แก้วประภัสสร ๐ รุจีรัตน์พวยพุ่งแสงรุ่งโรจน์ มณีวาวโชติแวววับพุ่งนับไสว มุมขจรมวลสีเฉิดงามเลิศไกล ฉวีสว่างไกวมุมพร่างกระจ่างตา ๐ วิวัฒน์แห่งฟากฟ้าคราบรรเจิด แพรวล้ำเลิศพวยพุ่งยากจรุงหา เจียรนัยเก็จแก้วเพริศแพร้วนภา ปานดาราระยับประดับเดือน ๐ จากก้อนแก้วเจียไว้ในมุมหลี่ยม รัตนะเยี่ยมเลอสลับยากนับเสมือน ขาวประกายสุรีย์แสงยามแฝงเยือน วับพราวเกลื่อนสีพร่างกระจ่างมณี ๐ งามยิ่งแล้วเลอเลิศประเสริฐฟ้า เฉลาห้วงหาแฝงไว้ประกายสี ประกายผ่องรองรับจับรวี เกิดแสงมณีพวยพุ่งดั่งรุ้งพราว ๐ ประดับไว้เลอค่ายากหาแล้ว ดั่งเพชรแก้วแววสลับสีนับขาว สว่างไสวพริ้งเลิศดั่งเพริศวาว รัตน์แสงสกาวเปล่งสีรวีครอง ๐ ประภัสสรเปรียบไว้สู่ในสรวง รุจแห่งปวงสว่างไสวอิงไว้สนอง วับวาวแสงเฉิดฉวีสุดที่ปอง รุ่งเรืองรองแห่งมณีศรีกัลยา ๐ พริ้งแพรวพรายในสิ่งอิงใฝ่ผอง รัศมีส่องกระจ่างสร้างหรรษา เลอเลิศคุณแห่งค่าเพริศพรรณา มวลมรรคาแห่งรัตน์จำรัสครอง ๐ แสงไสวส่องศรีสวัสดิ์พิพัฒน์ผล สว่างไสวปนล้ำค่ายากหาสนอง วาวพร่างผองอิงไว้ฝากใคร่ปอง ลำยองก้องบรรเจิดเลิศแห่งมณี. แก้วประเสริฐ.
3 เมษายน 2554 20:35 น. - comment id 1189507
โอบอุ้มคุ้มครองทั้งสองศิษย์ ด้วยจิตหมายมุ่งผดุงศิลป์ กี่ครั้งพลังใจไหลหลั่งริน ไม่สิ้นเหมือนน้ำฉ่ำชุ่มทรวง กระชับมือมั่นขอสัญญา เหนื่อยล้าหาท้อขอสานสรวง ขอสานกี่ยวร้อยสร้อยดอกดวง รับช่วงบทกวีคลี่เบ่งบาน จะแย้มกลีบกำจายกลิ่นมิสิ้นสุด ดั่งสายหยุดพลบค่ำย้ำขับขาน กลั่นอามรมณ์บ่มรู้สึกตรึกกลอนกานท์ ให้สะท้านทั่วภพลบคำติง แม้กวีตัวน้อยเหมือนด้อยค่า ไร้ราคาหากแม้แพ้ทุกสิ่ง แต่กวีนานามแก้วเสียงแผ่วจริง หัวใจยิ่งกว่าภูผาสายตาครู ขอบคุณครูอแก้วฯมากค่ะ ที่มองเห็นหัวใจศิษย์คนนี้
3 เมษายน 2554 20:41 น. - comment id 1189510
กลับมาแก้หน่อยค่ะ โอบอุ้มคุ้มครองทั้งสองศิษย์ ด้วยจิตหมายมุ่งผดุงศิลป์ กี่ครั้งพลังใจไหลหลั่งริน ไม่สิ้นเหมือนน้ำชุ่มฉ่ำทรวง กระชับมือมั่นขอสัญญา เหนื่อยล้าหาท้อขอสานสรวง ขอสานเกี่ยวร้อยสร้อยดอกดวง รับช่วงบทกวีคลี่เบ่งบาน จะแย้มกลีบกำจายกลิ่นมิสิ้นสุด ดั่งสายหยุดพลบค่ำย้ำขับขาน กลั่นอามรมณ์บ่มรู้สึกตรึกกลอนกานท์ ให้สะท้านทั่วภพลบคำติง แม้กวีตัวน้อยเหมือนด้อยค่า ไร้ราคาหากแม้แพ้ทุกสิ่ง แต่กวีนามแก้วเสียงแผ่วจริง หัวใจยิ่งกว่าภูผาสายตาครู
3 เมษายน 2554 21:40 น. - comment id 1189526
เยี่ยมคับ
3 เมษายน 2554 23:13 น. - comment id 1189528
คุึณ แก้วประภ้ัสสร เขียนได้งดงามจ้า การเล่นลำนำโวหารซึ่ง นิยมในการแต่งลครเพียงเปลี่ยนมาเป็นการ พรรณาชมกัน การรับส่งสัมผัสจะเหมือนกับ กลอนบทลครไม่แตกต่างกันในกฏเดียวกัน เพียงแต่ว่าสลับยืดคำในช่วงแห่งการรับของ ดนตรี นับว่าก้าวหน้าไปมากๆแล้ว ดีแล้วจะ เห็นได้ว่าเมื่อเล่นร้อยกรองใดๆจะไม่พ้นไป จากกลอนแปดทั้งสิ้นด้วยกลอนแปดที่แท้ จริงจะเป็นครูที่กระจายออกไปในหลาย รูปแบบดังที่เธอได้รจนามาไว้ การเรียน รู้เราเมื่อฝึกได้คล่องแคล่วแล้วเพื่อไม่ ให้เบื่อหน่ายตัวเองก็เปลี่ยนลีลากลอน บ้างก็จะทำให้จิตใจเราเพิ่มทักษะขึ้นไปจ้า รักศิษย์เราที่ครูใฝ่ฝันไว้ด้วยอายุ อานามครูก็เหมือนไม้ใกล้ฝั่งเข้าไปทุก ขณะแล้วล่ะ ขอความสุขจงมีแก่ศิษย์เรา รักมากๆเสมอ แก้วประเสริฐ.
3 เมษายน 2554 23:17 น. - comment id 1189529
คุณ แก้วประภัสสร ไม่ต้องคำนึงเท่าใดนักให้ถือว่าผิดคือ ครูของเรา ครูเองก็เป็นบ่อยใจไปหนึ่งพิมพ์ ไปอีกอย่างหนึ่งเสมอ ครูเขียนให้ใครต่อใคร มาก็มากพอสมควร แต่กับศิษย์รักทั้งสองที่ เขียนไว้ล่าช้าครูเข้าใจศิษย์ครูเสมอ ต้องการ ให้เกิดความพยายามมากยิ่งขึ้นทั้งสองคนไว้ และหาเหตุผล เมื่อได้อ่านงานจนแน่ใจ แล้วจึงได้เขียนไว้ให้เป็นที่ระลึกไว้จ้า รักมากเสมอ แก้วประเสริฐ.
3 เมษายน 2554 23:21 น. - comment id 1189530
คุณ วศร. ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมบอกตรงๆ ผมยังอ่อนด้อยยิ่งนักต่อร้อยกรองทั้งหลาย เพียงแต่แค่เล่นเพื่อให้บันเทิงอารมณ์ของคน แก่เท่านั้นเองแหละครับ ดาวที่พร่างพรายฟ้า ยังมีเวลาต้องล่วงโรย เหตุไฉนใจจะโหย มิกอบโกยสิ่งใคร่ทำครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
4 เมษายน 2554 11:04 น. - comment id 1189542
แวะมาชื่นชม คารวะทั้งสองแก้วครับ สุขอย่าได้สร่าง
4 เมษายน 2554 12:45 น. - comment id 1189586
สวัสดีขอรับ...คุณอาแก้ว... เห็นชมศิษย์อ่ะขอรับ... เลยมาชมเพื่อน...แก้วแก้มป่องมั่ง...ขอรับ...อิอิ ขออนุญาต คุณอา แจม...เจ้ย..คุณอา แก้ว...นะขอรับ.... รัตนามารศรีมณีโชติ รุจิโรจน์อำไพพักตร์จำรัสแสง ผู้ขับเร้าเสาวภาพตราบสำแดง ประโลมแจ้งเหมือนแสงส่องที่ผ่องเพ็ญ เย็นดั่งน้ำอำมฤตสู่มิตรพรม ล้วนภิรมย์ให้ชื่นจิตได้ชิดเห็น คือแสงวัตรประภัสสรทุกกลอนเป็น งามประเด็นประดังเร้าเพื่อเล่าธรรม ศิษย์ผู้ภักดิ์ ผู้รักชอบประกอบดี ตามกวีผู้ถ่อมตน...ประพนธ์ย้ำ แก้วสู่แก้วช่างแวววับประทับจำ ร้อยเรื่องนำคำบ่มเพาะสะเดาะกลอน เยื่อโยงแก้ว-แก้ว-กิ่งกานท์ ที่จารจรด ช่างงามบท อภิบาล อาจารย์สอน จึ่งงามศิลป์...ระบิลเรื่องประเทืองพร งามดุจกลอน...ของศิษย์รักประจักษ์ใจ จริงว่า...บรรดาศิษย์ของ "คุณอา แก้วประเสริฐ".... เจ๋งจริง....จร้า...ขอรับ...
4 เมษายน 2554 13:31 น. - comment id 1189592
มาร่วมชื่นชมแก้วประภัสสร แบ่มแบ๊ม ด้วยค่า อิอิ
4 เมษายน 2554 15:02 น. - comment id 1189597
สวัสดีค่ะ งดงามทั้งสองแก้วเลยค่ะ
4 เมษายน 2554 16:30 น. - comment id 1189628
แวะมาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อากาศร้อนมากๆอีกแล้ว...
4 เมษายน 2554 18:04 น. - comment id 1189635
คุณ คอนพูทน ขอบใจมากครับที่แวะมาเยี่ยมครับ เช่น กันครับขอให้เพลิดเพลินต่องานเขียนและ ความสุขทั้งปวงครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
4 เมษายน 2554 18:11 น. - comment id 1189636
คุณ กรต ตามสบายเลยครับ ผมอ่านร้ัอยกรอง ของคุณแล้วนับได้ว่า เป็นงานที่ดีมากครับ ในฐานะเพื่อนของสามลิงและเจ้าแบมจะ บอกนิดๆอย่าถือสานะครับ การเล่นอักษร นั้นหากมากเกินไปคนอ่านจะปวดหัวต่อ อักษรนั้น ถึงแม้ว่าจะดูถึงซึ่งภูมิรู้ก็ตามครับ แต่ก็ต้องระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวการผสาน ให้อ่อนช้อยอีกด้วยครับ มิฉะนั้นสิ่งที่ดี จะกลายเป็นการทำให้เกิดการแข็งกระด้างไปครับ สิ่งที่กระชากอารมณ์ให้ คล้อยตามได้ดีที่สุดคือการทำให้กลอน นั้นอ่อนไหวพลิ้วไปตามอารมณ์คนอ่านครับ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
4 เมษายน 2554 18:13 น. - comment id 1189637
คุณ โคลอน ขอบใจมากจ๋าแม่น้ำฝนคนสุดสวย ศิษย์เอกคนแรกก็เขียนมาแล้่ว เมื่อศิษย์ เอกนั้นถึงเวลาก็เขียนไว้ให้เป็นการรำลึก สำหรับผมไว้ด้วยครับ รักมากๆเสมอ แก้วประเสริฐ.
4 เมษายน 2554 18:16 น. - comment id 1189638
คุณ เฌอมาลย์ เจ้าหญิงครับผมเองนั้นตั้งใจจะเขียนมา นานแล้วล่ะ แต่อยากจะให้เขาทั้งสองคือ กิ่งโศกและแก้วประภัสสรเกิดทักษะมาก ขึ้นจนผมมั่นใจ ด้วยทั้งสามคนนั้นผมหมาย มั่นปั้นมือว่าจะให้เป็นการสานฝันผมครับ รักเจ้าหญิงมากเสมอๆครับ แก้วประเสริฐ.
4 เมษายน 2554 18:18 น. - comment id 1189639
คุณ กุหลาบขาว ผมนั้นแม่กุหลาบน้อยขาวแสนสวย ก็ทราบว่าผมเองเป็นมักจะนิสัยออกบ้าๆบอๆ สักหน่อย จึงได้เขียนไว้เพื่อเป็นสิ่งรำลึกไว้ ให้แก่ศิษยืที่จะสานฝัีนผมต่อไปและรำลึก ไว้กับผมหากไม่สามารถจะดำเนินในการ เขียนได้อีกแล้วครับ รักแม่กุหลาบแสนสวย เสมอๆครับ แก้วประเสริฐ.
7 เมษายน 2554 10:59 น. - comment id 1189874
แก้วมณีอันมีค่า ควรคู่มาประดับแหวน ชายใดได้เป็นแฟน พี่แบมนี้โชคดีจัง
7 เมษายน 2554 12:04 น. - comment id 1189886
แก้วประภัสสร์..จรัสงามยามแสงจับ พราวระยับนับเกินค่าคณาเห็น แก้วประเสริฐ..เลิศลาวัณย์ดุจจันทร์เพ็ญ สองแก้วเด่น..เป็นคู่แก้วไม่แคล้วกัน ! กลอนพาไป..ให้แจมกัน เน๊าะ !
7 เมษายน 2554 14:24 น. - comment id 1189901
คุณ ครูกระดาษทราย ครับภาพสวยงามผมจะนำสองภาพที่เก็บ ไว้มาลง เดี๋ยวจะแต่ง โคลงกาพย์กลอนไว้ แล้วนำภาพนี้มาลงไว้ให้นะครับ ขอบคุณ รักครูมากๆเ้สมอ แก้วประเสริฐ.
7 เมษายน 2554 14:28 น. - comment id 1189902
คุณ ศรีสมภพ ขอบคุณที่เอื้อกลอนอันงดงามมาให้ ครับ ในเมื่อให้ผมแจม อิอิ ก็เลยแจม เสียหน่อยเดี๋ยวจะโกรธผม อิอิ ผมแต่ง สดๆนะ ครับผิดถูกอย่างไรก็อภัยด้วยนะครับ แก้วหลากแก้วแพรวพิลาสสาดไว้ เฉิดไฉไลประกายส่งโฉมฉวี ระวีส่องแสงสลับกับธรณี แก้วต่างสีเชิดเลิศกานท์ทอง. แก้วดวงหนึ่งจะลับกลับแมนสรวง แก้วอีกดวงหอมโศกโบกสนอง กิ่งแก้วกาญจนาพาเรืองรอง ศิษย์ทั้งสองวางไว้ในโพเอ็ม. ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
8 เมษายน 2554 11:54 น. - comment id 1190011
แก้วประภัสสรยอดมณีคนดีของปู่ อิอิ
8 เมษายน 2554 12:44 น. - comment id 1190027
คุณ ยาแก้ปวด ว่าเข้าไปนั่นหลานเรา อิอิ แล้วหลาน เราล่ะคนดีของใครเอ่ย??..... ฮ่าๆๆๆ รักหลานเรามากๆเสมอจ้า แก้วประเสริฐ.