ฉันเคยเป็นสะพานเชื่อมให้เธอผ่าน ไปยังการงานที่ดี มีศักดิ์ศรี ได้ทุกอย่างแม้นเงินตรา เพื่อนอิสตรี ทำการงานสำเร็จนี่ เธอตัดเชือก ไม่รีรอ ทิ้งฉันให้เศร้าใจและเปล่าเปลี่ยว เธอไม่เหลียวมองดูฉันไร้ร้องขอ ทำงานหาเงินเองเลี้ยงตัวและแม่พ่อ แม้นลูกเธอก็อทำให้เขาเกลียดฉัน ฉันอุ้มท้องสองคนทนทุกข์นัก แต่เธอไม่รักฉัน เพียงเงินตรามาวาดฝัน จบกันทีสิ่งสุดท้ายที่ให้กัน ใบหย่านั้นรอเธอ.....ฉันขอลา ที่แย่สุด ลูกที่เลี้ยงเยี่ยงไข่ในหิน อดนอนกินเลี้ยงดูให้การศึกษา พอลูกโตเข้าหน่อยเอาลูกไปใจกายา ทิ้งให้ฉันเฝ้ามาไม่ทำงาน อยากจะออกจากกรงนี้ที่สุดแล้ว คงไม่แคล้วเร็ววันให้เธอประหาร ทั้งใจกายเธอทำฉัน ด่าพ่อแม่ฉันทุกประการ ใครไปทำให้เธอต้องมีสันดานอย่างนี้มา สิ่งสุดท้ายน้ำตาที่หยุดไหล ไม่มีใครเห็นใจ....กลับสงสาร น่าสมเพชตัวเองบื้อนัก...รักต้องการ เพราะเธอนั้นไม่มีหัวใจ ความเป็นคน แม้นนิดเดียว..... ลาก่อน ....พ่อของลูกที่ไร้หัวใจ ไหร้ความรับผิดชอบ และ ไร้ความเมตตา
25 มกราคม 2554 21:05 น. - comment id 1181631
ผมจะเม้นท์ ว่าไงดีละเนี่ย ไม่กล้าเม้นทืเลย เอากำลังมาให้ก้แล้วกันนะครับ
26 มกราคม 2554 01:20 น. - comment id 1181667
ถึงเขาไม่มีหัวใจ แต่ทำไมต้องนึกแคร์ ในเมื่อเขาไม่แล ไม่ต้องแยแสให้เสียน้ำตา เขาไม่รักช่างเขา ในเมื่อไม่มีคำว่าเรา อย่าโง่เขลาไปกับกาลเวลา รักตัวเองดีกว่าเป็นไหนไหน
26 มกราคม 2554 05:34 น. - comment id 1181676
เรื่องจริงรึคะ? อ่านแล้วเศร้า เป็นกำลังใจนะคะ