เหลือเวลาน้อยลงปลงชีวิต เหลือเวลาน้อยนิดสร้างความฝัน เหลือความสุขเท่านี้กับคืนวัน เหลือรำพันบทกลอนนอนละเมอ เหลือทุกข์ทนป่วยเจ็บตามอายุ เหลือจะยุติสงบพบเสมอ เหลือความเหงาทนเอาไม่มีเธอ เหลือพร่ำเพ้อฝันหวานนานกาเล เหลือความจริงยังมีพอให้เชื่อ เหลือจะเบื่อซ้ำซากทำไฉเฉ เหลือแรงพออยากไปเที่ยวทะเล เหลือพอเททำทุนก่อนบั้นปลาย เหลืออะไรอยากกินพอกินได้ เหลือกำไรชีวิตดีใจหลาย เหลือความสุขเท่ากับน้ำบ่อทราย เหลือสุดท้ายไม่บอกหลอกให้งง
17 พฤษภาคม 2554 22:18 น. - comment id 1194381
อ้าว ซะงั้น
19 พฤษภาคม 2554 19:39 น. - comment id 1194625
สบายดีนะครับพี่หายไปนานเลยนะครับ
19 พฤษภาคม 2554 22:57 น. - comment id 1194638
สวัสดีคุณ การัณยภาส ขอขอบคุณที่แวะมาทักทาย สุขสบายแต่งกลอนนอนอ่านเขียน ฝึกสมองคลายเครียดเป็นบทเรียน ไม่แปรเปลี่ยนเขียนกลอนสอนตัวเอง
19 พฤษภาคม 2554 23:04 น. - comment id 1194639
สวัสดีคุณ สุริยันต์ พี่หายไปนานนานขอลาป่วย แทบจะม้วยหมอห้ามทำงานหนัก จากไปนานแสนเบื่อต้องนอนพัก แต่ยังรักทุกคนยังเหมือนเดิม
20 พฤษภาคม 2554 19:17 น. - comment id 1194789
เหลือความหวังอยากอยู่สู้ชีวิต เหลือความคิดมีประโยชน์สอนลูกหลาน เหลือความรักเมตตาแบ่งเจือจาน เหลืออ่อนหวานรอรับยังไม่เจอ อิอิ
12 มิถุนายน 2554 21:37 น. - comment id 1198965
ทำไมหนอทำไมใจเย็นชา เรื่องผ่านมาน้ำตายังไม่ไหล แค่ละครน้ำเน่าอินสุดใจ ยังร้องไห้กับดาราน่าติดตาม ผ่านชีวิตเจ็บปวดยังทนสู้ รู้ทั้งรู้เขาแกล้งให้แบกหาม ยังมีแรงไม่ท้อกับคนทราม เหนื่อยกายยามชราข้ายังทน
12 มิถุนายน 2554 21:52 น. - comment id 1198967
ยังไม่อยุดไม่อยู่เพื่ออนาคต ต้องแกล้งปดยังไม่แก่หรอกน้องเอ๋ย เจ็บสังขารแขนขาปวดจังเลย อยู่เฉยเฉยดีกว่าขอลาที หากชาติหน้าถ้ามีโอกาสพบ ขอให้จบกรรมเก่าสิ้นโศกสี ไปทางใครทางมันเถอะคนดี อย่าได้มีเวรกรรมตลอดไป ขอให้ผลสำเร็จสมปราถนา ขอให้มาสรวงสวรรค์ถึงชั้นไหน ขอจงอย่ามาทุกข์กับโรคภัย ขอให้ได้สุคติแสนยินดี
15 กรกฎาคม 2554 19:09 น. - comment id 1203019
แม้ไม่เหลืออะไรในชีวิต ก็ไม่คิดอยากได้ของใครอื่น แม้จะทุกข์จะทนอมกล้ำกลืน ก็จะฝืนโชคชะตาขอฝ่าฟัน