ชะตาชีวิต

แก้วประเสริฐ

1139348gm3744qpip.gif
        ๐ ชะตาชีวิต ๐
๐  โชคชะตาชีวิตลิขิตศิลป์
จึงโบยบินวงล้อมสู่อ้อมเขา
หลงในหมู่เวียนวนทนแม้เงา
หยอกยวนเย้าใฝ่ปองหมองอุรา
๐  ก่อนจะเข้ามานั้นแม้หวั่นจิต
คำนึงคิดเพียรมองทดลองหา
หวังแค่เพียงผ่านพ้นด้นวันมา
ใฝ่ศึกษาเฝ้าถามตามครรลอง
๐  เมื่อก่อนนั้นร่ำเรียนเฝ้าเขียนอ่าน
แต่เนิ่นนานหลายปีมิได้สนอง
ลืมกฏเกณฑ์ทำงานมิสานปอง
สิ่งทั้งผองคืนกลับจนลับไป
๐  ครั้นผ่านพ้นงานแล้วต้องแจวจาก
หาสิ่งฝากขัดเกลาเคล้าสดใส
มิได้คิดหวังเด่นเช่นใครใคร
เพื่อจะได้ใช้สมองมิหมองเลย
๐  ทั้งผิดถูกสร้างสิ่งมิอิงลอก
กลัวเขาบอกอายคนทนนิ่งเฉย
พยายามนึกสิ่งเรียนเขียนที่เคย
มองสิ่งเผยของเขาลองเฝ้าทำ
๐  ศิลป์บางสิ่งอ่อนไหวดุจสายฝน
ชโลมจนซึมซาบฉาบชื่นฉ่ำ
อีกแนวหนึ่งกระด้างวางสิ่งนำ
แต่เลิศล้ำแนวทางกลางวงเวียน 
๐  พลางถามใจตัวเองบรรเลงไหน
ต้องคว้าไขว่ทดลองหมองสิ่งเขียน
นึกถึงงานผ่านกาลเคล้าเฝ้าเยียน
ผันแปรเปลี่ยนเวลาหาสิ่งครอง
๐  เฝ้าศึกษาตำรามาค้นสร้าง
ฉันทลักษณ์แค่วางมิสร้างสนอง
ข้อปลีกย่อยมากมายเป็นก่ายกอง
เพียงเฝ้ามองงงงวยด้วยมิเคย
๐  จึงไขว่คว้าหาวางหนทางใหม่
กระจ่างไซร้บรมครูผู้เปิดเผย
สุนทรภู่จำแนกแยกสิ่งเลย
ศิลป์ผ่านเฉยด้วยใจไหลวนเวียน
๐  การจะเล่นให้ดีต้องที่สร้าง
โดยจัดวางแม่บทจรดขีดเขียน
อย่าผสมปนเปเหแนบเนียน
อักษรเปลี่ยนมิคล้องต้องหมองใจ
๐  จึงยึดแนวแห่งนี้เป็นที่เล่น
มิหวังเด่นสอดคล้องจิตผ่องใส
เล่นคนเดียวสนุกสนานผ่านสู่ใน
หากหวังไว้หมองหม่นจนใจเอง
๐  เพียงระบายอารมณ์ผสมผสาน
สิ่งวันวานผ่านนี้ที่ตรงเผง
คำนึงคิดสิ่งย่อยค่อยบรรเลง
ผ่านวังเวงร่วมวงตรงสนธยา.
   ๐  แก้วประเสริฐ. ๐

1139348gm3744qpip.gif				
comments powered by Disqus
  • ยาแก้ปวด

    11 พฤษภาคม 2554 23:23 น. - comment id 1193470

    และก็มีวิญญานที่คล้ายหัวใจด้วยเจ้าค่ะ
    
    46.gif59.gif
  • แก้วประเสริฐ

    12 พฤษภาคม 2554 00:26 น. - comment id 1193476

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ยายแก้ปวด
    
           หลานรักลุง นับว่าเป็นคำถามที่ดีมากที
    เดียวคำถามหนึ่ง ความแตกต่างนั้นไม่คล้าย
    กันเลย หากมองผิวเผินนั้นโดยมีใจเป็นนาม
    ธรรมเข้าไปเรียกนั้น ซึ่งความจริงไม่ใช่หรอก
         ลุึงจะยแยกใว้ให้ฟังนะจะผิดถูกขอรับผิด
    เองจ้า
    วิญญาณ คือ ธาตุอมตะธาตุที่ประกอบด้วย
    จิต เจตสิก และใจ รวมตัวกันเรียกว่า
    วิญญาณธาตุ
     จะเกิดดับก็ล้วนแล้วแต่กรรม
    นั้นเป็นปัจจัยจ้า อาศัยรูปธรรมอยู่ซึ่ง
    ประกอบด้วยธาตุต่างๆเคยกล่าวหลายครั้งแล้ว
    จิตคิออารมณ์ที่อยู่นิ่งไม่ได้สอดส่ายไปๆ
    มาๆอยู่เสมอไม่นิ่ง อยากรู้อยากเห็นทุกๆ
    สิ่งที่อายตนะทั้ง 6   อันเป็นธาตุที่ไม่คงที
    ย่อมแตกสลายโดยเป็นสื่อให้แก่รูปไว้
    จึงมิอาจจะนิ่งเฉย ส่ายไปส่ายมาตลอดเวลาแต่ลืมง่ายไม่จดจำ ดังนี้จึงเกิด
    เจตสิกขึ้นควบคู่กันไป
    เจตสิกหน้าที่จะคอยจดจำจิตที่เดินทาง
    ไปๆมาๆอยู่เสมอๆคือเปรียบเสมือนลิงที่
    ไม่อาจจะอยู่นิ่งเฉยได้แค่เพียงนาทีเดียว
    ดังนั้น หน้าที่ของเจตสิกจึงเป็นคนคอย
    บันทึกสิ่งที่จิตไปเห็นมารู้มาไว้ แล้วก็ส่ง
    ไปยังใจอีกทีหนึ่ง
    ใจนั้นคือธาตุอมตะเช่นเดียวกับจิตเจตสิก
    ใจเป็นผู้รู้การกระทำต่างๆของจิตที่ส่งมา
    ให้ แล้วก็ส่งไปให้วิญญาณและสังขาร
    ปรุงแต่งอารมณ์  ที่จิตรับรู้มาทั้งหมด
    ต่างๆไว้ เมื่อเกิดการปรุงแต่งแล้วก็จะส่ง
    ให้วิญญาณทราบเพื่อจะสั่งการไปยัง รูป
    ที่ประกอบด้วย ธาตุ อันได้แก่ ดิน น้ำลม
    ไฟอากาศธาตุ เกิดเป็นขันธ์ที่เรียกว่า
    ขันธ์5นั่นแหละ เกิดต่อเนื่องสืบต่อกัน
    นั้นจน เกิดเวทนา ด้วยการสัญญาทำหน้าที่
    เหมือนกับเจตสิกที่วิญญาณส่งแจ้งให้รู้
    แล้วก็ไปที่สังขารให้สังขารปรุงแต่งอารมณ์
    ที่จิตไปพบเห็นมาด้วยส่งไปยังเวทนาต่อ
    ไปยังรูปอีกทีหนึ่ง จึงเกิดอารมณ์ต่างๆขึ้น
    ของรูป 
         จิต เจตสิก ใจ นั้นเป็นธาตุที่ขึ้นอยู่กับ
    วิญญาณ สืบสันติวงศ์กันต่อตามกรรมที่
    เป็นปัจจัยในการสร้างไว้จ้า ดังนั้นเมื่อ
    ธาตุต่างๆในรูปไม่สมดุลย์กันต่างทะยอย
    ดับกันไปแตกแยกกันก็เกิดการเจ็บไข้
    ได้ป่วยขึ้นแล้วก็ตายในที่สุดของรูปๆนั้นๆ
    ส่วน วิญญาณที่มี จิต เจตสิก ใจรวมอยู่
    จะไม่ดับไปด้วยเพราะเป็นอมตะธาตุชนิด
    หนึ่ง เกิดดับเกิดดับๆต่อเนื่องไปด้วยผล
    ของกรรมนั้น เมื่อธาตุแตกแยกไป วิญญาณ
    ไม่ดับไปก็จะเกิดขึ้นทันทีในลักษณะ
    แตกต่างกัน ตอนแรกเป็นสัมภเวสีก่อนแล้ว
    ก็ดับไปอีกเกิดอีกต่อไปเรื่อยๆจนถึงชั้น
    พรหมยกเว้นพระอรหันต์เท่านั้นที่ไม่เกิด
    ดับอีกต่อไป  โอ้ยเล่าให้ฟังเท่านี้ก็ยาว
    สรุปย่อไว้เท่านี้นะ  ทีนี้จะมาพูดเรื่องหัวใจ
    คำว่าหัวใจ คือ ธาตุดินกับธาตุน้ำมีธาตุลม
    หนุนเนื่อง แต่เป็นเพียงแค่รูปเท่านั้นที่
    อยู่ภายในรูปแตกต่างกันจากแขนขาตา
    หู ฯลฯ ที่ทำหน้าที่เป็นรูปพวกนี้เวลาที่
    ธาตุแตกแยกกันแล้วก็จะสิ้นสลายไปเป็น
    ดินไปละลายไปสิ้น ลักษณะของหัวใจจะเป็น
    ก้อนเนื้อขนาดเท่ากำปั้นมีสายเลือดให้
    คือธาตุน้ำนั่นแหละส่งเข้าไปเพื่อไปหล่อ
    เลี้ยงรูปอีกทีหนึ่ง เมื่อธาตุต่างๆขาดสมดุลย์
    กันแตกแยกกันคือตายลงไป มันก็ตาย
    ไปด้วย เพราะเป็นเพียงธาตุส่วนย่อยที่
    ธาตุสร้างขึ้นมา จะเห็นได้ว่าบางคนตาย
    ไปแล้วหัวใจยังทำงานอยู่ด้วยเครื่องวัด
    หัวใจแต่ความรู้สึกจะไม่มี เพราะวิญญาณ
    นั้นได้ไปเกิดใหม่แล้วนั่นเอง แต่ธาตุของ
    รูปยังทำงานค่อยๆทะยอยแตกแยกกันไป
       เมื่อพูดถึงตอนนี้ว่าทำไม คนเฉพาะเด็ก
    นั้นจะรำลึกความหลังเก่าได้แต่เป็นส่วน
    น้อยแล้วก็ลืมไป ก็ด้วยเหตุที่ในขณะที่
    สัญญาคือจำได้หมายรู้สั่งให้สังขารปรุง
    แต่งเสร็จส่งให้วิญญาณรู้แต่มาดับเพราะ
    ธาตุขาดการสามัคคีเกื้อกูนกันและกัน
    สัญญายังติดมายังธาตุอมตะอยู่ แต่เป็น
    แค่ชั่วนิดเดียว ครั้นเมื่อเกิดภพใหม่แล้ว
    สัญญานั้นที่สังขารปรุงแต่งแฝงในวิญญาณ
    ย่อมนำพามาสู่ภพใหม่แล้วก็จางหายไป
    ด้วยเกิดสัญญาใหม่ที่จิตเจตสิกใจเข้ามาแทนทีในรูปใหม่แล้วล้าง
    สัญญาเก่า่จึงจำได้เป็นเพียงส่วนน้อยจ้า
        เอาเท่านี้ก่อนนะจ๊ะหลานรักนี่ก็ยาวไป
    แล้วล่ะจ้า  ลุงไม่เก่งหรอกเพียงศึกษามา
    หลายแง่มุมจ้า รักหลานเรามากๆเสมอๆ
    
               16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประภัสสร

    9 พฤษภาคม 2554 15:33 น. - comment id 1193733

    แวะมาสวัสดีครูแก้วฯค่ะ
    
    
    
    29.gif29.gif11.gif36.gif
  • ฉางน้อย

    9 พฤษภาคม 2554 15:55 น. - comment id 1193741

    ต๊ะเอ๋ ลุงแก้ว 46.gif
  • กิ่งโศก

    9 พฤษภาคม 2554 16:57 น. - comment id 1193755

    แวะมารับคำครูแก้วครับ
    
    ๐ เบื้องครรลองกรอบร่างบอกทางเล่น
    สิ่งใดเว้นพึงหลีกอย่าปลีกหลง
    อาจมีบ้างเร้นออกเบื้องนอกกรง
    แต่ให้คงแนวความขีดตามควร
    
    ๐ เลียนเพื่อรู้ถูกผิดเตือนจิตพลั้ง
    เรียนสู่ฝั่งหวังสื่อกระพือหวล
    เลียนพอลิ้มจึงบ่ายตามกระบวน
    เรียนให้ช่ำซึ้งจวนจนยวนจินต์
    
    สวัสดีครับครู ฝากสองบทครับ
  • ฤกษ์ไม่ได้ล๊อกอิน)

    9 พฤษภาคม 2554 18:11 น. - comment id 1193765

    ดวงชะตาชีวิตลิขิตได้
    เพราะเข้าใกล้ฝั่งฝาชราแล้ว
    เส้นกร๊าฟโด่งบรรเจิดเคยเพริศแพรว
    เริ่มหม่นแววฟางฝ้าเหมือนตาตน
    
    ควรเข้าวัดกำจัดกิเลศครอง
    สมาธิไตร่ตรองมองเหตุผล
    ธรรมดาสังขารผ่านเวียนวน
    เคยเต่งตึงเริ่มย่นเหนียงหย่อนยาน
    
    ประกอบกิจคุณงามและความดี
    ทำจิตใจให้มีรักสงสาร
    ระลึกคุณรัตนตรัยใส่วิญญาณ
    เตรียมกลับบ้านเก่าก่อนนอนนิรันดร์
    
    ชะตาชีวิต ย่อมแน่นอนอยู่แล้ว
  • ช่ออักษราลี

    9 พฤษภาคม 2554 18:22 น. - comment id 1193767

    ฝากชะตาชีวิตลิขิตศิลป์
    บรรเลงจินต์ด้วยศรัทธาและไฟฝัน
    ล่องลีลาลบโศกบนโลกบรรณ
    แต่ใจนั้นหวั่นไหวในบางครา
    
    สวัสดีค่ะครู
  • โคลอน

    9 พฤษภาคม 2554 20:50 น. - comment id 1193806

    29.gif29.gif29.gif
    
    หวัดดีค่า แก้วประเสริฐ11.gif36.gif11.gif
    
    อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงอารมณ์เหงาๆนะคะ 36.gif
  • เทียนหยด

    10 พฤษภาคม 2554 08:05 น. - comment id 1193898

    หวัดดีค่ะครู   29.gif
    
    คิดไปถึงการเดินทางของชีวิตค่ะครู
    
    รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
    
    29.gif46.gif36.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 13:31 น. - comment id 1193922

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ แก้วประภัสสร
    
          ศิษย์ที่รักของครู ครูเองเขียนเรื่องจริงๆ
    เกี่ยวกับครูตอนที่กำลังวางแผนจะปลด
    เกษียณอายุราชการว่าจะทำอย่างไรดี สิ่ง
    อื่นใดไม่ได้คิดอีกนอกจากทางธรรมและ
    ทางโลก ส่วนทางธรรมนั้นปฏิบัติทุกๆวันจ้า
    ส่วนทางโลกนะซิ ครูมีพอใช้อยู่แล้วไม่
    ต้องเดือดเนื้อร้อนใจอะไร แต่ความหงอย
    เหงาและสมองซิมันจะเสื่อมไป ก็หาทาง
    ออกโดยไปคุยสมัยนั้นมีการสมัครเป็น
    ครั้งแรก และได้รู้จักคนมากมายก็ทำให้่
    ดีขึ้นหลังจากออกจากงานแล้ว มีหญิง
    คนหนึ่งได้แนะนำให้มาเล่นที่เวปฯไทย
    โพเอ็มนี่แหละ โดยเขาบอกว่าเขาเข้าไป
    เล่นอยู่แต่บัดนี้เลิกนายแล้ว แต่ชื่อครู
    ยังจำได้จดบัดนี้ ชื่อ ซัมพลอลอ นาม
    ปากกา ครูเองก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวเรื่องชื่อ
    จริงหรือเรื่องส่วนตัว  ก็ทดลองสมัครใน
    นามปากกาว่า แก้วประเสริฐ  โดยเอา
    ชื่อตัวเองและนามสกุลตอนท้ายมาใช้
    จนกระทั่งบัดนี้จ้า  คือเป็นที่มาของงาน
    เขียนนี้ของครูจ้า  อ้อๆๆๆครูได้แฝงบาง
    อย่างไว้ค่อยๆอ่านจ้า
          รักศิษย์เรามากๆเสมอ
              
           16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 13:37 น. - comment id 1193923

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ฉางน้อย
    
       ดีใจจริงๆนะเจ้าฉางที่มาเยี่ยมลุง อ่านงาน
    ที่ไรให้นึกถึงทั้งสามทุกๆที ส่วนใหญ่ อ้อย
    และฝน เข้ามา แต่ขาดหลานรักไปนึกว่า
    คงจะเคืองลุงหรือเปล่าหนอ  เมื่อก่อนนี้
    หลานเราไม่เคยขาดสักเรื่องเดียว บางครั้ง
    ก็นึกน้อยใจเหมือนกัน นึกทบทวนว่าเคย
    พูดอะไรให้กระเทือนใจหลานเราหรือเปล่า
    หนอ  รักหลานเรามากๆเสมอจ้า
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 13:51 น. - comment id 1193926

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ กิ่งโศก
    
         เดี๋ยวนี้งานรุดหน้ายิ่งๆขึ้นแล้วนะสมกับ
    ความตั้งใจของครูยิ่งนัก อีกอย่างหนึ่งคือ
    การสัมผัสในนั้น หากอักษรทำนองสอดคล้อง
    กันดีแล้วก็ไม่จำเป็นต้องสัมผัส ด้วยเสียง
    จะช่วยสัมผัสให้แต่อย่าให้มากนักมันมีทั้งดี
    และไม่ดีจ้า ด้วยต้องตรวจดูว่าจะให้ทำนอง
    พาเราไปหรือไม่ประการหนึ่ง อีกประการหนึ่ง
    ต้องคอยตรวจว่ามันสัมผัสด้วยเสียงจริง
    ไหม เพราะทำให้เสียงอาจจะขัดกับทำนอง
    ไปจ้า  นี่คือชีวิตจริงของครูก่อนจะเข้ามา
    เล่นกลอนไว้จ้า  รักศิษย์รักเรามากเสมอๆจ้า
    
            16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 14:00 น. - comment id 1193927

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ฤกษ์ (รูปหล่อ)
    
          ผมเองฝึกสมาธิทุกๆวันเรียกว่าเกือบ
    ตลอดเลยล่ะ แต่การฝึกผมนั้นจะทำทุกๆ
    อิริยาบถไม่จำเป็นต้องนั่งหรอก สมัยก่อน
    นั้นนั่งเป็นชั่วโมงๆเลย จนกระทั่งเกิดฌาน
    ขึ้น เกิดการรู้แจ้งเห็นจริงและเกิดความเบื่อ
    หน่ายต่อชีวิตตนเองว่าไม่ใช่ของเราดั่งพระ
    ดำรัสของพระพุทธเจ้าจริงๆ มันเป็นแค่รูปที่
    เกิดจากธาตุทั้งหลายเป็นปัจจัยก่อกำเนิด
    ตามเวรกรรมที่ กรรมเป็นผลให้ต้องเกิด
    จะหมุนเวียนไปทุกๆขณะหนึ่งของจิตจ้า
         ดังนั้นผมถึงไม่ค่อยกระตือรือล้นจะมี
    ความโกรธเบาบางลง สมัยก่อนผมเป็นคน
    ที่อารมณ์ร้อนมากๆนะใครพูดผิดหูเป็น
    เรื่องกันทีเดียวล่ะ แต่ตอนนี้ตั้งแต่ฝึกจน
    ถึงขั้นนี้ได้แล้วรู้สึกว่ามันหายๆไปแม้จะ
    ไม่หมดก็ตามทีครับ ส่วนใหญ่จะใช้วิธี
    วางเฉยเสียเป็นหลัก พอใจก็อยู่ไม่พอใจ
    ก็หนีไป  สมัยหนุ่มๆไม่มีหรอกไม่พอใจ
    เป็นกระโดดใส่ก่อน ด้วยคิดว่าทำก่อนได้
    เปรียบ อย่างนี้ก็หนึ่งหมัดแล้วล่ะนอกนั้น
    แล้วแต่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น  ช่างหัวมันครับ
       ตั้งแต่ฝึกสมาธิแล้วอารมณ์เหล่านี้ก็
    ค่อยคลายลงจนทำใจได้ครับ ทดลองทำ
    ดูซิครับ  รักมากๆเสมอครับ
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 14:04 น. - comment id 1193928

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ช่ออักษราลี
    
         จ้าเขียนเล่นซ่อนรูปไว้ดีแล้วผสานกับ
    เล่นคำด้วย เล่นแบบนี้แต่อย่าให้มากนะ
    ด้วยจะทำให้คนอ่านนั้นเสียอารมณ์ไม่คล้อย
    ตามไปเพราะต้องชะงักต่อคำที่เราเล่นจ้า
    รักศิษย์รุ่นแรกคนแรกของครูมากๆเสมอเธอ
    ได้รับอะไรดีๆจากครูมากกว่าคนอื่น คือตอน
    แรกจะแนะนำแค่แนวทางที่ถูกต้องให้เล่น
    ก่อนแล้วค่อยเข้ามาแก้ไขทีละน้อยจะได้
    ซึมซาบไว้คือจากยากให้เป็นง่ายจ้า
         รักศิษย์เรามากๆๆเสมอจ้า
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 14:08 น. - comment id 1193929

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ โคลอน
    
       คุณฝนที่รักจริงๆนะคิดถึงอยู่เสมอแม้แต่
    กลอนก็ยังอดจะแฝงไว้เสียมิได้ันะใช่แล้ว
    สะท้อนอารมณ์ตอนปลดเกษียณมาใหม่ๆ
    นะตอนนั้นมันช่างเหงาๆจริงๆ เพื่อนฝูงหาย
    ไปหมดทั้งเบื้องล่างเบื้องสูง เลยมาคิดหา
    หนทางออกดังบอกกับเจ้าแบมไว้นั่นแหละ
        งานเขียนผมจะใช้ใจเป็นสื่อในการถ่ายทอด
    เสมอๆๆจ้า  ดังนั้นงานผมถึงมักจะออก
    แนวทางนี้   รักฝนมากๆจ้า
    
            16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 14:18 น. - comment id 1193930

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ เทียนหยด
    
          สวัสดีจ้าศิษย์ที่รักยิ่ง เป็นเริ่มต้นชีวิต
    ใหม่ของการพ้นจากการทำงาน แต่ครูไม่
    ชอบอยู่นิ่งเฉย หาทางฝึกสมองไว้จนได้
    รับการแนะนำตอนแรกก็ไม่แน่ใจด้วยลืม
    ไปหมดแล้ว แต่อาศัยตอนเรียนชั้นมัธยม
    สมัยก่อนครูชอบมากเกี่ยวกับโคลงและ
    กลอนแต่ลืมฉันทลักษณ์ไปหมด เลยเข้า
    มาอ่านก่อน  คิดว่านี่คือแนวทางการฝึก
    สมองได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญมีการให้
    เขียนเรื่องสั้นไว้อีก ซึ่งสมัยนั้นครูชอบ
    แนวทางการเขียนมากๆเสียด้วย ก็เลย
    มาสมัครไว้จ้า  นี่คือที่มาตอนแรกของ
    การเล่นในไทยโพเอ็มจ้า หากย้อนไป
    อ่านตอนต้นๆจะเห็นว่างานครูสับสนมาก
    แล้วครูเองเป็นคนชอบนั่งคิดอยู่ด้วยได้
    โอกาสจึงเข้ามาจ้า ส่วนเมื่อเล่นไปนานๆ
    ก็มีคนมาชักชวนหลายเวปฯเหมือนกัน
    แต่ครูเป็นคนที่รักใคร มักจะรักจริงเสมอ
    ไม่เคยทอดทิ้งลืม และเป็นคนที่รักเดียว
    ใจเดียวเสมอๆจ้า  รักศิษย์เรามากๆเสมอ
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • เพียงพลิ้ว

    10 พฤษภาคม 2554 15:11 น. - comment id 1193957

    ก้มหน้ารับชะตาชีวิตอยู่ค่ะคุณลุง
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • din

    10 พฤษภาคม 2554 15:43 น. - comment id 1193971

    16.gif............
    
    หากชะตาชีวิตลิขิตได้
    คงจะไขว่มือคว้ามองหาฝัน
    ลอยละล่องท่องไปในวงวรรณ
    ยังหวาดหวั่น...ไปไม่....ถึงครึ่งทาง
    
    ...............16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 19:02 น. - comment id 1194001

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ เพียงพลิ้ว
    
          หลานรักลุง ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้กัน
    ทุกๆคนแหละจ้า ลุงเองกว่าจะฝ่าฟันมันมา
    ได้แทบเรียกว่ากระอักเลือดมีหลายรูปแบบ
    ทั้งดีและไม่ดี แต่ลุงอาศัย ความอดทน วาง
    ในสิ่งที่เราไม่ถูกใจ ต่อสู้ต่อไป เพียรพยายาม
    มองในสิ่งที่เขาต้อยต่ำกว่าเราว่า เรายังดีกว่า
    เขา เขาก็คงจะเหมือนๆเรานี่แหละเพียงแต่
    ขาดความอดทน อดกลั้นอารมณ์ สิ่งที่
    สำคัญคือความเกียจคร้านและไม่มีเลือด
    ของการต่อสู้ในตัว จึงด้อยกว่าเรา เมื่อ
    เรามองต่ำกว่าเราแล้ว ก็มองในสิ่งที่สูง
    กว่าว่าทำไมล่ะ เขาถึงก้าวไปสู่ที่นั่นได้
    ลุงจึงเริมวางแผนใหม่มองในสิ่งที่กว้าง
    ข้างหน้าที่จะก้าวเดิน ค่อยย่างทีละก้าว
    กัดฟันอดทนต่อสู้ ในที่สุดก็ประสบความ
    สำเร็จตามสิ่งฝันของเรา ถึงแม้ว่าเราจะ
    ไม่ดีเท่าเขาแต่เราก็ไม่ต่ำกว่าจากที่ผ่าน
    มา นับว่าเป็นก้าวที่สู่ความสำเร็จที่ควร
    พอใจจ้า  รักหลานเราเสมอเลยเอาเรื่อง
    ที่ชีวิตลุงผ่านมาเล่าให้หลานรักฟังไว้จ้า
           รักหลานเรามากๆเสมอๆๆ
    
             16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 19:11 น. - comment id 1194004

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ดิน
    
        ฟ้าหาใช่ที่จะลิขิตเราได้ แม้แต่เวรกรรมก็ตาม
    ตัวเรานั่นแหละคือตัวจักรสำคัญในการจะ
    ดำเนินชีวิตของเรา หาใช่ใครอื่นใดไม่แต่
    ก็ต้องอาศัยตัวช่วย คือกรรมของเราอีก
    ที่จะสอดแทรกเข้ามาในชีวิตของเรา
    
       ส่วนฟ้านั้น คงจะเพียงแค่ตำนานเท่านั้นหาก
    ยุคนี้ใครก็ตามไม่ลิขิตตัวเองด้วยการวางแผน
    ที่เหมาะสมกับสถานะการณ์แล้วก็ยากจะ
    สู่หนทางได้ แต่ก็ต้องระวังอย่าหลงเหลิง
    ไปกับสิ่งที่เรากระทำไว้ เพียงแค่เอาตัว
    เรารอดก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตหนึ่งที่
    เกิดมาในโลกใบนี้หรืออาจจะอุ้มอีกหลาย
    ชีวิตที่อยู่เคียงข้างเรานะ หวังว่าอาจจะ
    เป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยจ้า รักเสมอๆ
    
              16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • ฉางน้อย

    10 พฤษภาคม 2554 20:18 น. - comment id 1194027

    19......11.gif46.gif 
    
    
    ฉางน้อยไม่มีโกรธเคืองหรอกค่ะ
    
    แต่เน็ตไม่ค่อยอำนวยค่ะ
    
    ทางใต้ฝนตก น้ำท่วมเยอะ
    
    อย่าน้อยใจนะคะลุงแก้ว
    
    ฉางน้อยยังเคารพลุงเหมือนเก่านะคะ   11.gif
  • ฉางน้อย

    10 พฤษภาคม 2554 20:20 น. - comment id 1194028

    20...........4.gif6.gif11.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 23:25 น. - comment id 1194084

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ฉางน้อย
    
           ลุงรู้ว่าหลานรักลุงเสมอๆแหละจ้ายังไป
    ตามลุงที่เวปฯอื่นเลย อิอิ เพียงล้อเล่นเท่า
    นั้นจ้า รักหลานเรามากๆเสมอ อิอิ แหล้ง
    หลานเล่นก็ทำให้สนุกในใจลุงมาจ้าขอบใจ
    เน๊อะ ..ฮ่าๆๆๆ รักหลานเรามากที่ซู๊ด
    
                 16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • แก้วประเสริฐ

    10 พฤษภาคม 2554 23:27 น. - comment id 1194086

    36.gif16.gif36.gif
    คุณ ฉางน้อย
    
         ลืมบอกไปอีก ไปสมัครพรรคเจ้าแบม
    หรือยังล่ะ ฮ่าๆๆลุงล้อเขาให้แต่งตัวหลาน
    รักเป็นที่ปรึกษาพรรคแล้วจ้า ฮ่าๆๆ แน๊ะๆ
    ยิ้มออกสวยจังเน้อ อ้อๆๆๆอ่านแล้ว
    อย่าเคืองนะลุงรักหลานมากจึงได้
    ล้อเล่น ส่วนนั้น เดาเอา รักหลาน
    เราเสมอจ้า
    
               16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน