กุหลาบขาว

แก้วประเสริฐ

              กุหลาบขาว
๏ กุหลาบกลิ่นเฟื่องฟุ้ง  หอมขจร อวลแฮ
หอมรื่นชื่นบังอร       สุทธิ์แท้
ขาวงามผ่องกำจร     แผ่ซ่าน จริงนา
สิเน่หาเปี่ยมแล้         ครวญซึ้งกลิ่นปอง๚ะ๛
๏ กุหลาบกลิ่นหอมฟุ้งขาวเร้าขจร
ผ่องกำจรอวลย้อมหอมนาสา
พราวพิสุทธิ์อัปสรเริงร่อนมา
สิเน่หากล่อมซ่านประสานใจ
๏ หยาดหยดน้ำล้ำดั่งเพชรเก็จแก้ว
วูบวาบแผ่วแวววับประดับใส
ชื่นเย็นซ่านอวลอบซบผ่านใน
วูบวาบไว้ตระการยามผ่านตา
๏ ยามเพ่งพิศกลีบดอกบอกซาบซึ้ง
ให้นึกถึงนกน้อยเฝ้าคอยหา
ไนติงเกลรักใคร่ให้บานมา
กลิ่นกายาดอกขาวเย้าอารมณ์
๏ ยามลูบไล้เร้าโลมบ่มหรรษา
ผิดท่วงท่าหนามเจ้าเฝ้าฝากขม
เกี่ยวหลั่งรินเลือดไว้ในเชยชม
เกิดเป็นปมสีแดงแห่งกุหลาบ
๏ เป็นตำนานกุหลาบแดงแฝงไว้
วาเลนไทม์ผูกพันฉันท์ถูกฉาบ
ด้วยเลือดนกไนติงเกลทอทาบ
ขาวจึงอาบสีแดงแห่งความรัก
๏ กุหลาบขาวคือเทพแห่งสรรสร้าง
กลิ่นเจือจางสิ่งหอมย้อมทอถัก
มอบให้เหล่าหญิงชายได้รู้จัก
อบอวลนักฝากชื่อเรื่องลือไกล
๏ อันดอกไม้กุหลาบขาวเคล้ากลิ่น
หอมโรยรินจากสรวงห้วงหวั่นไหว
ผ่านกำเนิดความรักประจักษ์ใจ
ยากหาใดเปรียบปานผ่านแดนดิน๚ะ๛
           แก้วประเสริฐ.