หากว่าใครไหนตามถวงถามฉัน ว่ารักนั้นมีนักสักเพียงไหน คำตอบมีที่ฉันพลันบอกไป คือขอให้เทียบกับนับเม็ดทราย หากถามจิต"คิดถึง"ซึ่งอยากรู้ ว่ามีอยู่เท่าไรที่ใจหมาย ตอบทันทีเช่นกันมันมากมาย เหมือนลมหายใจฉันที่มันมี จะเจ็บมากแค่ไหนเธอไกลห่าง หากเธอจางจากฉันพลันหลบหนี หากคนถามปัญหามาอย่างนี้ ในฤดีของฉันนั้นเช่นไร คงจะบอกออกปากว่ายากนัก ยากจะหักห้ามจิตปิดร้องไห้ น้ำตาฉันคงร่วงหนักหน่วงไง เหมือนฝนได้หล่นฟ้าลงมาดิน จึงอยากเผยเอ่ยออกบอกให้รู้ เธอคือผู้ที่ฉันนั้นถวิล ในโลกนี้มีเธอเสมอจินต์ คงแดดิ้นหากขาดปราศจากเธอ ขอจงอย่าลาจากอย่าพรากหนี ฟ้าเปลี่ยนสีแปรไปได้เสมอ แต่ใจฉันมั่นคงมากอยากชิดเจอ คงหมองเหม่อหากรักจักมลาย
ภุมริน 9 พ.ค. 2554 14:50 น. - ID 140141 
1111
1
0
9 พฤษภาคม 2554 15:25 น. - comment id 1193732
มาส่งยิ้มหวานให้ค่ะ
9 พฤษภาคม 2554 15:40 น. - comment id 1193735
หวานมากๆๆๆ
9 พฤษภาคม 2554 15:47 น. - comment id 1193737
....... ฟังถ้อยคำเปิดเผยเอ่ยว่ารัก ก็เกินจักห้ามปรามความคิดถึง ฟ้าแปรเปลี่ยนสีไปไม่คำนึง ขอมีเธอเพียงหนึ่งก็ซึ้งพอ ...............
9 พฤษภาคม 2554 17:11 น. - comment id 1193756
มาอ่านงานท่านพี่สล่า ขอรับ
9 พฤษภาคม 2554 19:42 น. - comment id 1193778
สวัสดีครับแวะมาทักทายครับ
9 พฤษภาคม 2554 21:57 น. - comment id 1193820
กลอนหวานเศร้าแต่ไพเราะค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
