แซมขออนุญาติ(หลวง)พี่ฤกษ์มาโพสตอบคอมเมนท์ ที่พี่โพสไว้ในกลอน "บ้านของแซม" ไว้ตรงนี้นะคะ.. ด้วยใจจริง แซมยังไกลจาก การที่จะปลงได้... และแซมไม่ได้มีเจตนาอื่นใด นอกจาก แบ่งปันความคิดสู่กันค่ะ... แซมนึกขึ้นมาได้ว่า หลายปีมาแล้ว แซมได้ไปดู Exhibition ชื่อว่า Body World... เป็นการนำเอาร่างกายของคนจริงๆ มารักษาสภาพ แล้วให้ดูภายในทั้งหมด...แรกๆ ที่แซมเข้าไป ก็เกือบเป็นลม แต่ พอชินแล้วก็เห็นสภาพความเป็นจริงของสังขาร.. ภายนอกแม้จะต่างกัน แต่พอปราศจากผิวหนังที่ห่อหุ้ม จะไม่ทราบว่าเป็นคนเชื้อชาติใด..ผิวดำ , ผิวขาว, ผิวเหลือง ข้างในเหมือนกันหมด... ถ้าเพื่อนๆ สนใจ เสิร์จจาก คำว่า Body World นะคะ... มีหมดแล้วของเท่ห์ "หลงเพ่" ว่า ทั้งเซาน่า , จาคุซซี่, ทีวีหรู ไมโครเวฟ, เตียงกระดอนนอนฟูฟู แล้วใส่หูฟังเพลงบรรเลงพิณ ขี่รถสวยฉูดฉาดดูปราดเปรี้ยว ใครหวาดเสียวน้องไม่สนขับชนหิน ชุดสะเดิดเปิดไหล่ใส่โบยบิน กระดกลิ้นฝูงแมลงแข่งกันตอม ถลกหนังชั้นแรกแหวกจึงรู้ พินิจดูของเหม็นเห็นว่าหอม ทั้งตับ..ไต..ไส้กลวงพวงพยอม รักเคยกล่อมหายหลบยามจบทาง นอนแอ้งแม้งแท่นอิฐสิทธิ์สุดท้าย มีดอกไม้วางรุมสุมบนห้าง คนเรียงแถวบอกบ๊ายบายร่ำไห้คราง พอสิ้นร่างเผาป่นผู้คนเมิน.... ขอบคุณภาพ จาก Internet ค่ะ
7 มีนาคม 2554 05:51 น. - comment id 1186818
เวลาตายไปสิ่งไหนก็เอาไปด้วยไม่ได้ นอกจากบุญ-กุศล
7 มีนาคม 2554 05:08 น. - comment id 1186882
ในงานแสดง มีทั้งคน ทั้งสัตว์ ในอิริยาบทที่ต่างๆ กันค่ะ... บางคนก็ดูน่ากลัว.... แบ่งปันค่ะ
7 มีนาคม 2554 07:29 น. - comment id 1186899
จารย์หมอศิริราชว่า โครงกระดูกเดินได้...
7 มีนาคม 2554 07:50 น. - comment id 1186900
ไอหย่ะ ไอ้เราก็นึกว่ามีเพลงของเท่ห์ อุเทน ทั้งหมด แต่ดันลึกซึ้งกว่าซะอีก ทุกสิ่งที่เราสัมผัสได้ ล้วนไม่จีรังทั้งนั้น
7 มีนาคม 2554 21:59 น. - comment id 1186904
หวัดดีจ้ามะขิ่น พอดีอ่านกลอนเพราะๆของมะขิ่นก็เลยนึกถึงฟอเวิร์ดเมลเรื่องหนึ่งมาได้ ก็เลยแวะเอามาเล่าให้ฟัง.... ปล.แม้หมามันจะงับหลังตัวเองไม่ถึง แต่ความคิดถึงพร้อมจะส่งไปให้รับตลอดเวลา... นะจ๊ะตัวเอง...
7 มีนาคม 2554 10:16 น. - comment id 1186908
........... หวัดดีจ้าแซม กลอนแซมดีวันดีคืนเลยเนอะ ......................
7 มีนาคม 2554 09:46 น. - comment id 1186912
ทักทายครับพี่แซม อิอิ กลอนเจ๋งมากๆเลยครับ 55 ซำบายดีนะครับพี่
7 มีนาคม 2554 11:22 น. - comment id 1186917
ขอบคุณมากมาย...สุดท้าย คืออนิจจัง สุขอย่าได้สร่าง
7 มีนาคม 2554 13:39 น. - comment id 1186941
สวัสดีค่ะน้องแซม น้องแซม สบายดีนะคะ พี่ำกำลังยุ่งกับการ Closing บ้านที่จะต้องเสร็จภายใน 25 เดือนนี้ค่ะ ยังมีปัญหาบางอย่างที่ไม่ลงตัวเกี่ยวกับ Lease ของห้องพักที่เช่าอยู่ ต้องเสียค่าปรับสามเดือนถ้าย้ายออกก่อน ยังหาคนมาต่อ Leaseไม่ไ้ด้เลยค่ะ แต่ที่เครียดกว่าคือการตรวจ แมมโมแกรมวันอังคารนี้ค่ะ ปีนี้จะผ่านเหมือนทุกปีมั้ยน้อ อ่านกลอนของน้องก็ปลงได้บ้างนะคะ ขอบคุณค่ะ
7 มีนาคม 2554 15:13 น. - comment id 1186954
body world ไม่อยากดูง่ะ อยากดูแบบยังไม่ถลกหนังที่ยังเต่งตึงมีอยู่ในบ้านมั่งเปล่าล่ะ อิอิ
7 มีนาคม 2554 15:47 น. - comment id 1186956
^ ^ 09 หลวงพี่ฤกษ์เบิกความไปตามถ้อย เนื้อนิดหน่อยเต่งตึงพึงแลเหลียว ไม่กี่ปีก็ชราหน้าซีดเซียว ใครจะเกี้ยวคนแกร่ยักแย่ยัน อันเนื้อหนังมังสามุสาแท้ เราเห็นแต่อนิจจาละสังขารณ์ จากชะแรแก่เลี้ยวก็เหี่ยวยาน จะวางพานเอาไหมใคร่รับที มาช่วยแซมมี่แบ่งปัน ฮี่ๆ
7 มีนาคม 2554 16:16 น. - comment id 1186960
แหะๆ ไม่กล้าดู ไม่กล้ามอง ไม่กล้าชำเลืองหางตา หวาดเจี๋ยว อิอิ กลัวเลือด กลัวแผล กลัวผี ฯลฯ กลัวไปหมดอ่ะค่ะ
7 มีนาคม 2554 16:47 น. - comment id 1186967
ขอโทษทีวานนี้ยังแก่กว่า เฒ่าชราแต่ตายังใสแจ๋ว ประไพพริ้มยิ้มยวนป่วนเด็กแนว ปูนนั้นแล้วละกิเลศมีเลศนัย ถือโอกาศถวายของจ้องหลวงพี่ บิดพับเพียบหลายทีมีเงื่อนไข ชะเวิกชะวาบกราบก้มให้ชมใจ เห็นผลแตงสองใบละออตา หลวงพี่ทนไม่ไหวต้องสึกกับต้นโพธิ์ อิอิ(เย้าแก้วประภัสสรน่ะ)
7 มีนาคม 2554 21:05 น. - comment id 1186984
มีหมดแล้วเหรอ แล้วเครื่องบินส่วนตัวมีแล้วยัง
7 มีนาคม 2554 21:53 น. - comment id 1186987
เรื่องหมาๆ มีเรื่องเล่าว่า... มีพระองค์หนึ่ง...ชอบทำอะไรแปลกๆ... วันหนึ่ง...พวกกรุงเทพฯ...เอากฐินไปทอดที่วัด... จัดงานกันใหญ่โต...มีหนัง...มีลิเก...มีดนตรี...ผู้คนแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน... ก่อนทอดกฐิน..ผู้คนมารวมกันเต็มศาลา... หลวงพ่อเรียกเด็กวัดมา... บอกให้ไปเอาเนื้อจากโรงครัวมาก้อนหนึ่ง...แล้วเอาเชือกมาด้วย... หลวงพ่อจัดการ...เอาเนื้อ...ผูกติดกับหลังหมา... ผูกเสร็จ...ก็ปล่อยหมา ... หมาเห็นเนื้ออยู่บนหลัง...ก็ไล่งับ... พอหัวโดดงับ...ตัวก็ขยับหนี... เพราะหมามันกัดหลังตัวเองไม่ถึง... ยิ่งโดดงับเร็ว...ก้อนเนื้อก็หนีเร็ว... โดดไม่หยุด...เนื้อก็หนีไม่หยุด...น่าสงสารหมามาก... หมาโดดอยู่นาน...งับเท่าไหร่...เนื้อก็ไม่เข้าปากสักที... ผู้คนบนศาลา...พากันหัวเราะชอบใจ... หัวเราะเยาะหมา...ว่าทำไมมันถึงโง่ยังงี้... ไล่งับ...จะกินเนื้อ...ที่ตัวเองไม่มีทางไล่ตามทัน ตลอดชีวิต... หลวงพ่อ...มองดูด้วยความสนุกสนานจนหนำใจแล้ว... ก็แก้เชือกออกมากหลังหมา... แล้วหันมาพูดกับญาติโยมว่า... มนุษย์เรา...มีความรู้สึกว่า...ตัวเองพร่อง...ตัวเองยังไม่เต็ม... ต้องเติมตลอดเวลา...เติมไม่หยุด...เพื่อให้ตัวเองเต็ม... เราอยากสวย...อยากทันสมัย... ไปหาซื้อเสื้อผ้าที่สวยที่สุด...ทันสมัยที่สุดใส่... ดีใจได้เดือนเดียว...มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว...สวยกว่า...ทันสมัยกว่า... อยากได้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่... ซื้อเสร็จ ๓ เดือน...รุ่นใหม่ก็โผล่มาอีกแล้ว... ซื้อคอมพิวเตอร์ทันสมัยที่สุด... ๒ เดือนต่อมา...มีรุ่นใหม่กว่าออกมา...ของเราตกรุ่น... ซื้อรถเบนซ์...ทันสมัยที่สุด...แพงมาก... ขับได้ ๖ เดือน...มีรุ่นใหม่ออกมาอีกแล้ว... ทันสมัยกว่า...แพงกว่า...ของเรากลายเป็นเชย... เราต้องก้มหน้าก้มตา...ทำงานทั้งวัน ทั้งคืน...หาเงินมา... เพื่อมาทำให้ตัวเองทันสมัย... ซื้อเสื้อผ้าใหม่...มือถือใหม่...คอมพิวเตอร์ใหม่...รถยนต์คันใหม่... เหน็ดเหนื่อยแสนสาหัส... เพื่อไม่ให้ตัวเองตกรุ่น... ปัจจุบัน... เรากำลังไล่งับความทันสมัย...เหมือนหมาที่ไล่งับเนื้อบนหลังของมัน... ทั้งที่รู้ว่า...ต่อให้ไล่งับทั้งชีวิต...ก็ไม่มีทางตามทัน... น่าสงสารไหมโยม... คนเต็มศาลา...เมื่อกี้หัวเราะครึกครื้น... ด่าว่า...หมามันโง่... ตอนนี้เงียบสนิท...เหมือนไม่มีคนอยู่... ไม่รู้ว่า...กำลังสงสารหมา... หรือ...กำลังทบทวนความโง่...ตัวเอง
9 มีนาคม 2554 20:54 น. - comment id 1187085
แซมมาแล้วค่ะ ขออภัย... แซมไม่ค่อยสบายพักนี้อากาศแปรปรวน กำลังนึกว่าจะต้องไปอยู่สมาคม Body Worldsรึเปล่านะ.... แซมขอบคุณเพื่อนๆ ที่มาทักทายแซมนะคะ...วันนี้ต้องกลับไปลุยงานต่อ..เจ้านายตามอยู่ทุกวัน เดี๋ยวอีกไม่กี่อาทิตย์ แซมก็มีธุระต้องหยุดอีกหลายอาทิตย์.. เจ้านายเริ่มงอนแระ.... ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ ของทุกๆ คนนะคะ... จุฟ..จุฟ.. คุณพจนา..ถูกต้องค่ะ มาแต่ตัว ไปแต่ตัว สมบัติกองไว้ข้างหลังให้คนแย่งกันอีก..... ดอกไม้ให้ลุงจุด..... สวัสดีค่ะ คุณ ก็แค่ความจริง..ในโลกไม่จริง อ้าว..แซมยังมีไม่หมดนะคะ ของเท่ห์ อุเทน ยังไม่มีเลย... Thanks ค่ะ น้องนิว.. พี่แซมเป็นหวัด และหอบหืดกำเริบ... พักผ่อนไม่พอ ก็เลยมีปัญหา... ขอให้น้องนิวโชคดีนะจ๊ะ.... สวัสดีค่ะ พี่ดิน.. แซมเขียนได้ เพราะมีคนอ่าน... และมีคนให้กำลังใจนะคะ.. ส่ง และ มาให้พี่ดินค่ะ.. ขอให้คุณคอนพูทน มีความสุขเช่นกันนะคะ... พี่อนงค์นางคะ...แซมสวดมนต์ ภาวนา ขอให้พี่อนงค์นางปลอดภัยค่ะ... บางครั้ง..อะไรที่มันจะเกิดขึ้น เราห้ามไม่ได้..แต่เราเข้มแข็ง และฝ่าฟันได้นะคะ.. เราจะมีชีวิตอยู่อย่างฉลาดไงคะ.. เป็นกำลังใจให้พี่เสมอค่ะ.. พี่ฤกษ์..มีน่ะมีแน่ค่ะ แต่ไม่ให้ดูหรอก.. ขอบคุณค่ะแบม...พี่ฤกษ์ยังไม่เห็นของจริงเน๊อะ... มีค่ะ คุณวิทย์...แต่จอดไว้เปล่าๆ ก็เสียประโยชน์ เลย แบ่งๆ กันใช้อยู่ทึกวันเนี่ยะ สวัสดีค่ะพี่ใบไม้.. ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าดีๆ นะคะ.... เห็นไม๊ แม้แต่น้องหมา ยังสอนคนได้เลยนะคะ.... ได้รับความคิดถึงอย่างจังเลยค่ะ.. ว่าแต่ว่า พี่ใบไม้ระวังปวดฟันนะคะ.. ปากหวานมากๆ อย่างนี้ ฟันจะผุเร็ว.... ส่งความคิดถึงมาให้เพื่อนๆ ค่ะ.. แซมนี่เอง