จะรอเธอตราบสิ้นวิญญาณดับ แม้เธอลับจากไกลหัวใจสลาย จะรอเธอแม้หม่นหมองต้องเดียวดาย เหลือแค่ผงธุลีปลิวไปใจรักเธอ แม้ข้ามน้ำข้ามภูผามหาสมุทร หัวใจมิเคยหยุดคำว่า รักเสมอ บนท้องฟ้าเขียนคำว่า ฉันรักเธอ อยากจะรู้ว่ารักเก้อหรือเธอชัง แม้สิ้นดินสิ้นฟ้าชีวาวาย แต่หัวใจมิเคยฉุดหยุดความหวัง ด้วยหัวใจอ่อนไหวอยากใกล้จัง มิเคยรั้งห้ามหัวใจไว้ได้เลย จึงขอใช้ท้องฟ้าเป็นกระดาษ หยดหมึกวาดรูปหัวใจแทนเอื้อนเอ่ย แนบข้อความสั้น-สั้นรักมั่นเอย ทุกนาทีมิเคย....ไม่รักเธอ
10 มีนาคม 2554 09:50 น. - comment id 1187172
ซึ้งนักรักนี้.. สุขอย่าได้สร่าง
10 มีนาคม 2554 10:49 น. - comment id 1187175
เพราะจังเลยค่ะ คำว่ารักเขียนไว้บนท้องฟ้าแล้ว คนที่คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์... ต้องมองท้องฟ้าแน่นอนค่ะ... เพราะว่าไม่ว่าจะอยู่ตรงไหน... ท้องฟ้าก็เป็นผีนเดียวกัน เค้าต้องใช้หัวใจอ่านแน่นอนค่ะ...
10 มีนาคม 2554 13:06 น. - comment id 1187184
อ่านแล้ว ซึ้ง ....... ทำให้คิดถึงคนอยู่ไกล.............
10 มีนาคม 2554 17:45 น. - comment id 1187202
น้ำตาร่วงหวนหาคราแลลับ หัวใจยับเหลือเกินรักเมิืนหา คอยค๊อยคอยเมื่อไหร่เธอกลับมา เช็ดน้ำตาโลมเล้าสู้เฝ้าคอย.... กลับมาฝากลอนแก่แม่กระตายน้อย แก้วประเสริฐ.
10 มีนาคม 2554 18:01 น. - comment id 1187203
อ่านคำรักกลางฟ้านภากาศ ชื่นกับคำสิ้นชาติยังปรารถนา ใช้หัวใจส่งรักสลักมา แต่เหตุใดจะไปหากลับหนีลับ อิอิ พอบอกจะไปหาเท่านั้นแหละเตรียมวิ่ง...
11 มีนาคม 2554 09:35 น. - comment id 1187250
สวัสดีคะคุณคอนพูทน ขอบคุณที่แวะมาทักทาย มีความสุขเช่นกันคะ
11 มีนาคม 2554 09:36 น. - comment id 1187251
สวัสดีคะคุณดอกไม้ ใบหญ้า คุณเขียนน่ารักดีคะชอบ ใช้หัวใจมีความหมายซึ้งนักขอบคุณคะ
11 มีนาคม 2554 09:49 น. - comment id 1187252
อ่านคำรักกลางฟ้านภากาศ ชื่นกับคำสิ้นชาติยังปรารถนา ใช้หัวใจส่งรักสลักมา แต่เหตุใดจะไปหากลับหนีลับ อิอิ พอบอกจะไปหาเท่านั้นแหละเตรียมวิ่ง... ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) 10 มี.ค. 54 - 18:01 IP 124 มิใช่ว่าจะหนีหายไปไหน แต่วิ่งไว้ถอยก่อนเตรียมตั้งหลัก โจทย์พี่กฤษืมีมากมายหลายคนนัก เจอศึกหนักเผ่นก่อนโว๊ย...ตายหล่ะวา พอดียึดถือหลัก ตนที่พึ่งแห่งตน ใครจะทำให้ตนปลอดภัยเสมอตนเองไม่มีคร๊า
11 มีนาคม 2554 09:39 น. - comment id 1187253
สวัสดีคะคุณหนุ่ม(ไม่-เจ้าชู้) คนเขียนซึ้งกว่าคะ
11 มีนาคม 2554 09:43 น. - comment id 1187255
น้ำตาร่วงหวนหาคราแลลับ หัวใจยับเหลือเกินรักเมิืนหา คอยค๊อยคอยเมื่อไหร่เธอกลับมา เช็ดน้ำตาโลมเล้าสู้เฝ้าคอย.... กลับมาฝากลอนแก่แม่กระตายน้อย แก้วประเสริฐ. หยาดน้ำตารินหยดไม่หหวัง ด้วยใจยังมั่นคงปรารถนา เชื่อในรักมั่นคงด้วยศรัทธา ในคำว่าฉันมีเธอเสมอเดียว สวัสดีคะคุณลุงดีใจคะที่พบกันอีกคะ
11 มีนาคม 2554 10:51 น. - comment id 1187269
ชื่ดพี่ ฤกษ์ ไม่ใช่ภาษาบาลีซักหน่อย เขียนผิดทุกครั้งเลย อิอิ เบียนทีไรเป็น กฤษ์ทุกที อิอิ
11 มีนาคม 2554 15:10 น. - comment id 1187297
นั่นเป็นกลยุทธ์ที่จะหลอกคนเจ้าเล่ห์ให้มาติดกับคะ....
12 มีนาคม 2554 09:37 น. - comment id 1187352
เขียนมาหวานเลยนะคะ
12 มีนาคม 2554 09:55 น. - comment id 1187357
วางกับดักเอาไว้เราไม่รู้ แต่จู่จู่หัวใจใยคิดถึง เฝ้าคร่ำครวญหวนหาพาคนึง มันลึกซึ้งเกินกว่าคำว่ารัก เป็นเล่ห์กลมนต์ใดให้เป็นทุกข์ แต่ส่วนลึกเป็นสุขเพิ่งประจักษ์ หลีกไม่พ้นวนเวียนมาเขียนทัก หรือว่ารักเข้าแล้วไม่แคล้วจร.. อิอิ ไป ๆ มา ๆ ก็ต้องกลับมาบ้านนี้ทุกทีถูกมนต์ใดน๊ะ
12 มีนาคม 2554 20:55 น. - comment id 1187518
แวะมาอ่านกลอนหวานค่ะ...
13 มีนาคม 2554 17:03 น. - comment id 1187719
สวัสดีคะพี่กานต์พอดีเป็นคนหวานนะคะ
13 มีนาคม 2554 17:06 น. - comment id 1187721
สวัสดีคะคุณWhite roses ขอบคุณคะ ถ้าจะดีถ้ามีกุหลาบขาวสักข้อคะ
13 มีนาคม 2554 17:16 น. - comment id 1187722
วางกับดักเอาไว้เราไม่รู้ แต่จู่จู่หัวใจใยคิดถึง เฝ้าคร่ำครวญหวนหาพาคนึง มันลึกซึ้งเกินกว่าคำว่ารัก เป็นเล่ห์กลมนต์ใดให้เป็นทุกข์ แต่ส่วนลึกเป็นสุขเพิ่งประจักษ์ หลีกไม่พ้นวนเวียนมาเขียนทัก หรือว่ารักเข้าแล้วไม่แคล้วจร.. อิอิ ไป ๆ มา ๆ ก็ต้องกลับมาบ้านนี้ทุกทีถูกมนต์ใดน๊ะ ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) 12 มี.ค. 54 - 09:55 IP 124 วางกับดักเอาไว้ให้มาหา มาทักว่าแวะเวียนเขียนชื่อผิด ไม่เคยวางกับดักใจอย่างที่คิด พอเพียงนิดเอ็นดูอยู่ในใจ พอเป็นเหตุดักผู้ร้ายจอมเจ้าเล่ห์ ที่แสร้งแสคารมชายใช้ได้ไหม มาหยอกล้อยั่วเย้าเห็นความเป็นไป พอสมใจเปลี่ยนบ้านใหม่ย้ายจากจร