" หยุดยิง ! "

พงษ์ สุนนท์

เสียงวัตถุวิ่งหาฝ่าอากาศ
กัมปนาทกึกก้องจนต้องตื่น
ก่อนรับรู้ความหมายจากปลายปืน
ที่ฝ่าฝืนอารมณ์อุดมการณ์
มันไม่ใช่เป็นเพียงแค่เสียงดัง
แต่มันยังไม่หยุดจุดเผาผลาญ
เห็นทุกครั้งที่แตกก็แหลกลาญ
บินผ่านน่านเวลามาฆ่ากัน
จะต้องมีผู้แพ้อีกแค่ไหน
ยื่นเงื่อนไขแสนเศร้าเข้าห่ำหั่น
ชีวิตคนมีค่ามากกว่านั้น
ในคืนที่เงียบงันหยุดทำลาย
หยุดยิง !
ก่อนที่สิ่งสมบูรณ์จะสูญหาย
ก่อนที่ความเป็นคนวนกลับกลาย
ทดแทนด้วยความตาย, หยุดหายใจ
..........................................				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน