ฝากรอยยิ้มอิงแอบอกไออุ่น ผ่านบทกลอนหวานละมุ่นกรุ่นความหวาน ฝากดวงดาวเรียงร้อยเป็นตำนาน มาขับขานข้ามม่านหมอกฝากบอกไป เป็นบทเพลงบทหนึ่งซึ่งวันนี้ สังคีตสีแว่วเสียงสำเนียงใส หอมอบอุ่นกลิ่นกรุ่นละมุนละไม ดวงดอกไม้แย้มยิ้มริมลำธาร ผ่านบทกวีร้อยกรองทำนองเสนาะ หลั่งรินเซาะสู่หัวใจไหววาบหวาน ผ่านตัวโน๊ตผิวแผ่วแว่วกังวาน ประจักษ์ขานผ่านดวงจันทร์พันดวงดาว ถ้าเหนื่อยนักพักลง...ที่ตรงนี้.... ผ่านเรื่องราวมากมีที่เหน็บหนาว มอบบทเพลงรักษาใจในครั้งคราว ใต้แสงนวลกระพริบพราวใต้เงาจันทร์ ผ่านความหวังจิตนาการของความสุข มาปลอบปลุกหัวใจในความฝัน หวังตราตรึงครั้งหนึ่งเคยจำนรรจ์ บทเพลงหนึ่ง...เพลงนั้น...ในวันนี้
11 มกราคม 2554 11:01 น. - comment id 1179068
วันนี้ยังมีเพลงนั้นค่ะ
11 มกราคม 2554 11:49 น. - comment id 1179093
บทเพลงเมื่อมีดนตรี อาจสื่อสารหัวใจได้ดีกว่าความรู้สึกดิบด้านๆ (บางที)
12 มกราคม 2554 21:52 น. - comment id 1179199
สวัสดีคะพี่แทน บางทีบทเพลงก็สื่อสารได้เหนือคำบรรยายคะ เหมือนเพลงของไม้เมือรื่องพี่แทนลงในกลอนนั่นไงคะกระต่ายชอบมากแอบไปเปิดนั่งฟังบ่อยๆถ้าลงกลอนเรื่อง เสี้ยวหนึ้งของความคิดถึงเมื่อไรมาแปะเพลงไว้ให้กระต่ายบ้างนะคะ
12 มกราคม 2554 21:55 น. - comment id 1179200
อ้อยก็เปลี่ยนกินน้ำตาลก้อนแทนสิเพื่อน ไม่งั้นก็เข้าวัดปฎิบัติธรรมคะเพื่อน
12 มกราคม 2554 20:05 น. - comment id 1179333
สวัสดีคะพี่กานต์ กระต่ายมีบทเพลงนี้เช่นกันคะ
12 มกราคม 2554 20:37 น. - comment id 1179338
ไอ้ต่ายโว้ย แกชักหวานมาก ๆ เข้าทุกวันนะ ส่งน้ำตาลมาสักปี๊บสิ ตอนนี้ขมมันจะทับตายอยู่แล้ว (สะเดากำลังบานกินทุกวัน)