๏ ฝากใจจากแดนเหนือไปเอื้ออุ่น ร้อยละมุนพจน์พากย์ที่อยากเผย เจือหวานหอมฝากคำลมรำเพย ช่วยเฉลยความนัยคนไกลตา หวังเติมเต็มทรวงสองที่คล้องมั่น สานสัมพันธ์สมมาตรปรารถนา ให้รักเรานั้นคล้ายสายธารา แม้นเหล็กกล้ามิอาจตัดขาดชล วอนเพรงบุญหนุนนำปราศกำสรวล ได้พบนวลน้องนางบ้างสักหน แมันเพียงเสี้ยวเศษกาลที่ผ่านวน คงสุขล้นทรวงนี้ที่รอคอย ยามคาบค่ำร่ำบทกำหนดห้วง ท่ามแดนสรวงจรดภูดูเหงาหงอย บางค่ำคืนห่วงหาน้ำตาปรอย คำนึงกลอยคนไกลหวั่นไหวทรวง ฝากใจจากถิ่นเถื่อนถึงเรือนน้อง เข้าจับจองข้ามแดนด้วยแหนหวง แม้นต่างฟากแผกฝั่งห่างทั้งปวง แต่คล้องพ่วงสัมพันธ์นิรันดร๚ะ๛
12 พฤษภาคม 2554 06:26 น. - comment id 1193192
อยากมีห่วงสัมพันธ์นั้นไม่ยาก ไม่ต้องบากหน้ามาถึงกรุงเทพฯ เรียกเรือพ่วงเรือโยงตรงคอนเซป บรรทุกรักไปเก็บเมืองล้านนา มัวรอบุญหนุนนำกรรมบันดาล จนเหนียงยานไม่สมปรารถนา ถ้ารักจริงหวังแต่งโปรดแจ้งมา จะช่วยพาเจ้าสาวเข้าเกี้ยวไป อิอิ จะใส่ชุดแดงปิดหน้าเหมือนในหนังเลย อิอิ
11 พฤษภาคม 2554 13:09 น. - comment id 1193368
............. เพียงใจจากถิ่นเถื่อนถึงเรือนน้อง ก็จับจองห้องใจไปเสียสิ้น สดับเสียงบทกวีที่ยลยิน ดุจเสียงพิณกล่อมขวัญนิรันด์กาล ....................
10 พฤษภาคม 2554 13:23 น. - comment id 1193921
ยิ่งอ่านยิ่งเศร้า.... อิจฉา "กลอยคนไกล...." แซมเองน่ะจ้ะ
11 พฤษภาคม 2554 12:04 น. - comment id 1193933
ไกลตัวไม่ไกลใจ ยังดีกว่า ใกล้ตัวแต่ไกลหัวใจ
10 พฤษภาคม 2554 15:16 น. - comment id 1193962
ฝากไปไกลเลยนะคะ
10 พฤษภาคม 2554 17:31 น. - comment id 1193995
ถึงอยู่ไกลเกินครึ่งฟ้า ก็ยังอยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน...ใช่ป่ะคะ
10 พฤษภาคม 2554 19:33 น. - comment id 1194007
สลับเสียง บทกวี ที่กล่าวถ้อย เรียบเรียงร้อย เผยความนัย ใจวาบหวาบ จากฟากโน้น ถึงฟากนี้ มีนิยาม ใต้เขตคราม น้อมรับ สดับฟัง สู่ห้วงใจ ไขข้อง ในห้องหอ เคยพนอ คลอเคล้า เร้าความหลัง ยังคงเฝ้า สดับเสียง เพียงลำพัง มิอาจรั้ง ยั้งใจ ให้ยินดี
10 พฤษภาคม 2554 20:17 น. - comment id 1194026
10 พฤษภาคม 2554 23:01 น. - comment id 1194083
มาส่งยิ้มหวาน..ให้กลอนหวานๆ
26 พฤษภาคม 2554 08:50 น. - comment id 1195574
อ่านแล้วเศร้าจัง สงสารคนแต่งอะสู้ๆนะคะ