รอคอยมาแสนนาน สำหรับใจร้าวรานดวงนี้ เหมือนทุ่งแล้งรอฝนนานปี รอให้มีความชื้นชุ่มฉ่ำดิน ทุ่งแล้งคงแตกระแหง หากปีนี้ยังแล้งทุ่งคงแข็งเป็นหิน เปรียบเหมือนใจไม่ได้ใจใสริน ก็คงสิ้นไปใจตรอมตรม ทุ่งแล้งหวังน้ำฝน หัวใจหม่นหวังไว้ได้ใจห่ม ทุ่งฟื้นเพราะฝนพรม ใจหายตรมเพราะเธอปราณี
17 เมษายน 2545 03:08 น. - comment id 45720
ไปบ้านทะลมา คิดถึงมาก ดอกคูนเหลืองพราวราวสายฝนสีทองสวยมาก..หน้าบ้านมีต้นหนึ่ง..ไปนั่งแล้วแหงนดู..โอ๊ะโอ๋ อยากให้คนที่บอกว่าโลกในใจหมองหม่นได้เงยดู..ความพราวพร่างสว่างไสวเจิดจ้าที่ร้อนแรง..โลกพลันบรรเจิดใจเลยค่ะ ด้วยคิดถึงและคิดถึงนะคะ
17 เมษายน 2545 22:21 น. - comment id 45842
เป็นกรุณาได้ไหมค่ะพี่ดอกคูณ รึจำเพาะต้องเป็นปราณีอย่างเดียวค่ะ อิอิ กลอนมีเหตุ มีผลเหมือนเคยเลยค่ะ