ฉันไม่อาจหลั่งน้ำตาต่อหน้าเธอ ข่มใจไว้เสมอ ไม่ให้ความปวดร้าวที่เจอมันรินไหล ฝืนไว้ในความรู้สึก ก่อนเธอจะคิดนึกอะไรไกล เหินห่างกับความใกล้ . . . เพราะไม่อยากให้อะไรมันสายเกิน คราวอ่อนไหวที่ใจมี ขอให้ความรู้สึกเหล่านี้ เป็นเพียงนาทีอันผิวเผิน อย่าเอาความใจง่ายมาแลก ให้กับแขกผู้ไม่ได้รับเชิญ เส้นทางของเธอยังต้องดำเนิน ฉันเป็นเพียงส่วนเกินที่ผ่านมา แท้แล้ว...ฉันไม่เคยมีรัก ตรงนี้จึงไม่ใช่ที่พิงพัก เพื่อทอถักความปรารถนา ลืมมันเถิดสิ่งดีๆ ภาพฝันเหล่านี้มันลวงตา หลอนใจคนผู้อ่อนล้า เพื่อรอเวลาเราพ่ายแพ้ เธอไม่คิดจะผูกพัน ส่วนฉันไม่ใช่ความจริง เหมือนเนื้อร้ายที่ควรเฉือนทิ้ง หมดเวลาอ้อยอิ่งแยแส ความสุขชั่วครั้งคราว ควรหรือที่คนปวดร้าวต้องดูแล หากเราต่างก็อ่อนแอ มีความผิดเป็นบาดแผลบนหัวใจ ถูกแล้วที่เธอเลือกเดินจากมา เมื่อการพบกันได้บอกเราว่า . . . ใครสักคนอาจเสียน้ำตาร่ำไห้ ก็ถึงเวลาที่ควรหยุดพัก กับการมีรักเพื่อทำร้ายใคร ไม่อาจปรารถนาอะไร รู้เพียงต้องหักห้ามใจ - - ไม่ให้รัก
ปาลิน 30 พ.ค. 2554 14:06 น. - ID 140421 
2137
5
0
30 พฤษภาคม 2554 15:01 น. - comment id 1196198
ฝืนใจมันไม่ง่ายขนาดนั้นสิคะ
30 พฤษภาคม 2554 15:26 น. - comment id 1196218
บางครั้งเราก็เกิดมาเพื่อแค่ได้รักโดยไม่ได้รับรักตอบครับ
30 พฤษภาคม 2554 15:42 น. - comment id 1196223
ชอบตรงเหินห่างกับความใกล้นี่แหละ มันดูลึกลับซับซ้อนและชวนคิด.. บางทีก็ต้องปล่อยบ้าง เพราะฝืนไปเจ็บช้ำกว่าปล่อยวาง..
30 พฤษภาคม 2554 16:22 น. - comment id 1196236
.......... คล้ายๆกลอนเปล่า แต่มีสัมผัส ............
30 พฤษภาคม 2554 16:37 น. - comment id 1196239
ผมชอบหลายกระบวนใจที่คุณเขียน งานนี้ก็ยิ่งชอบครับ ภาษาซื่อ สวย และไพเราะในความเศร้า
30 พฤษภาคม 2554 22:57 น. - comment id 1196273
อย่าเศร้าไปเลยค่ะ เอารักมาฝากเพียบเลยค่ะ
31 พฤษภาคม 2554 05:09 น. - comment id 1196313
อืม... แซมหยุดร้องไห้ได้เมื่อไหร่ จะมาตอบนะจ๊ะ ตอนนี้กอดก่อน...จากแซมถึงปาลิน
31 พฤษภาคม 2554 07:49 น. - comment id 1196341
อย่ามัวห้ามหัวใจไม่ให้รัก เพราะรู้ซึ้งพึงประจักษ์ดั่งสายน้ำ จะไหลเชี่ยวชะโลมใจให้เย็นฉ่ำ ชื่นใจนักรักจำฝังย้ำใจ ได้เก็บตรึงซึ้งหทัยได้ตระหนัก เพียงได้รักภักดีมีมอบให้ มีรักตอบชอบชังจะอย่างไร ซ่อนเก็บไว้หล่อเลี้ยงเพียงใจเรา รักเถอะ อย่าฝืนเลย อิอิ รักคนอื่นเราไม่รู้ผลตอบแต่ถ้ารักเราไม่ให้เก้อแน่ อิอิ
31 พฤษภาคม 2554 09:19 น. - comment id 1196366
31 พฤษภาคม 2554 09:34 น. - comment id 1196377
ห้ามอะไรห้ามได้ แต่ห้ามใจ ห้ามไม่ได้จริงๆนะคะ
31 พฤษภาคม 2554 18:49 น. - comment id 1196485
เศร้าๆ เหงาๆชอบครับ
2 มิถุนายน 2554 00:03 น. - comment id 1196723
เรียบง่าย แต่ เป็นจริง.......
2 มิถุนายน 2554 18:48 น. - comment id 1197060
คุณปาลิน ต้องบอกแบบนี้ก่อนเลย ช่วงหลังๆ ผมไม่ใคร่ได้ลงบทกลอนถี่นัก เนื่องด้วยไม่ได้พบแรงบันดาลใจดีดี เนื่องด้วยผมไม่ใช่คนเขียนบทกวีได้โดยไม่มีสิ่งเร้า หรืออาจเรียกได้ว่าไร้พรสวรรค์ในการสร้าง แต่ถ้าถ่ายทอดสิ่งที่รู้สึกพอไหว... ไม่นานมานี้ คุณคงทราบแล้วผมเคยไปตอบบทกวีที่คุณเขียนไว้ว่าดีใจที่ได้อ่านบทกวีดดีดี ผมชอบการเขียนและถ่ายทอดอารมณ์แบบที่คุณทำ คุณเขียนบอกเล่าธรรมชาติของหัวใจง่ายๆก็งามได้ หรือเขียนแบบวิจิตสละสลวยก็ไม่ผิดเพี้ยนในอารมณ์งาน นั่นเป็นความชื่นชมจริงๆ พักหลังผมจึงอ่านบทกวีที่คุณเขียนบ่อยๆด้วยความรู้สึกวิธีการน้ำถ้อยมาร้อยรสแบบคุณ และเป็นแรงใจหนึ่งให้ผมหันมาสนใจอารมณ์ตัวเองอีกครั้งหลังจากละทิ้งอารมณ์บางประการที่เรียกว่า กลอน สายลม แสงแดด ยาวเชียวคุณคงว่า... ผมเขียนเพราะผมคิดเท่านั้นมิมีอะไร ถ้ามีก็ขอบคุณที่เขียนงานที่บ้านกลอน ขอบคุณครับ ทุกถ้อยคำ ชื่นชุ่มหัวใจ ปล. ถ้ามีพิมพ์พลาดโปรดอภัย ผมประเภทตกหล่นถ้อยคำบ่อยๆ แทนคุณแทนไท01 มิ.ย. 54 - 22:06 IP 183.89.144.150
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
