สงสารคนช่างฝันอย่างฉันหน่อย อย่าได้ปล่อยอ้างว้างข้างๆฝัน
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แล้วนี่ฉันจะทำไงกับใจฉัน
เมื่อใจมันมีรักอยู่อักโข
แต่ได้แต่เก็บไว้จนใจโต
มีพะโล ก็เพียงไร้เหมือนไม่มี
ได้แต่รักมักแต่หวังรังแต่ใฝ่
ตะกายใต่ใฝ่และฝันวันสุขขี
ที่ฝันถึงทุกๆวันใช่ฝันดี
เป็นฝันที่สุดเหงาเศร้าแสนตรม
ฝันจูบเงา.. แต่เหงาจริงยิ่งเหงากว่า
ฝันยิ่งพาเจ็บอกใจไหม้ขมๆ
แต่ก็ยอมจะตรมไหม้ใจระทม
ขอฝันลมแล้งขื่นๆทุกคืนวัน
สงสารคนช่างฝันอย่างฉันหน่อย
อย่าได้ปล่อยอ้างว้างข้างๆฝัน
อยากให้ใจเราเอาวาง ข้างๆกัน
เพื่อวันนั้น ..เลิกจูบเงาเลิกเหงาใจ