อ่านคำกลอนขอวอนพร้อมคำลา ไม่อยากเชื่อสายตาที่มองเห็น เป็นไปได้อย่างไรไม่ให้เป็น คนที่เห็นกันนานกาลเก่าลา เป็นคุณครูเป็นลุงเป็นทั้งพี่ เป็นคนดีนับถือมากหนักหนา เข้าบ้านกลอนมาพบแต่แรกมา อยู่อยู่พี่มาลาเพื่อการใด สองวันก่อนยังเขียนกลอนให้น้อง เราทั้งสองไม่เคยมีนอกไซร้ พบเห็นกันบ้านกลอนอ้อนกันไป พี่มีน้ำใจให้น้องสองบทกลอน มาวานนี้เห็นกลอนพี่วอนจาก ใจหายมากพี่เคยเอ่ยคำสอน เหตุการณ์ใดให้พี่ต้องขอจร น้องอาวรณ์พี่ชายไยลากัน หลากหลายศิษย์หลายหลานเข้ามาเขียน แวะวนเวียนเพียรให้ครูแก้วนั้น อยากทราบการณ์เหตุใดให้หวาดหวั่น หรือมีอันเจ็บไข้ให้ต้องลา ณ วันนี้ไม่มีพี่แก้วแล้ว บ้านกลอนเราไม่แคล้วให้ห่วงหา อยากให้พี่ทบทวนอย่าด่วนลา มีเหตุใดขอพี่ยาบอกกล่าวกัน หรือมีใครทำให้ขุ่นเคืองข้อง แต่หลายคนยกย่องมากมายนั้น เพียงเศษเสี้ยวคงไม่ทำลายฝัน ขอให้มันเป็นเพียงเสียงนกกา หรือพี่เหนื่อยพักผ่อนก่อนสักพัก เมื่อพี่จักคลายแล้วค่อยมาหา บ้านกลอนเราอบอุ่นรอการมา พี่น้องศิษย์รอท่าพี่ยาเหมือนเดิม
13 มกราคม 2554 10:04 น. - comment id 1179419
แซมมาลงชื่อในบัญชีหางว่าว.. อยากให้คุณครูอยู่เป็นขวัญและกำลังใจของพวกเราต่อไปค่ะ... แซมค่ะ
13 มกราคม 2554 10:50 น. - comment id 1179431
แม้ครูจะไม่เคยเขีนนกลอนถึงแก้วประภัสสร แต่ก็รำลึกถึงพระคุณของครูที่สอนสั่งเสมอ ครูคงเหนื่อย เพียงอยากพักเท่านั้นเองค่ะ หายเหนื่อยก็คงกลับมา ครูแก้วฯฝากบอกพี่ๆ น้องๆทุกท่าน หากมีอะไร หรือคิดถึงครู ส่งเมล์ไปหาได้คะ ครูยินดีแนะนาและพูดคุยเสมอค่ะ คุณพิมสบายดีนะคะ ส่วนแบมเรื่อยเปี่อย แฮ่ะๆ
13 มกราคม 2554 14:35 น. - comment id 1179469
หวัดดีจร้า...อาคุงพิม... เออน่านดิ...ขอรับ... เห็นด้วยๆเรยยยย....การนี้... ช่วยกันหลายๆคนเดี๋ยวครูแก้วก็ใจอ่อน... ขออนุญาต...คุงพิมนะ... โอเชได้จร้า....อิอิ ******************* ถึงผมจะไม่ได้ฝากตัวเป็นศิษย์... ก็ไม่ได้หมายความว่า...จะไม่ยอมนับ รับฟังคำชี้แนะ... ที่คุณอาแก้ว...คอยดูแลคอยชี้แนะเด็กๆ...น้องๆ หลานๆ ในบ้านกลอน... หลายสิ่ง...ผมว่าใช่... บางสิ่งผมก็ว่าใช่ไม่...ทั้งหมด... แต่ส่วนใหญ่จะใช่เต็มๆ เรียกว่า..เกือบๆจะร้อยเปอร์เซนต์... ในคำชี้แนะ...ของคุณอาแก้ว.... ที่มีต่อบรรดาศิษย์ทั้งหมด... ซึ่งผมเองก็แอบลักจำไว้ด้วย...() ที่นี้...พอคุณอาแก้ว...จะหยุดการเขียน... ก็ไม่ได้ความว่า...ต้องหยุดการสอน...หรือดูแล...ลงด้วย... ดังนั้น...ถ้าคุณอาแก้ว...ตัดสินใจว่า... จะไม่เข้าบ้านกลอนอีก... ก็ตีความหมายได้เพียงว่า...ครูกำลังน้อยใจ...สิ่งใดสิ่งหนึ่ง...สักอย่าง... ผมคงมิอาจพูดใดๆได้มาก... ฝากไว้นิดเดียวขอรับ...คุณครู...แก้วประเสริฐ... ขอยกนัยแห่งบทเพลงพระราชนิพนธ์ขึ้นกล่าวอ้าง...ขอรับ... บทเพลง..."สายฝน" ขอรับ...คุณครู... ฝากอีกนิด...ขอรับ... เพราะครูเป็นครูกลอน... ผมขอเขียนเป็นบทกลอนไว้ด้วยนะ ขอรับ... ครูคือคน คนคือผู้ถือจิต สั่งสอนศิษย์สืบค้นบนวิถี ร้อยจำแนกแยกแยะแนะวิธี มอบอารีอารักษ์ประจักษ์ใจ แม้ชำนาญการใดในโลกนี้ ล้วนยังมีเรื่องคิดพินิจไข ครูก็คนบนหล้าใต้ฟ้าไกล ฟ้ากว้างใหญ่ไยท้อขอเลิกรา เพียงกลับบทลดคิดเป็นศิษย์บ้าง ล้านเส้นทางบางอย่างสร้างปัญหา ครูเพียรค้นด้นบอกนอกตำรา เพาะศรัทธาแกร่งกล้ากว่าที่เป็น ใช่บังอาจวาดคำมานำกล่าว แต่เห็นก้าวแล้วล้มตรมที่เห็น ครูสั่งสอนกลอนพร่ำนำเยือกเย็น ขอเคี่ยวเข็ญด้วยจิตคิดบอกครู อย่าให้คำทำไหวจนใจสั่น อย่าไหวหวั่นคำพูดพิสูจน์รู้ อย่าทิ้งศิษย์คิดพรากลำบากดู ให้วนอยู่ไร้ผู้เป็นครูใจ คำกลอนขอพ้อใจให้คืนกลับ ศิษย์บ้านกลอนพร้อมรับครูรู้ไหม จู่จู่นิ่ง....ทิ้งท่าผวาไป โปรดเปลี่ยนใจทวนทบก่อนจบคำ ถ้าสิ่งที่กล่าวมา...ทำให้คุณอาอึดอัดขัดเคือง... ผมต้องกราบขอโทษด้วย นะ...ขอรับ... ปล.กลับมาไวๆนะขอรับ...
13 มกราคม 2554 16:07 น. - comment id 1179497
คุณลุงน่ารักสำหรับหลานเสมอค่ะ
13 มกราคม 2554 16:23 น. - comment id 1179504
13 มกราคม 2554 17:01 น. - comment id 1179510
เสียดายคุณครูแก้วผู้ชี้แนะครับ ... ครูอาจจะเหนื่อย ผมเองมาทีหลัง ฝากตัวเป็นศิษย์ครูได้แป๊บเดียวเองครับ
13 มกราคม 2554 23:29 น. - comment id 1179591
ขอคาระวะครูแก้วประเสริฐด้วยคนครับ
14 มกราคม 2554 15:31 น. - comment id 1179670
มิใช่รู้จักเป็นการส่วนตัว.... รักน้ำใจที่งดงานของคุณครูค่ะ.... คิดถึงคุณชายฯ
14 มกราคม 2554 21:40 น. - comment id 1179718
ปล่อยแกไปเถอะ ปูนนี้แล้วคงไม่ฟังใครร๊อกคงมีเหตุผลของเขาเอง เห็นบอกว่าจะกลบมาวันหลังนี่นา สักปีสองปีมั๊ง
14 มกราคม 2554 23:30 น. - comment id 1179737
10........