นอนสลด ขดตัว กลัวไม่รอด ไข้ตลอดสองคืนติด จิตหวั่นไหว ยาหมดแผง แรงไม่มี ไปที่ใด จึงไม่มียาใหม่ ให้เรากิน อยู่คนเดียว ในโลก ของคนไข้ สะกดใจ ฝืนเกร็ง เพ่งกสิณ สมาธิ ไม่อาจห้าม น้ำตาริน ไม่ได้กิน อะไร มาสองวัน ในต่างแดน แสนไกล คนใจแคบ จะพึ่งพิง อิงแอบ.. คงแทบฝัน แม้ไม่ออกนอกห้อง ถึงสองวัน ไม่สงสัย ทั้งนั้น.. มันเป็นไร วินาที เป็นตาย จึงได้รู้ ที่ถวิล ดิ้นสู้ อยากโตใหญ่ ทิ้งทุกอย่าง ระหว่างชีวิต คิดไปไกล ไม่เห็นค่า หัวใจ คนใกล้ตัว เป็นความคิด ผิดพลาด ไม่อาจแก้ ที่ไม่อยู่ดูแล แม่ทูนหัว หากท่านยม เวทนา ไม่พาทัวร์ จะกลับตัว บินกลับ.. รับรักเธอ
30 เมษายน 2554 16:35 น. - comment id 1192293
แวะผ่านมา..เห็นมีคนไข้..จะไม่ช่วยก็กระไรอยู่ค่ะ..เดี๋ยวผิดจรรยาบรรณ...หากเป็นไข้..ให้หาสาเหตุว่าเกิดจากอะไร?....ถ้าเป็นไข้หวัด..ก็ต้องพักผ่อนให้มากๆ..เช็ดตัวลดไข้หรือทานยาแก้ไข้...ดื่มน้ำมากๆ...ถ้ามีไอก็ใช้ยาแก้ไอ...ปกติภายใน 7 วันก็จะหายเองค่ะ.. ที่สำคัญ..ใจเราต้องเข้มแข็ง...ขอให้หายเร็วๆนะคะ..
30 เมษายน 2554 22:00 น. - comment id 1192334
แวะมาเยี่ยมคนไข้ พร้อมดอกไม้ในมือฉัน หายป่วยด้วยเร็วพลัน เธอคนนั้นรอดูแล...
1 พฤษภาคม 2554 10:03 น. - comment id 1192367
ให้หายวันหายคืนอย่าป่วยไข้ แม้อยู่ไกลกำลังใจให้เข้มแข็ง พักผ่อนให้ร่างกายมากมายแรง ค่อยสำแดงพิษรักใหม่ให้เธอชม หายเร็วๆนะคะ
1 พฤษภาคม 2554 13:15 น. - comment id 1192380
กำลังใจ จากเพื่อนพ้อง และน้องพี่ ช่วยให้ไข้ ที่มี เริ่มจะสร่าง ฝ่าลมหนาว เยียบเย็น และหมอกจาง ฝืนพาร่าง โดดเดี่ยว .. เที่ยวซื้อยา ขอบคุณ ดอกไม้ จากแม่หมี ขอบคุณ กุหลาบสี แห่งปรารถนา ขอบคุณ ราชินี ราชิกา ขอบคุณ ที่มา.. แวะเยี่ยมเยือน
8 พฤษภาคม 2554 14:22 น. - comment id 1193555
อ่านแล้วนึกถึงเพลง ลุงแจ้ค่ะ "พี่รู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว"
16 พฤษภาคม 2554 01:01 น. - comment id 1194187
Never too late for... Love
10 กันยายน 2554 19:52 น. - comment id 1207775
ยินดีด้วยครับ..กับเกียรติยศที่มาถึงในวันนี้