หน้าส่วนตัว
ลุ่มลึกเกินจะรัก
..๏ วิวัฒน์กาลพลิกเด่นเน้นหมกล้ำ
พลีสิ่งช้ำพลิกสานสิ่งผ่านผอง
เมฆฟ้าดินน้ำหลั่งสร้างเนืองนอง
แสงสีทองเปลี่ยนผันคอยวันมา๚ะ๛
..๏ วิวัฒน์กาลเด่นเน้น.....ผ่านผอง
อาภากรแสงทอง.............สุดคล้ำ
ฟ้าดินเมฆเฉกปอง...........สวัสดิ์ผ่าน รอบแฮ
เคล้าคลุกลำพองย้ำ.........กลบสิ้นป่วนถวิลฯ
..๏ อุระป่วนพลิกสิ้น.......ธรณี มากเฮย
ลุ่มลึกผ่านหมกวจี..........ยากคว้า
สุดจับไขว่ปวงฤดี...........ทอทาบ นภานอ
เมฆม่านคล้ำเก่งกล้า......ลับห้วงกมลแดฯ
..๏ หยดรินห้วงหลั่งพลิ้ว....ใฝ่ปอง
ล่วงเวลาผ่านผอง..............มากล้ำ
แขนงแตกละออง..............ฝากผ่าน ปวงนา
หยามสิ่งมากฝากย้ำ..........ฉาบล้นธรณีฯ
..๏ สิ่งนี้มิอาจได้..............แผ่นคืน แน่เฮย
คลุกกรุ่นยากทนฝืน..........ล่วงสิ้น
อกหวั่นแตกทนยืน............พสุธา ครวญแฮ
มืดคล้ำดุจดั่งลิ้น...............พลิกฟ้าปิดครอง๚ะ๛
..๏ วิวัฒน์กาลผลาญเน้น
พลิกหลบเร้นสุดเปรียบเปรย
ยากแล้วจะได้เชย
หมุนเคว้งคว้างดำมืดครอง
..๏ ผืนน้ำดินที่รัก
ที่มาหักสิ่งทั้งผอง
สีเอยวับเรืองรอง
ต้องเศร้าแฝงสู่ช้ำใจ
..๏ ลุ่มลึกลำพองหนัก
เปรียบเหมือนจักรตัดสดใส
แสงทองผ่องอำไพ
กลิ่นสาบควายยากคืนมา
..๏ ฟ้าน้ำแผ่นดินหมอง
สุดจะครองสิ่งค้นหา
ห้วงรักควักวิญญา
ลบดั่งร้างสู่คืนกาย๚ะ๛
๐ แก้วประเสริฐ. ๐
แก้วประเสริฐ 19 เม.ย. 2554 13:14 น. - ID 139945 
1393
16
0
22 เมษายน 2554 13:23 น. - comment id 799021
คุณ ลานเทวา ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม ระยะนี้ ร่างกายผมทรุดโทรมลงมาๆเสียด้วย อากาศเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา กลางวันร้อน แทนอกจะแตกต้องเปิดแอร์ ปกติผมไม่ ชอบนักแฟนเขาชอบเลยจำต้องทนเอา แล้วร้อนดีๆก็ครึ้มฝน ฝนตกมาอีก พอตกดึก ใกล้สว่างดันหนาวอีกด้วย ห้อนอนผมก็เปิด แอร์ผมกลัวความหนาวเลยสะท้านหนาวจับ หัวใจไปเลยครับ ปีใหม่นี้สุขสวัสดีมีชัย นะครับ ขอระบายอารมณ์สักหน่อยครับ ขอบคุณ
แก้วประเสริฐ.
19 เมษายน 2554 19:12 น. - comment id 1191367
20 เมษายน 2554 07:57 น. - comment id 1191387
ลึกจริงๆคะครูอากาศเปลี่ยนแปลง..ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
20 เมษายน 2554 09:17 น. - comment id 1191398
สบายดีนะคะ คิดถึงคุณแก้วเสมอๆเช่นกันค่ะ
20 เมษายน 2554 09:18 น. - comment id 1191399
สบายดีนะคะ คิดถึงคุณแก้วเสมอๆเช่นกันค่ะ
20 เมษายน 2554 09:19 น. - comment id 1191400
๐ เกลียวรักสลักเร้น......ลึกเกิน หลบซ่อนชะง่อนเขิน....คบไม้ ทอดเอื้อมสุดคว้าเทิน....ทาบอก คงเบิ่งคล้ายบอดใบ้......บ่มท้อบั่นถอน ฯ มาเยี่ยมครูครับ
20 เมษายน 2554 10:51 น. - comment id 1191412
สวัสดีค่ะคุณครูแก้วประเสริฐ อ่านแล้วเพลิน เกินจะรักค่ะ
20 เมษายน 2554 11:40 น. - comment id 1191419
ที่มองเห็นเต็มตาว่าแน่ชัด ก็ยังขัดข้องจิตคิดเหตุผล ที่ไม่เห็นอยากรู้ดูสิคน มันสับสนสุดสุดมนุษย์เรา สวัสดีค่ะครูแก้วฯ
20 เมษายน 2554 13:53 น. - comment id 1191428
20 เมษายน 2554 13:55 น. - comment id 1191429
20 เมษายน 2554 13:57 น. - comment id 1191430
20 เมษายน 2554 14:00 น. - comment id 1191431
20 เมษายน 2554 14:04 น. - comment id 1191432
20 เมษายน 2554 14:07 น. - comment id 1191433
20 เมษายน 2554 14:12 น. - comment id 1191434
20 เมษายน 2554 14:48 น. - comment id 1191436
20 เมษายน 2554 15:02 น. - comment id 1191437
20 เมษายน 2554 16:54 น. - comment id 1191441
อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ ... เกินจะรักเพราะลุ่มลึก...ก็คงต้องใช้ความเพียรพยายามปีนป่ายไขว่คว้า ดังคำพระราชนิพนธ์ล้นเกล้ารัชกาลที่ ๖ ข้างต้น ใช่มั๊ยคะ ลุงแก้วแวะมาเยี่ยมเยียน ขีดเขียนฝึกฝน อักษรร้อยกมล มิตรภาพกลอนกวี
20 เมษายน 2554 17:10 น. - comment id 1191442
21 เมษายน 2554 15:36 น. - comment id 1191528
โคลงวันนี้เศร้าจังค่ะคุงลุงแก้ว เศร้าแต่โคลงคนไม่เศร้าใช่มั้ยคะ
21 เมษายน 2554 16:38 น. - comment id 1191536
22 เมษายน 2554 00:40 น. - comment id 1191564
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
