~กินนรี...พเนจร~ กินนรีเหนื่อยใจวิสัยโลก เปียกจนโชกกับช้ำระกำไหม้ อยู่ก็ยากกลับก็ยากลำบากใจ จำท่องเที่ยวเพื่อให้ไพรอำพราง พเนจรหม่อนหมิ่นไร้ถิ่นที่ ไม่เหลือมีติดตนแม้ขนหาง ต้องซังเซเร่ร่อนนอนริมทาง จะก้าวย่างต่อไปอย่างไรดี ไร้สมองมองเห็นเช่นมนุษย์ ผู้ไม่หยุดก่อกรรมทำบัดสี อนิจจาหัวอก...กินนรี เหลือเพียงเสียงดนตรีที่ชื่นชม กินนรี...ดีดสีและตีเป่า เพื่อบรรเทาความทุกข์ที่ทับถม นอนกับดินกินกับทรายใจระทม สุดตรอมตรมซัดเซพเนจร
13 มกราคม 2554 16:09 น. - comment id 1179499
พเนจรสักหน่อยค่อยกลับมาเริ่มต้นใหม่ค่ะ
13 มกราคม 2554 18:11 น. - comment id 1179526
เป็นแค่นกกระจอกที่ออดเดท แล้วถูกเฉดหัวส่ง..เลยหลงซ่อน ด้วยสงสารกินนรี..ไร้ที่นอน เชิญต่อกลอน..ตามสบายนกคล้ายกัน ..............................
13 มกราคม 2554 22:38 น. - comment id 1179583
กินรีแวะมาลงเล่นน้ำที่สระอโนดาษหน่อยครับ จะได้สดชื่น
14 มกราคม 2554 08:46 น. - comment id 1179608
กินนรีหนีหายไปนานเนิ่น กลับมาเดินเปียกปอนถูกถอนขน ต้องเซซังบังเงาเศร้าเหลือทน ไม่มีคนดูแลแย่เสียจริง เมื่อพบกันคราวก่อนยังอ่อนหัด ยื่นมือช่วยสารพัดอ้างเกรงกริ่ง หาว่าพวกมนุษย์พูดกลอกกลิ้ง เลยต้องนิ่งแอบห่วงล่วงเลยเดือน พบสภาพนอนกับดินกินกับทราย ไร้จุดหมายพเนจรนอนไร้เพื่อน พึ่งดนตรีพอสนุกให้ทุกข์เลือน จึงขอเตือนรักษาตนให้พ้นภัย หากต้องการให้ช่วยบรรเทาทุกข์ ที่เร้ารุกโหมกระหน่ำย่อมทำได้ ให้บอกมาจะรีบไปในทันใด แม้บุกน้ำลุยไฟไม่หวั่นเกรง... เป็นห่วงนะ เด็กโง่...อิอิ
14 มกราคม 2554 17:52 น. - comment id 1179696
กินนรีไม่ค่อยว่างเลยไม่ได้มาบ่อยจ้ะ เดินทางบ่อยๆ อยู่ไม่เป็นที่ ขอบคุณที่ มาให้กำลังใจนะเจ้าคะ