หลับเพียงตาพาจมดิ่งทิ้งห้วงโลก วางสิ่งโศกดื่มมืดมิดจากจิตเขา สิ่งยึดเกี่ยวสายบางบางระหว่างเงา ก้าวเพื่อเข้าพ้นโศกที่โลกลวง ช่างเย็นชืดจืดสนิทจนจิตชา แม้แววตามิอาจเห็นความเป็นห่วง ความหนาวแปลบแทรกซ่านผ่านถึงทรวง จริงหรือลวงตามมาอย่างท้าทาย อึดอัดหายใจแทบไม่ออก กระซิบบอกพอทีเถอะ สหาย ฉันคนขลาด คนโง่ ขอโทษ...นาย เคยท้าทายสิโรราบคราบน้ำตา คล้ายเธอยิ้มสายใยอุ่นช่างคุ้นนัก คล้ายเสียงทักคนดี(อย่า)หนีปัญหา ฉัน(คือเธอ)จะพาเธอ(คือฉัน)ไปอีกซีกเวลา ค้นพบว่า อัตตา คือตัวตนคนเช่นไร ความมืดมิดพลันสว่างกระจ่างชัด สิ่งข้องขัดซึมผ่านม่านน้ำใส สิ่งน้อยนิดกับสว่างท่ามกลางใจ สิ่งมอบให้ คุ้มกว่า ค่าที่รอ ... ขอบคุณในน้ำมิตรนิจนิรันดร์ มืดมิดแม้นอยู่ชิดมิเห็นหน้า สว่างจร้าจนตาพร่ามองไม่เห็น อบอุ่นไร้ความหมายเลือดเธอเย็น แต่จำเป็นแม้แปลกหน้ายังกล้ารัก....
1 กุมภาพันธ์ 2554 12:48 น. - comment id 1182558
....... เมื่อมืดมิดแล้วสว่างอย่างที่เห็น ร้อนแล้วเย็นเป็นคู่ดูเหมาะสม เพียงความว่างเปล่าดายในสายลม ยังชื่นชมหลงเงาเจ้ายาใจ เป็นเพียงความว่างเปล่าในสายลม มิใช่ความว่างเปล่าในเศษเถ้าธุลีเน้อ..อิอิ ...............
1 กุมภาพันธ์ 2554 15:48 น. - comment id 1182588
din..... ความว่างเปล่าในสายลม ในสายลมกับมิใช่ความว่างเปล่า แม้พัดผ่านอย่างแผ่วเบา ยังคลุกเคล้าอวลกลิ่นถวิลหา... สวัสดีครับท่าน...
10 กุมภาพันธ์ 2554 22:39 น. - comment id 1184531
เพียงความคิดผันแปรแค่เลยผ่าน อย่าร้าวรานกับจิตคิดหลงใหล เฉกเด็กเล่นซุกซนอดทนใจ จะผ่านไปที่สุดวิมุติกรรม มืด-สว่างสลับเปลี่ยนเวียนสับสน ขออดทนความคิดจิตถลำ อภัยให้ตนเองอย่าเกรงคำ ไม่มีใครกระทำเธอย่ำยี ฉันมีฤาเธอล่ะจะมีไหม ตัวตนไซร้เปล่าว่างร้างวิถี เพียงความคิดปรุงไปอย่าใยดี เพราะฉันนี้รักเธอเสมอใจ....