เมื่อราตรีคลี่คลุมทุกพุ่มพฤกษ์ ยอดภูเรือยามดึกสงัดเสียง ลมหายใจไหวอ่อนอ้อนสำเนียง คงเหลือเพียงหลีกเร้นเป็นครั้งคราว มีหมอกเหมยเคยเคลียเรี่ยยอดหญ้า มีหมู่ดาวเกลื่อนฟ้าฝ่าลมหนาว มีคนเคียงอุ่นไอใต้แสงดาว มีเรื่องราวจดจำมาย้ำตรอง อิ่มเอมใจไมตรีมีมากล้ำ อิ่มน้ำคำปรนใจไร้หม่นหมอง อิ่มสัมผัสอิ่มอารมณ์สมใจปอง อิ่มทำนองเพลงรักปักดวงแด เมื่อสองคนล้นรักสลักจิต ธรรมชาติผาดพิศกลางแสงแข ดาวกระพริบลิบลิ่วสุดตาแล ต้องพ่ายแพ้อารมณ์ที่บ่มครอง จั๊กจั่นพลันหยุดระงมเสียง เค้าแมวเมียงสับสนขนสยอง จิ้งหรีดหริ่งวิ่งลับทับแมงป่อง ค้างคาวร้องเรียกคู่ดูอัศจรรย์
18 กุมภาพันธ์ 2554 11:29 น. - comment id 1183598
ดูเหมือนว่า ท่านยังเล่าไม่จบ แล้วยังไงต่อไปคะ
18 กุมภาพันธ์ 2554 17:00 น. - comment id 1183638
แวะมารอฟังให้จบเช่นเดียวกันค่ะ... รักษาสุภาพด้วยนะคะ....
16 กุมภาพันธ์ 2554 10:09 น. - comment id 1185119
ว่าจะไปสักครั้งเหมือนกันค่ะ ชอบภูเขาและบรรยากาศหนาวๆ
16 กุมภาพันธ์ 2554 13:14 น. - comment id 1185178
ถ้าจะไปอีกที..ที่ภูสวนทราย นาแห้วซิค่ะ ธรรฒชาติสมบูรณ์ป่าอุดมมาก บรรยากาศสุดยอด กางเต้นส์ได้อารมณืตามมาทีเดียวเจียวเจ้าค่ะ ขอบอก..
16 กุมภาพันธ์ 2554 19:47 น. - comment id 1185209