่งฟ้าเรืองรอง รักลำคลองสายคดเคี้ยวฝากเดียวดาย รักต้นไม้ทุกต้นในไพรพฤกษ์ รักล้ำลึกพรรณพวงดวงดอกไม้ รักสายธารหวานเย็นดับร้อนคลาย รักวัวควายเลาะเล็มหญ้ายามฟ้าพลบ รักแสงแดดละออทอระยิบระยับ รักแสงสุริยาลับขอบฟ้าเงียบสงบ รักควันไฟจากฟืนลอยตระลบ รักไม่รู้จบทุกสรรพสิ่งพึ่งพิงกัน รักแสงเทียนละออทอริบหรี่ รักดนตรีแห่งเพลงไพรสังคีตสวรรค์ รักกระท่อมน้อยหอมกลิ่นแกงยามสิ้นวัน รักกระต่ายหมายจันทร์คืนวันเพ็ญ รักแตงไทยฟักแฟงทั้งแตงร้าน ที่อวบหวานห้อยย้อยให้เห็นเห็น รักวิถีดิบเดิมแม้นลำเค็ญ รักใสเย็นคือรักพระธรรมน้อมนำดี รักเกี่ยวก้อยยอดดวงหฤทัยชวนไปวัด รักชาติศาสน์กษัตริย์เหนือชีพนี้ รักปล่อยวางคือรักนิพพานนะคนดี รักที่ไม่มีตัวตนพ้นวนกรรม...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ รัก รัก เพลงพระราชนิพนธ์ รักทะเล อันกว้าง ใหญ่ไพศาล รักท้องฟ้า โอฬาร สีสดใส รักท้องทุ่ง ท้องนา ดั่งดวงใจ รักป่าเขา ลำเนาไพร แสนสุนทร รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร รักทั้ง รัตติกร ในนภดล รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ... ......................
สาวนาเก็บเห็ด! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1554.html ความรักเหมือนเห็ดละโง้ก คืนนี้.... ฝนพรำตลอดเวลา ให้สาวนานอนดายเดียวเหว่ว้า ดูม่านฝนในมุ้งขาว กับ ละอองไอฝนเย็นๆ ที่ปล่อยให้พัดพรายผ่านเข้ามา ให้ได้ความสดชื่น ได้กลิ่นละอองเกสรดอกไม้ป่า และดอกไม้ไทยนานาพรรณ ใกล้ชายคา... มะลิลามะลิซ้อนโมกอรชร ดวงดอกมะลิวัลย์จันทร์กระพ้อ กอราตรีระร่ำรสสดเศร้า เคล้าคลอให้ยิ่งหนาวใจ และกับกลิ่นหอมหอม หวานหวานของดอกจำปีจำปา มาตามพรายฝนพร่าง.. ในท่ามกลางแสงตะเกียงอันริบหรี่.. สาวนา ชอบฤดูฝนแม้นจะไร้คนในฝัน มานอนออดอ้อนให้ไออุ่นละมุนทรวง มาฟังเสียงหยาดฝนร่วงกระทบรวงข้าว และชายคาจาก เปาะๆแปะๆไปด้วยกันก็ตามที ********** สาวนา..คนซื่อ จึงจำรำงับ ดับความคิดถึงคะนึงหาอ้ายด้วยการ หมุนหาเพลงไทยลุกทุ่งไพเราะๆฟัง จะเข้าท่าเข้าทีจะดีกว่า ที่จะนอนฝันดายเดียวเดียวดาย ......................................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4567.html ฝนเดือนหก รุ่งเพชร แหลมสิงห์ โอ๊บ โอ๊บ ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตก พรำพรำ กบมันก็ร้อง งึมงำ ระงมไปทั่ว ท้อง นา ฝนตกทีไรคิดถึงขวัญใจ ของข้า แม่ดอกโสน บ้านนา น้องเคยเรียกข้า พ่อดอกสะเดา ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตก โปรยโปรย หัวใจพี่ร้อง โอยโอย คิดถึงแม่ดอก บานเช้า ฝนตกลงมา คิดถึงขวัญตา น้องเจ้า ไม่เจอะหน้าน้อง แม้เงา หรือลืมรักเราเสียแล้วแก้วตา ถามว่าฝนเอย ทำไมจึงตก ตอบว่าฝนตกเพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า ถามว่าพี่เอยทำไมร้องไห้ และหลั่งน้ำตา ตอบว่าหัวใจ ของข้า คิดถึงแก้วตา จึงร้องไห้ ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตก ปรอยปรอย พี่ยังมาหลง ยืนคอย น้องจนพี่ปวด หัว ใจ ฝนตกพรำพรำ พี่ยิ่ง ระกำ หมองไหม้ พี่ต้องตากฝน ทนหนาวใจ น้องจากพี่ไปเมื่อเดือนหกเอย ถามว่าฝนเอย ทำไมจึงตก ตอบว่าฝนตกเพราะกบมันร้องเรียกฝนบนฟ้า ถามว่าพี่เอยทำไมร้องไห้และหลั่งน้ำตา ตอบว่าหัวใจ ของข้า คิดถึงแก้วตา จึงร้องไห้ ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตก ปรอยปรอย พี่ยังมาหลง ยืนคอย น้องจนพี่ปวด หัว ใจ ฝนตกพรำพรำ พี่ยิ่ง ระกำ หมองไหม้ พี่ต้องตากฝน ทนหนาวใจ น้องจากพี่ไปเมื่อเดือนหกเอย... ฟังเพลงแล้ว สาวนาจึงไล้แสงตะเกียงเคียงหัวนอน ให้โชนขึ้นเพื่อ อ่านหนังสือ*ธรรม*และ สวดมนต์ภาวนาแผ่เมตตา ให้แก่ทุกสรรพสัตว์ในหล้าโลกนี้ ที่ได้ยินข่าวว่า ยังมีการรบราฆ่าฟันกันอยู่ทุกหัวระแหง มีแต่ความแรงร้อนไปทั่ว กลั้วด้วยหยาดน้ำตาของผู้สูญเสีย และ หลวงพ่อเพียรเทศน์ ให้รู้เท่าทัน ให้ระลึกรู้ว่า ชีวิตคนเรานั้นแสนสั้นนัก มิพักต้องรีบพากันตาย ใช้วิธี แบบโหดเหี้ยมใหดร้ายทารุณ และ ยิ่งทำให้โลกละมุนแล้งไร้ สิ้นไร้ความเมตตามากขึ้นๆ มีแต่กิเลสตัณหาความอยาก ที่จะช่วงชิงความเป็นใหญ่เป็นโต จนพาโลกไปสู่สงครามสู่ความขัดแย้งทางการมือง ที่ทำอย่างไรคิดอย่างไร สาวนาก็คิดได้คิดดี คิดตามอย่างที่หลวงพ่อสอนว่า มนุษย์มนามากมาย ช่างใช้ชีวิตเปล่าเปลืองเสียเวลาเสียนี่กระไร น่าที่จะหันมาทำความเข้าใจกัน หันหน้ามาใช้สติปัญญาแก้ปัญหา รู้รักสามัคคีรักษาสิ่งแวดล้อมโลกจะเข้าท่าเข้าทีจะดีกว่า เหมือน อนาคตท่านผู้หญิงหมายเลขหนึ่ง ของคนฝรั่งอเมริกา ที่สาวนาได้ยินจาก วิเคราะห์ข่าวเช้าวันหนึ่งทางวิทยุว่า เธอ..ร่ำรวยมหาศาล หากยังขัดห้องน้ำเอง และเป็นตัวของตัวเองทุกเรื่องราว เท้าติดดิน ที่สำคัญเธอเป็นนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมโลก มิได้เสวยสุขทิ้งโศกไว้ให้คนจน คนชั้นกลางนักวิชาการรับมือแก้ปัญหาไปลำพัง สาวนาจึงหวังแบบลมๆแล้ง แบบสาวบ้านป่าบ้านนอก อยากบอกให้ชาวโลกได้รับรู้ ตามประสาชาวบ้านๆว่า เลิกบ้าวัตถุที่กินไม่ได้เสียที น่าที่จะหันมาพัฒนา มาปลูกพืชพันธุ์แบ่งปันกันกินจะดีกว่า มาถวิลคิดว่าโลกกำลังจะอดตาย เด็กๆมากมายกำลังจะอดตาย อย่างเด็กในแอฟริกาและบังคลาเทศ เนื่องจากภัยพิบัติมากมายมากมี และ ไม่นานช้าโลกนี้อาจจะถึงกาลเวลา น้ำท่วมฟ้าปลากินดาว และอาจจะราวทะเลทรายเพราะ สิ้นไร้วงจรดินน้ำลมไฟไม่ปรกติสุข โรค..ระบาดก็มิพลาดที่จะตามมา ซึ่งเบื้องหลังนั้น นักวิชาการ แพทย์ทั่วโลกต่างพากันแสนโศกใจ เมื่อตามรับมือกับโรคใหม่ๆแทบไม่ทัน อย่างที่สาวนาได้ยินได้ฟังจากข่าววิทยุ และ จากที่ หลวงพ่อนักพัฒนา เพียรพยายาม บอกชาวบ้าน ถึงโครงการเรียบง่ายหากงดงาม โครงการ*ป่ารักษ์น้ำ* และทั้งห้ามและขอร้อง ให้ช่วยกันเลิกทำลายป่าเสียที ที่นะบัดนี้จะเหลือเพียงหยิบมือเดียวแล้ว หากไม่ช่วยกันแลเหลียวและคิดว่าเป็นธุระของตัว หลวงพ่อบอกว่าเราชาวป่าชาวบ้าน ยังมีความคิดจิตใจ ดีกว่า ข้าราชการหรือคนในเมืองบางคน ที่วนหาแต่เรื่องวัตถุมาสะสมมาเครียด และคิดแต่จะคอรัปชั่นโกงกินแผ่นดิน เราถึงจะเป็นชาวนาชาวดิน แต่ยังมีใจดวงใส ดวงมิสิ้นคุณธรรม มิห้ำหั่นราวไร้มโนธรรมเอารัดเอาเปรียบใคร ไม่ทำลายผืนดินและทรัพยากรชาติ และจงสร้างภาคภูมิใจก่อนจะตาย ดีกว่า ว่าไม่เสียชาติเกิด อย่าเอาแต่ได้ ไร้สำนึก.. จงระลึกรู้ ที่จะแสดงกตัญญุตาต่อผืนดินเถิด ที่จะประเสริฐกว่า..การฆ่าฟันกัน ทุกหย่อมหญ้าอย่างไร้เหตุผล เพราะมัวเมาหลงอัตตา ความบ้าอำนาจที่จะแย่งชิงสิ่งที่มิใช่ของตัว สาวนา.. คิดอะไรไกลตัวมากแล้ว เลยพยายามนั่งสมาธิจะดีกว่า ขอแค่คิดว่า เพียงเราทุกคนทำหน้าที่ตัวเองอย่างดีที่สุด อยู่ในโลกนี้อย่างมาโอบเอื้อแบ่งปันพึ่งพิงพึ่งพา ก็น่าจะสมถะเพียงพอพอเพียงแล้ว เหมือนสาวนา ที่คืนนี้ขอนอนหลับเอาแรงพักผ่อน ไว้ลุกขึ้นมาทำนาทำไร่ ให้ได้ผลพอเพียงเพียงพอที่จะหล่อเลี้ยงไปยังผู้อื่น และ หวังไว้แค่ว่า.. เช้ามาจะไปเก็บเห็ดในป่า หาเลี้ยงชีพชอบประกอบกิจประกอบกิน ที่หากยังมีสิ้นผืนดินมิสิ้นแรงสิ้นชีพ อาจจะได้ประกอบกาย ได้ปลูกข้าวเลี้ยงชีวิตชาวเมือง แทนเปล่าเปลืองวัตถุ ที่ได้แต่ถือแต่หามาไว้ ประเทืองประทับประดับบารมี หากชีวีหากินได้ไม่.. สาวนาหัวใจสะออน จึงขอนอนหลับไม่ฝัน หากจะฝัน ก็ขอแค่ให้ฝันเห็นแค่เห็ดเห็ดเห็ดและเห็ดเพียงนั้น เพราะสองวันมานี้อากาศอ้าว ฝนทิ้งช่วงมาสองสามวัน เห็ดโคนอันแสนอร่อยราคาแพง คงจะพากันแทงขึ้นมาจากรังปลวก เต็มไปหมดแล้ว.. เห็ดโคนที่จะมีจะมาราวเดือน8ถึงเดือน11 และราคาเห็ดก็กิโลละตั้งหลายร้อยบาท ว่าแล้วสาวนาก็จะพลาดได้อย่างไรกันเล่า จำต้องพาร่างและหัวใจน้อยๆ ราวลอยล่องท่องไปในทะลเห็ดเห็ดเห็ด สีสวยสล้างนะกลางป่าเขียวไพล พาใจนอนคิดคิดคิดไปจนเข้าสู่นิทรา.อย่างแสนสุข ........................ เช้าแล้ว น้ำค้างแก้วหยาดสายระริน แว่วๆ เสียงไก่เถื่อนขันเทือนไปทั้งป่า ฟ้าหลัวๆเริ่มรุ่งรางสว่างจ้ารำไรๆ นกไพรร้องหาคู่ ดุเหว่ายังร้องเพลงหวานแว่วแผ่วเพลงเดิมเดิม มาเติมต่อให้ หัวใจสาวนาอิ่มเอม เริ่มบรรเลงงานกิจวัตรประจำวันจนแล้วเสร็จ.. สาวนา.. ค่อยๆพาตัวเองเดินไปตามเส้นทางสายเล็กๆ ที่ทอดขึ้นไปสู่ภูอันแน่นทึบไปด้วย ต้นไม้ใหญ่ๆที่ยังสานใบปกคลุมกัน สาวนารู้ว่าภายใต้ป่าใหญ่ไพรกว้างอันรกเรื้อนั้น ที่ยังมีเถาวัลย์หญ้ามอสเขียวครึ้ม จะมีรังปลวกที่อพยพหนีทิ้งไป ทิ้งรังไว้ให้เห็ดโคนเติบโตใต้ดินลึก ที่มีใบไม้ทับถมห่มคลุมผืนดิน ให้มีความชื้นพอเหมาะพอดี ที่กะเปาะเห็ดจะแตกดอกระดะออกมา และเพราะเหตุที่ว่า กว่าจะหาพบต้องใช้ประสบการณ์สูง อย่างสาวนา ที่จะรู้ว่านะจุดไหนในดินที่จะมี เช่นตามพื้นดิน หรือขอนไม้ผุในหน้าฝน ซึ่งเห็ดจะปนกันมากมาย มีสีแตกต่างกัน เช่น สีแดง สีเหลือง สีดำ และยังมากมายหลายพันธุ์ จนกระทั่งบางทีสาวนา ก็ขอบคุณฟ้าดินเหมือนกัน ที่ราวสวรรค์มีตา พาให้ชาวบ้านป่าบ้านดอยได้ดำรงชีพชอบ ด้วยการเก็บของป่าที่มากับฤดูกาล แม้การเก็บเห็ดจะมีให้ปีละครั้ง แต่ก็แสนคุ้มค่าเพราะราคาดี แม้นจะมีดินคลุกปน ต้องทนเอาไปทำความสะอาด ก่อนจะปรุงอาหารให้มีรสชาติหวานหอม และ อาชีพหาของป่าหรือว่ามาเก็บเห็ดนี้ ใช่ฟ้าจะประทานมาให้ใครทำได้ เพราะเห็ดบางชนิดกินแล้วถึงตายได้ ต้องเลือกเก็บหรือกินเฉพาะเห็ดที่รู้จัก และหากมีสีสดๆมักจะมีพิษ บางทีต้องอาศัยความสังเกตคอยเฝ้าดู ว่าแมลงสัตว์กินไหม ถ้าสัตว์กินได้คนถึงจะกินได้ แต่ต้องมั่นใจเต็มร้อย ต้องค่อยๆศึกษาดู เพราะว่าอย่างนกกินได้ แล้วอาจจะไปกินอะไรอีกอย่างมาแก้กัน ใช่จะกินตามไป ไม่ดูตาม้าตาเรือ และ ต้องจดจำจากคนโบร่ำโบราณ ที่ผ่านการหาของป่ามายาวนาน ใช่ว่า..ผลไม้ของป่าทุกอย่างจะเก็บกินสุ่มสี่สุ่มห้าได้หมด นี่คือเรื่องงามงดงดงามของชีวิตชาวนาชาวป่า ที่เกิดมาต้องหาเพียรเสาะหาหาอาหารมากินเอง ใช่จะกระเตงไปสั่งตามร้านได้ซะที่ไหนล่ะ และ นี่คือชีวิตคนไพรคนป่า ที่เกิดมาต้องเพียรยังชีพ ด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเองตามมีตามเกิด ที่ประเสริฐ กว่าพวกนั่งโต๊ะในห้องแอร์เย็นๆ ที่คอยแต่จะคดโกง เป็นพรสวรรค์พรแสวงแขนงหนึ่ง ที่ธรรมชาติให้มาแบบไม่เลือกที่รักมักที่ชัง และ ให้มนุษย์ได้สำนึกว่าอย่ามาเบียดเบียน ทำลายปล่อยให้ทุกอย่างโอบเอื้อ ซึ่งกันและกัน และกับวันนี้ สาวนา..แสนดีใจที่ เก็บเห็ดได้เต็มตะกร้า พาให้หัวใจสาวนาอิ่มเอิบราวเห็ดโคนโดนฝนเลย ในท่ามกลางสายลมแรง กับละอองฝนโปรยปราย ให้อากาศแสนเยียบเย็น สาวนาค่อยๆเร้นร่างหลบหนาว เข้าไปภายใต้ร่มไม้ใบบัง และทำไมนะสาวนา ถึงละหลั่งรินน้ำตา เมื่อคิดไปว่า.. อ้ายคนดีคนที่ชอบเห็ด.. ป่านนี้ให้ใครเด็ดดวงใจไปครอบครองเสียแล้ว ให้ไปทำอาหารเห็ดจานเด็ดจานอร่อย ปรุงปรนป้อนปาก จนลืมสาวนาคนยาก ผู้สาว ผู้จงรักภักดี.!!! .......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1554.html ความรักเหมือนเห็ดละโง้ก ศิริพร อำไพพงษ์ ความรักของผู้ชาย คิดไปเหมือนเห็ดละโง้ก ยามฝนตกเห็ดละโง้ก ก็เริ่มจะบาน เริ่มจะโตเป็นไข่ ใหญ่มาก็ตูมแล้วบาน ใช้เวลาไม่นาน ดอกที่บานก็เริ่มโรยรา เหมือนรักพี่ แค่เพียงสบตา แล้วก็มา สัญญาว่าจะรักมั่น ครั้นผู้หญิงใจอ่อน ใจอ่อนถอดตัวไม่ทัน รักไม่เคยข้ามวัน ใจพี่นั้นก็เริ่มเปลี่ยนแปร ลำ ใจชายแน่ หัวใจพลิกแผงมีแดงหรือบ่ ลืมไวกะด้อหน้ออ้ายซางเป็น ใจน้องเต้นเห็นพี่ทำทรง เลยตกลงฮักมักชายจริงแท้ เลยมาแพ้ชายแปรเป็นอื่น วันคืนกะด้อใจก็เปลี่ยนผัน ใจอ้ายนั่นมันมักลืมไว ซางมาคือกันหลาย วางเห็ดในโอ้ง ฝนตกล่ะยังไม่ทันเท่าใด ก็กลายเป็นไข่ขึ้นมา แล้วก็จูมดังว่า ต่อมาก็บานเป็นใบ ต่อจากนั้น เก็บมันก็แกงกินไป เก็บไม่ทันเมื่อไหร่ ดอกใบร่วงหล่นลงดิน ลำ ถือขมิ้นตั๋วกินตั๋วเก่ง ถือขมิ้นตั๋วกินตั๋วเก่ง ยามมักกระเด่งเด่งเข้าไม่หาย บาดห่าได้บ่เห็นไข่เห็นโต กระลืมไวพะโล้หน่ายโตชายเด้ หวังเอาเท่คือเห็นในไข่ บัดว่าไข่แตกแล้วมีตั้งแต่หนอน สาวเดือดฮ้อนย้อนได้พี่คือเห็ด มาลืมไวใจเด็ด ว่าแม่นเห็ดอยูในโคก ว่าแม่นเห็ดอยู่ในโคก ความรักดังเห็ดละโง้ก ยามฝนตกกะโสกโหลกโสกเลก บานแล้วเก็บไม่ทัน เห็ดเหล่านั้น ก็เนาตายเอดเลด ความรักดังเห็ดละโง้ก ยามฝนตกกะโสกโหลกโสกเลก บานแล้วเก็บไม่ทัน เห็ดเหล่านั้น ก็เนาตายเอดเลด ความรักดังเห็ดละโง้ก ยามฝนตกกะโสกโหลกโสกเลก บานแล้วเก็บไม่ทัน เห็ดเหล่านั้น ก็เนาตายเอดเลด... .............................
1 มิถุนายน 2554 10:39 น. - comment id 1196580
.......... รุ้งทอดลำเป็นสายที่ปลายฟ้า แต่รักมาลาโรยระโหยไห้ หวังเรียวรุ้งเกี่ยวกอดตลอดไป ก็จากไปไกลลับไม่กลับคืน ...............
1 มิถุนายน 2554 19:09 น. - comment id 1196661
นึกว่าน้าไปติดสาวชื่อ รุ้งซะอีกแน่ะ อิอิ
1 มิถุนายน 2554 19:52 น. - comment id 1196665
สุดสายรุ้ง เอาถังไปรองตังค์ด้วยนะน้า
2 มิถุนายน 2554 11:32 น. - comment id 1196846
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
