ความผิดหวัง ในชีวิตผิดหวังหลายครั้งแล้ว เคยนั่งแซ่วหมองหม่นทนตรมไหม้ เคยสะอื้นกลืนกล้ำพร่ำอาลัย เคยร่ำไห้ปิ่มว่าชีวาวาย เพราะว่าเคยแพ้พิษความผิดหวัง ชีพเหมือนดังอยู่ไปไร้ความหมาย มีแต่เพียงความเศร้าเข้าทักทาย จึงร้องไห้ฟูมฟายคลายอารมณ์ กับบทเรียนผ่านมาหลายคราแล้ว จะนั่งแซ่วทำไมให้ใจขม อาจมีบ้างบางทีที่ทุกข์ตรม แต่อย่าซมหม่นไหม้ให้เนิ่นนาน อย่าให้ความผิดหวังมายั้งฉุด อย่าไปจุดเพลิงให้ไฟเผาผลาญ อย่าเฝ้าแต่ล้มลุกจนคลุกคลาน สวมวิญญาณนักสู้ดูสักที มาวันนี้ผิดหวังอีกครั้งแล้ว จะแน่แน่วด้วยรักในศักดิ์ศรี พลิกวิกฤตแสนร้ายให้กลายดี เพราะชีวีไม่ร้างเส้นทางเดิน จะฮึกสู้กับพิษความผิดหวัง สร้างพลังใจไว้ไม่ขัดเขิน หากเส้นทางชีวิตจะบังเอิญ ต้องเผชิญผิดหวังกี่ครั้งครา ......... จันทร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ 2554 (23.21)
24 มีนาคม 2554 11:35 น. - comment id 1188585
ความผิดหวังช่างมัน ขอให้กำลังใจจ้ะ
24 มีนาคม 2554 11:44 น. - comment id 1188588
นับไม่ถ้วนทวนความยามผิดหวัง นับไม่ถ้วนคราวหลั่งน้ำตาไหล นับไม่ถ้วนโศกส่ำเพราะช้ำใจ นับไม่ไหว..เลิกนับ..ใจกลับเย็น ก็แค่อีกครั้งครา..ใครว่าแย่ ก็แค่อีกรอยแผลที่เคยเห็น ก็แค่อีกบทเรียนที่จำเป็น ก็แค่เล่นลองบท..ทดสอบตน ขอให้พี่ดินมีความสุขนะคะ... แซมค่ะ
24 มีนาคม 2554 11:45 น. - comment id 1188590
ความผิดหวัง หากเรามองถึงคำคำนี้ จะเห็นถึงความไร้คุณค่า ในเมื่อเราเห็นถึงความไร้คุณค่าแล้ว ก็ไม่มีอะไรน่าผิดหวัง จริงๆนะคะ
24 มีนาคม 2554 11:53 น. - comment id 1188592
เปิดบันทึกก่อนเก่าที่เราเขียน อ่านวนเวียนซ้ำซ้ำบางคำไข ด้วยบางสิ่งดูเหมือนแปรเปลี่ยนไป คำบางใครก่อนนั้นคล้ายผันกลาย ในคำตอบก่อนนั้นคราวันเก่า เราคือเราหลอมรวมหนึ่งความหมาย ผ่านร้อนฝนหนาวเย็นมิเว้นวาย มิเดียวดายเคียงอยู่เป็นคู่กัน ยามพบสุขร่วมกันแบ่งปันสุข คราสบทุกข์รวมใจไม่เปลี่ยนผัน จูงมือฝ่าขวากหนามที่ลามรัน สู่ฝั่งฝันที่สร้างมิร้างลา ในคำตอบก่อนนั้นคราวันนี้ ปรัศนีมากล้นให้ค้นหา ว่าพจน์ถ้อยใดซ่อนคราก่อนมา ฤๅเวลาเปลี่ยนความเมื่อยามใด อ่านบันทึกก่อนเก่าที่เราเขียน อ่านวนเวียนซ้ำซ้ำทุกคำไข ก็ไร้ความไร้ตอนซุกซ่อนนัย แต่แล้วไย...วันนี้..มิมีเธอ.. แวะมาอ่าน ผ่านมาแจมกลอนครับ
24 มีนาคม 2554 11:54 น. - comment id 1188593
สวัสดีค่ะ เคยผิดหวังพลั้งพลาดจนขลาดกลัว ชีพมืดมัว...หลายคราวเจ็บร้าวขม ทั้งรัก-ฝัน เริ่มใหม่ใช่ทุกข์ตรม ค่อยเพราะบ่มเข้มแข็งให้แรงมี... ชีวิตต้องเรียนรู้ไป จนกว่าจะหมดลมหายใจ และต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเองให้ดีที่สุด
24 มีนาคม 2554 12:51 น. - comment id 1188604
.......... ขอบคุณสำหรับกำลังใจจ้าครูกระดาษทราย ...............
24 มีนาคม 2554 12:58 น. - comment id 1188605
........ อย่านับเลยกับพิษความผิดหวัง อย่ามัวหลั่งน้ำตาที่บ่าไหล อย่ามัวนั่งโศกช้ำระกำใจ อย่าหวนไห้ลุกสู้ดูสักที เป็นกำลังใจให้แซม คนเข้มแข็งจ้ะ .................
24 มีนาคม 2554 13:04 น. - comment id 1188606
............. อ่านงานเขียนของคุณก้าวที่...กล้าแล้ว รู้สึกเป็นคนเข้มแข็ง สมกับนามแฝงเลยจริงๆ ..............
24 มีนาคม 2554 13:43 น. - comment id 1188607
.......... เราอาจเคยเป็นเราในคราวก่อน ทุกช่วงตอนซึ้งสุขทุกความหมาย มาวันนี้โดดเดี่ยวและเดียวดาย มันเร้นกายซ่อนซุกทุกห้องใจ ความเข้าใจอันดีมีมาก่อน มาขาดตอนราร้างห่างไปได้ เมื่อเวลาหมุนเวียนแล้วเปลี่ยนไป ถามว่าใครแปรผัน...ฉันหรือเธอ? .............. สวัสดีจ้าคุณบินเดี่ยวฯ
24 มีนาคม 2554 13:49 น. - comment id 1188608
......... ความผิดหวังพลั้งพลาดและหวาดหวั่น มีทั่วกันทุกผู้เจ้ารู้ไหม ทั้งรัก-ฝัน... ร้าว, สุข.... ทุกความนัย มันย้อมใจให้เข้มให้เต็มคน คุณแมงกุ๊ดจี่ เป็นอีกหนึ่ง ของคนที่เข้มแข็งจ้า..เป็นกำลังใจให้เสมอ .................
24 มีนาคม 2554 15:59 น. - comment id 1188627
เจ็บกี่หนทนไปเจ็บไม่จำ เพียงพลิ้วเป็นแบบนี้เลยค่ะ
24 มีนาคม 2554 16:39 น. - comment id 1188637
โอ้วศิษย์รักมักพบจบรักคุด ด้วยมันฉุดจิตใจให้หมองหม่น หากนับแล้วเสียใจให้ฝืนทน สิ่งปะปนคนรักมักอำลา วาสนาต่ำต้อยน้อยใจหญิง หวังแอบอิงเจอหล่อล้อหันหา ทิ้งให้เราเปลี่ยวร้างคว้างอุรา ตั้งใจว่าต่อไปไม่จีบเลย. เขียนได้ดีมากจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
24 มีนาคม 2554 16:47 น. - comment id 1188638
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เราผิดหวัง แต่ก็ยังฮึดสู้อยู่ไม่ถอย แม้ต้องนับหนึ่งเป็นครั้งที่ร้อย สู้ไม่ถอยเอาผิดหวังเป็นพลังใจ....... มาร่วมให้กำลังใจคนผิดหวัง....... สู้ว๊อยยย.....
24 มีนาคม 2554 17:37 น. - comment id 1188652
เอากลอนเก่ามาแจมค่ะ... วันที่หวัง..ยังไม่เห็น..เป็นความหวัง ยังคงว่าง..เปล่าดาย..ไม่ถึงไหน เฝ้ารอคอย..ความหวัง..ดั่งรอใคร จนหัวใจ..ปวดปร่า..พะว้าพะวง เงียบและเหงา..วังเวง..ดุจเพลงเศร้า หัวใจร้าว..ใกล้สลาย..กลายเป็นผง ความมุ่งหมาย..ลดน้อย..ถดถอยลง ไม่นานคง..หายวับ..ไปกับตา ฝนสั่งฟ้า..ลาดิน..สิ้นหยาดฝน ความหมองหม่น..แผ่ขยาย..ในเวหา ได้แต่คอย..น้อยใจ..โชคชะตา ร้าวอุรา..ร้อนรุ่ม..ดั่งสุมไฟ จะสิ้นหวัง..ไหมหนอ..รอแล้วหาย หัวใจคล้าย..หมดพลัง..เคยหวังไว้ ไร้วี่แวว..ของคนดี..ที่แสนไกล ใจสลาย..แทบไม่เหลือ..เมื่อเปลี่ยนวัน แรงลมหนาว..หนาวสั่น..วันสิ้นหวัง ทำนบพัง..น้ำตาไหล..ไม่อาจกลั้น ความหม่นหมอง..สุดทน..จนกัดฟัน เพราะโดนหยัน..เหยียบย่ำ..จนช้ำชา วันพรุ่งนี้..จะมีไหม..ให้ได้หวัง เจ็บทุกครั้ง..เงียบหงอย..เฝ้าคอยหา ต้องอ่อนแอ..แพ้พ่าย..หน่ายระอา หยาดน้ำตา..ไม่หยุดไหล.." ใครช่วยที "
25 มีนาคม 2554 13:05 น. - comment id 1188666
.............. "เจ็บกี่หนทนไปเจ็บไม่จำ" ก็ดีนะคุณเพียงพลิ้ว...ไม่เจ้าคิดเจ้าแค้น .................
25 มีนาคม 2554 13:38 น. - comment id 1188667
ถ้าไม่เอาตัวรอด..เหมือนยอดหญ้า ลมพัดพาก็ลู่..รู้ลด-เพิ่ม กลับต่อต้านหาญกล้าไปกว่าเดิม มีแต่เจิมแล้วจาก..ลำบากใจ กฏของการอยู่รอด..ใช่กอดแน่น อยากโลดแล่นลึกล้ำก็ทำได้ รู้ชั่วครู่-ชั่วยาม..ยังตามไป สุขของใครบางคน...ต้องทนยอม ...................................
26 มีนาคม 2554 02:08 น. - comment id 1188795
หลายครั้งผ่านมาอ่านนั้นสละสลวย เหมือนดั่งกรวยบางทีก็มิหัน กระด้างแข็๋งขาดพลิ้วไม่ปลิวกัน สิ่งสำคัญอ่อนพลิ้วปลิวตามลม ชวนคนอ่านไหวตามงามอักษร ให้อาวรณ์อรรถรสจนหมดขม กระชากจิตอารมณ์บ่มตามปม พอเชยชมซาบซ่านผ่านซึ่งใจ. แก้วประเสริฐ.
27 มีนาคม 2554 11:26 น. - comment id 1188855
.... สวัสดีจ้าครูแก้ว ดินขอกราบขอบคุณครูมาก ที่ยังไม่หน่ายต่อลูกศิษย์สอนยากสอนเย็นคนนี้ ความที่บางทีเวลาน้อย พิมพ์หน้าจอแล้วต้องโพสเลย มีข้อผิดพาด ดินก็รู้ แต่ถ้ามัวแต่แก้ไข ดินก็คงไม่ได้โพส ที่แย่ไปกว่านั้น ที่คิดๆไว้ก็จะลืมเสียหมดน่ะจ้ะครู ขอบคุณครูอีกครั้งนะจ๊ะ ......................
27 มีนาคม 2554 11:28 น. - comment id 1188856
.......... สู้ว๊อยยย.....ด้วยคนจ๊ะ คุณโอ้ละหนอ ................
27 มีนาคม 2554 11:39 น. - comment id 1188857
.......... ตอบคุณกุหลาบขาวจ๊ะ แม้ที่นี่จะมีแต่กุหลาบแดง เพราะหวังที่เจ้าหวังยังไม่เห็น ความเยียบเย็นเป็นเพื่อนที่เหมือนเก่า รักที่เคยหวังพบก็ซบเซา ไร้แม้เงาคนดีที่เจ้าคอย ฝนสั่งฟ้าลาดินสิ้นหยาดฝน ความหมองหม่นรันทดไม่ถดถอย เจ้าขมขื่นกลืนกล้ำน้ำตาปรอย และแอบน้อยใจโลกโชคชตา ถ้าหากหวังสิ่งที่ไม่มีหวัง รู้สึกดังเหมือนขาดวาสนา ชีวิตเจ้าคงซมจมน้ำตา จะร่ำหา...โหยไห้...ใครช่วยดี จงฮึกสู้กับโลกที่โศกเศร้า ไม่มีเขาเศร้าไปก็ใช่ที่ อาจหนาวเหน็บเจ็บบ้างก็บางที ทางข้างหน้าฟ้ามีสีเลื่อมพราย อย่ายอมแพ้กับพิษความผิดหวัง เมื่อชีพยังมีแรงอย่าแหนงหน่าย เจ้าจะพบแสงทองส่องประกาย ไม่เลวร้ายเหมือนวันวานที่ผ่านมา เป็นกำลังใจให้จ้า
27 มีนาคม 2554 11:44 น. - comment id 1188858
........ หวัดดีจ้าคุณบูม ดอกหญ้าเอนูลู่ลิ่วพลิ้วลมอยู่ พายุพรูฝนผ่านเจ้าทานไหว เมื่อฟ้าเป็นสีทองผ่องอำไพ เจ้าสดใสท้าลมและฝนพรำ กฎของการอยู่รอดใช่กอดแน่น หากโลดแล่นพลั้งพลาดอาจถลำ ทั้งผิด-ถูก...ชั่ว-ดี...มีประจำ คือสิ่งย้ำ...นิยาม....ความเป็น"คน" ................
2 มกราคม 2556 13:15 น. - comment id 1253197
ผิดที่เวลา......เจ็บที่เราเอง
2 มกราคม 2556 13:18 น. - comment id 1253198
เสียจัยทุกครั้งที่เจอหน้า