___________________________________ รอยยิ้มเอียงอายของวันแรกเจอ ทำให้ฉันอมยิ้มได้เสมอ...เมื่อนึกถึงวันนั้น เมื่อไรนะ...ที่เรากล้าจับมือเดินด้วยกัน ตอนไหน...ที่เราเริ่มต้นความผูกพันที่มี เดทแรกของเรากับรถเมล์สายสิบสอง ได้แต่แอบมองไม่กล้าสบตาอย่างวันนี้ หายใจไม่ทัน...ใจเต้นดังออกมาทุกที ไม่อาจลดความประหม่าที่มีในหัวใจ จากวันแรกจนถึงวันนี้ ความตื่นเต้นที่มีไม่เคยหายไปไหน ที่เพิ่มเข้ามาทุกครา...คือความอบอุ่นปลอดภัย ที่เธอมีให้เสมอไปตลอดเวลา บนถนนทอดยาวของเรา ในค่ำคืนเงียบเหงา...หรือวันที่เราอ่อนล้า มือสองคู่นั้นจะประคองกัน...จนถึงวันที่เราต้องจากลา เหมือนวันแรกที่เป็นมา...และจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป ________________________________ เดทแรกของเรา (ที่มีแค่เราจริงๆ) @ วัดกัลยาณมิตร ต่อด้วยวัดระฆัง นึกถึงวันนั้นทีไร หุบยิ้มไม่ลงซะที ________________________________
19 เมษายน 2554 07:53 น. - comment id 1191319
จากเดทแรกที่ผูกพัน..จนมีกันและกันใช่ไหม? ทุกคำที่พร่ำบอก..มิเคยหลอกให้หลงใหล ความสุขที่ได้คิด..กับสิทธิ์ที่เค้าให้ เริ่มจากความพอใจ..และปลอดภัยนิจนิรันดร์ ...... เดทแรกสายสิบสอง จนประคองเป็นคู่ขวัญ ยิ่งคิด....ยิ่งผูกพัน จนพระจันทร์....เป็นพยาน ..........สายสิบสอง..นั่งจากไหนไปไหนอ่ะ.อยากขึ้นบ้าง...
19 เมษายน 2554 19:07 น. - comment id 1191364
ออกเดทแรกแปลกใจวาบหวิวไหว ทอดยาวไกลสนานสนุกปนทุกข์หนอ จู๋จี๋โน่นผ่านนั้นซ่านหวานพอ สุดท้ายก่อสิ่งแยกแปลกฝันไป....ฮ่าๆๆๆ คิดถึงอยู่เสมอ แก้วประเสริฐ.
22 เมษายน 2554 22:41 น. - comment id 1191590
น่าจะไปให้ครบเก้าวัด สวดอิติปิโส จบพอดี
24 เมษายน 2554 21:06 น. - comment id 1191671
เพราะจังเลยยย.. อ่านแล้ว จับใจ
28 มิถุนายน 2554 20:34 น. - comment id 1201156
พี่นางฟ้าาาา น่ารักจัง อ่านแล้วอมยื้มเลยอ่าาา คิดถึงนะคะ,,,