หน้าส่วนตัว
**อ้างว้างอยู่ระหว่าง...กลางรู้สึก
ตกผลึกจนแยกแตกเป็นแผล
ช่างลามเร็วดั่งเปลวไฟไร้ดูแล
จนเนื้อแท้กรอบไหม้เพราะใครทำ
**ความรัก ถูกทิ้งวางกลางเปลวแดด
ความร้อนแผดผลาญเผาเจ้าถลำ
หนามระกำคำที่มอบคล้ายชอบธรรม
ยุติธรรมมีหรือไม่ไหนบอกที
**ความรู้สึกกระเทาะ...เพราะเปราะบาง
ร่องรอยกว้างกระจ่างช่างบัดสี
แท้เลือดเย็นค่อยค่อยเชือดอย่างปราณี
รู้สึกนี้ คือรู้สึกล้ำลึกนัย
**เส้นขนานกาลครั้งก่อน
กับย้อนยอกมาบรรจบพบกันใหม่
พร้อมร่องรอยลายริ้วเส้นที่เป็นไป
คือเส้นใหม่รอเธอผูกเพื่อผูกพัน
**มาเอ่ยปากฝากบอกบอกสำนึก
สานรู้สึกสานต่อเข้าก่อฝัน
ยังจารจดวีรกรรมที่ทำกัน
คืนที่ผันวันที่แปรแค่..ขอให้ใจเหมือนเดิม
**ขอทบทวนหวนตอบมอบคำขอ
รู้สึกรอ รอรู้สึกลึกลึกเพิ่ม
หากแม้นเธอรู้สึกนึกอยากเติม
คือ..ขอเพิ่มเติมเต็มใจใช่เท่าเดิม...
รักเล็กๆที่ยิ่งใหญ่...
Many_love 16 ม.ค. 2554 13:05 น. - ID 138776 
816
2
0
17 มกราคม 2554 07:49 น. - comment id 1128821
...ลำน้ำโขง.. ...อดีตดั่งครูให้รู้แจ้ง สิ่งคลางแคลงครั้งก่อนยังอ่อนไหว ความรู้สึกใสกระจ่างสว่างใน ล่วงเลยไปคืออดีตที่ปิดลง ขอบคุณวันนี้ที่มาบอก ชี้ทางออกสิ่งงามยามลุ่มหลง ใช้พระธรรมค้ำจุลหนุนดำรงค์ อยู่เพื่อคงความดีนี้เพื่อตน ฉันจะอยู่กึ่งกลางระหว่างภพ และจะพบฉันได้ในทุกหน มีสิ่งใดตักเตือนเพื่อนอีกคน พระคุณล้นชี้ทางห่างอบาย สงบเมื่อชี้ทางระหว่างธรรม หยุดลุ่มหลงขอบคุณอีกครั้งนะสหาย จะเดินตามทางสว่างทั้งใจกาย จุดมุ่งหมายใฝ่ธรรมนำค้ำจุล ขอความดีทั้งหลายที่ในโลก ประสาทพรประสพโชคคอยเกื้อหนุน ตักตวงธรรมสมสร้างแต่ทางบุญ ไว้เป็นทุนสืบธรรรมตามครรลอง..ขอบคุณนะ ขอบคุณ
17 มกราคม 2554 07:14 น. - comment id 1128850
..คนที่รักเธอ.. รู้สึกดีทุกครั้งหลังคิดถึง ทุกอย่างซึ่งวางไว้ไม่เปิดเผย มิเสียใจที่ได้พบประสพเลย กาลเปิดเผยยินดีที่ได้พบ.. เธอฉันเป็นเพื่อนกันมิใช่หรือ มิดึงดื้อในเมื่อโลกกำหนด มิคิดอื่นหมื่นใดที่เลี้ยวลด ขอเพื่อนหมดกังวลแต่หนหลัง ขอบคุณที่มาบอกความรู้สึก ในส่วนลึกวังวนดั่งมนต์ขลัง จะสืบสาน..ศีลมัย..ไปพร้อมกัน ขอบคุณท่านที่ได้รู้จัก..ได้รู้สึกดีๆ ...ขอบคุณนะ ขอบคุณ...
16 มกราคม 2554 22:02 น. - comment id 1179902
ฉันอาจเขลามานานการครั้งก่อน ยากคืนย้อนกลับไปในหนหลัง มิเขาใจในเธอเพ้อลำพัง จึงต้องนั่งเศร้าโศกวิโยคตรม แม้เธอไม่อภัยหาได้โกรธ ควรรับโทษคือฉันอันสาสม เธอเก็บงำช้ำลึกผลึกอารมณ์ นอนระทมเพราะใครไม่รู้เลย หากแจ้งบอกสักคำย้ำความคิด ให้รู้จิตใจเจ้าเอาเฉลย รู้ว่ารักปักจิตคิดชื่นเชย จะไม่ปล่อยกาลผ่านเลยจนเฉยเย็น
16 มกราคม 2554 22:23 น. - comment id 1179905
อดีตผ่านล่วงลับยากกลับย้อน ดั่งละครเฉกฝันอันเหลวใหล ผ่านมาแล้วไม่แคล้วแผ้วผ่านไป เหตุอันใดเธอยังติดพินิจตรอง ปล่อยวางเถิดที่รักอย่าหนักจิต ห้วงชีวิตช่างน้อยอย่าพลอยหมอง มุ่งสู่ธรรมล้ำค่าหาครรลอง หลุดพ้นผองความฝันอันงายงม ฉันจะอยู่ตรงนี้ที่มีเจ้า จะคอยเฝ้าดูแลแม้ขื่นขม เวลาที่มีอยู่เอ็นดูชม อย่าต้องตรมเพราะฉันนั้นต่อไป หากจริงใจแน่แท้แค่บ่งบอก อย่าลวงหลอกตนเองเก่งไปไหน วางหัวโขนหน้ากากพรากจากใจ เป็นคนใหม่ธรรมดาอันสามัญ สูงส่งหรือต้อยต่ำใครกำหนด เพียงถ้อยปดแห่งมารพานเสกสรร ถอดเครื่ององค์ทรงฟ้าอันลาวัณย์ เดินตามฉันต่อไปไม่สายเกิน
18 มกราคม 2554 12:41 น. - comment id 1180071
18 มกราคม 2554 16:17 น. - comment id 1180153
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
