แสนเจ็บใจ.. หนึ่งชีวันนั้นสั้นนัก เราหรือรักมากเท่าไหร่ไม่สมสา อยากจะรักมากกว่ารัก อนรรฆา ผ่านชีวาครึ่งชีวิต จึงคิดไป.. อยากมีภาพเธอในใจให้มากขึ้น อยากจะชื่น ปลายผมปลิวพลิ้วไสว อยากเห็นยิ้มที่เผลอพลั้งไม่ตั้งใจ อยากอยู่ใกล้ อ้อมไออุ่นอันคุ้นชิน ..ช่วงเวลาเช่นนี้ของชีวิต ที่ได้ชิดชื่นชมสมถวิล คือความหมาย ให้ชีพนี้เป็นชีวิน รื่นระริน ใช้รักเช่นหลักชัย ..อย่างฉันอยู่ได้สุดยาว คงเก้าสิบ แล้วคงริบดับลาอายุขัย ตั้งมั่นจิตคิดประกันมั่นฤทัย ลมหายใจสุดท้าย ..ใช้เรียกเธอ.. อนรรฆา = หาค่ามิได้ , หาที่เปรียบมิได้
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน 8 มี.ค. 2554 14:06 น. - ID 139516 
2166
0
0
8 มีนาคม 2554 19:57 น. - comment id 1187063
ลมหายใจสุดท้ายใช้เรียกเธอ
(ชีวิตสั้นแต่รักยาวใช้หรือเปล่าค่ะ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
