ลองทบทวน (วันครู 2554)

อ.วรศิลป์

จำได้ไหมวัยเยาว์คราวเริ่มเรียน
เริ่มหัดอ่านหัดเขียนเปลี่ยนนิสัย
ออกจากบ้านพ่อแม่รักมักเอาแต่ใจ
สู่โรงเรียนระเบียบวินัยช่วยกล่อมเกลา
จำได้ไหมวันแรกเราร้องไห้
ซ้ำโวยวายลงนอนกลิ้งทิ้งกระเป๋า
พ่อกับแม่ช่วยหิ้วหอบคลอยปลอบเรา
จนคลายเศร้าคลายเหงาคลายกังวล
จำได้ไหมที่โรงเรียนครูเพียรสอน
ความอาทรมอบให้โดยไม่สน
เป็นลูกใครมาจากไหนจะรวยจน
สุดซุกซนหรือเรียบร้อยครูคอยดูแล
ครูยิ้มแย้ม แจ่มใส เอาใจเก่ง
เรากลัวเกรง หลายครา กว่าพ่อแม่
เรามั่นใจ ว่าครู รักเราแท้
ครูเราแน่ เก่งกว่าใคร ในโลกนี้
ทำเลอะเทอะเปรอะเปื้อนครูคอยเช็ด
แม้นปากเอ็ดมือยังทำขมันขมี
เมื่อดื้อหนักแม้แสนรักครูก็ตี
ตีเพราะรักเพราะหวังดีมีต่อเรา
จากวัยเยาว์ผ่านล่วงหลายช่วงชั้น
ครูทุกท่านยิ่งห่วงใยมากกว่าเก่า
ทั้งนิสัยสติปัญญาครูขัดเกลา
หวังเพียงเราเติบใหญ่ไปได้ดี
จำได้ไหมชีวิตนี้ใครชี้ทาง
ให้แสงสว่างแห่งปัญญาพาสุขี
จำได้ไหมใครที่รักและหวังดี
รอบ " วันครู " ปีนี้.....ลองทบทวน				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    8 มกราคม 2554 13:42 น. - comment id 1178666

    ชอบไปโรงเรียนค่ะ
    ขอบพระคุณคุณครูทุกท่านนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ปปป

    12 มกราคม 2554 22:47 น. - comment id 1179357

    ชอบจังครับ คิดถึงครู

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน