อาจเป็นเพราะฉันมันเฉย เฉย เธอก็เลยปล่อยทิ้งไว้ให้เหน็บหนาว จะกี่ครั้งจะกี่หนทนทุกคราว หลายเรื่องราวต้องเข้าใจในตัวเธอ ใครจะมาใครจะไปไม่รับรู้ ได้เพียงอยู่กับความเหงาเศร้าเสมอ พูดไม่ได้ ร้องไม่ได้ จนใจเพ้อ ที่ล้นเอ่อคือเงียบงันฉันอ่อนแอ เธอเหงาได้มีใครได้ฉันไม่ได้ จะอ่อนไหวสักเท่าไหร่ไม่เคยแคร์ ทิ้งฉันไว้ให้ยอมรับกลับความแพ้ ที่มีแค่คำว่ารักยามพักใจ
20 กุมภาพันธ์ 2554 13:53 น. - comment id 1161366
ไม่เอาน่ะ อย่าเหงา ๆ ที่นี่เพื่อนเยอะแยะปายเรยยยย มาม่ะ มาเล่งด้วยกัง อ่ะกิ๊วๆๆ ม่ะเหงาแระน๊า ...... ปล. หายไปนานเลยเนอะ สบายดีป่ะคะ
20 กุมภาพันธ์ 2554 20:57 น. - comment id 1185449
ยามเหว่ว้าแหงนหน้ามองเพดาน เจ้าจิ้งจกวิ่งพล่านเข้าจับคู่ นอกหน้าต่างนกเขาเคล้าขันคู กระรอกเผือกต่อสู้แย่งตัวเมีย นอนพลิกคว่ำพลิกหงายใจหงุดหงิด ถูกความเหงาทำพิษอารมณ์เสีย จะแต่งกลอนอ้อนใครใจละเหี่ย ให้รู้สึกอ่อนเพลียไม่มีแรง ในส่วนลึกนึกรู้อยู่เต็มอก ทะเลใจไหวสะทกมิได้แกล้ง ได้ห่างหายไม่ทายทักมักคลางแคลง มัวแต่ไปเสื้อแดงจนเลือนลืม ซึ้งน้ำใจไมตรีที่มอบให้ แม้ห่างไกลส่วนลึกยังนึกปลื้ม คิดทวนย้อนตอนเหงานี่เราทึ่ม ถึงนั่งซึมเสียโอกาศพลาดไปแล้ว หลงคะนองมองข้ามพ้นความภักดิ์ คนน่ารักซ่อนเร้นเช่นดวงแก้ว เหมือนไก่อูดูพลอยปล่อยพ้นแนว ทิ้งเพชรแพรวคว้าหินกินอาจม มาเถิดหนาคนดีพี่ขอโทษ วานอย่าโกรธละไว้ให้เหมาะสม จะปรับปรุงตัวใหม่ให้ชื่นชม เลิกร้อนร่านหว่านนิยมกันเสียที ไม่สัญญาสาบานที่ศาลไหน จะตั้งมั่นจิตใจในศักดิ์ศรี ให้ซื่อตรงจงรักและภักดี ทะเลใจคนนี้เพียงคนเดียว.. อย่าอ่อนแอไปเลย น้องเอมเป็นคนเข้มแข็งมีอารมณ์ขัน และตรงไปตรงมาโดยตลอด คงรับคำขอโทษนะ นะ
21 กุมภาพันธ์ 2554 20:09 น. - comment id 1185537
เหงาไรกันจ๊ะ เอม...พี่ยังอยู่ทั้งคน มามะกอดกันๆ
22 กุมภาพันธ์ 2554 16:38 น. - comment id 1185644
ถ้าเหงา เข้ามามะในอ้อมแขน ฝากความคิดถึงผ่านตัวอักษร ยังจะเหงาอีกไหมเอม คิดถึงนะ
23 กุมภาพันธ์ 2554 19:46 น. - comment id 1185783
อย่างน้อยตอนน้องเอมเหงา พวกเราก็ได้เห็นน้องเอมอีกครั้งแก้เหงา แต่อย่าเหงาบ่อยหล่ะ