อัลมิตรา

16 ธันวาคม 2553 12:55 น. - comment id 1173667

โรงเรียนวัดสุทธิวราราม กำหนดจัดเฉลิมฉลองโรงเรียนครบรอบ 100 ปี สุทธิวราราม ตั้งแต่ 
3 กรกฎาคม 2554  เป็นต้นไป  โรงเรียนต้องการข้อมูล ภาพเก่า ตัวบุคคลสำคัญ หรือเกี่ยวข้องกับโรงเรียน 
เพื่อนำมาเป็นข้อมูลการจัดทำหนังสือ 100 ปี ผู้ใดทราบเรื่อง กรุณาส่งข้อมูลมาที่ E-mail: watsuthi@gmail.

ข้อมูลที่ต้องการ
1. เรื่องที่ตั้งของโรงเรียน บริเวณรอบๆ ในอดีต
2. บรรยากาศการเรียนการสอนในอดีต
3. วิถีชีวิตและกิจกรรมสังคมรอบโรงเรียน
4. หนังสืออนุสรณ์ที่เกี่ยวกับโรงเรียน
5. ศิษย์เก่าที่มีอายุ 80 ปี ขึ้นไป โปรดติดต่อทางโรงเรียนด้วย
6. ศิษย์เก่าโรงเรียนวัดสุทธิวรารามที่สอบติดเป็นอันดับที่หนึ่งของประเทศ โปรดติดต่อทางโรงเรียนด้วย

แก้วประเสริฐ

16 ธันวาคม 2553 13:08 น. - comment id 1173696

คุณ อัลมิตรา

        ขอบคุณมากครับยังไม่รู้ว่าจะหายดี
หรือไม่ ข้อมูลเก่านั้นผมจำได้แต่ไม่มีหลัก
ฐาน  เคยถ่ายรูปหมู่ไว้หายไปหมดตอนย้าย
บ้าน คงไม่มีอีกแล้วครับ หากไปได้ก็จะไป
เหมือนกัน ติดตามข่าวเสมอบัดนี้พวกตุ๊ดนั้น
มีมากเสียด้วยแล้วซิ สมัยผมไม่มีหรอกครับ
เรื่องนี้  ผมนั้นเกลียดตุ๊ดที่สุดด้วยซิ  อิอิ
หายดีแล้วหรือ อย่าลืมที่เตือนเอาไว้เกี่ยว
กับอาหารการกินด้วยนะ รักเป็นห่วงเสมอ  ขอบคุณมากๆๆครับ

          แก้วประเสริฐ.

สมุทร

16 ธันวาคม 2553 14:27 น. - comment id 1173861

แม้ท้องฟ้าพสุธามาหา "สมุทร"
ก็ไม่สุดขอบขังที่กังขา
แม้โลกยังสังขารของมารดา
ฤๅจักหานมหลากจากอื่นทรวง

ย้อเย่งน่า 

เทียนหยด

16 ธันวาคม 2553 16:59 น. - comment id 1173886

หวัดดีค่ะครู

"แม่"  คำนี้สั้นนัก..แต่หากความหมายหา

ใดเปรียบได้จริงๆค่ะ   

เพียงพลิ้ว

17 ธันวาคม 2553 16:52 น. - comment id 1173920

คงไม่มีใครรักหลานเท่าแม่แล้วค่ะคุณลุง

กู้ภัย

16 ธันวาคม 2553 21:07 น. - comment id 1173925

แก้วประเสริฐ

16 ธันวาคม 2553 22:54 น. - comment id 1173954

คุณ สมุทร
  
     ขอบคุณครับ วันนี้ใช้สมองมากจริงๆ
หนึ่ง เขียนเรื่องสมุนไพร
สอง เขียนกลอน
สาม เขียนนิยาย
สี่     แปลงานด้านร้อยกรองให้หลาน
ห้า   กำลังทำจะแต่ให้อาบน้ำกินข้าวก่อน
ไหว้พระเสร็จ พักสักครู่แล้วค่อยทำ ถึงจะ
เป็นอิสสระได้ครับ ขอบคุณครับ

          แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

16 ธันวาคม 2553 22:57 น. - comment id 1173956

คุณ เทียนหยด

      จ้าใช่แล้วล่ะศิษย์รัก คำว่า " แม่ "
แม้จะสั้นแต่กินใจลึกซึ้งยิ่งนักนะ หากเรา
ไม่ได้อาศัยพ่อแม่ในการวางรากฐานให้แก่
เราแล้ว ความสำเร็จก็ยากจะเกิดขึ้นได้
ยกเว้นคนที่สร้างเวรกรรมมามากที่จะถูก
ปล่อยปะละเลยเสียก่อนเท่านั้นเอง หากแม่
ที่มีอายุรู้ความรับผิดชอบได้นั้น ยากนักจะ
ทำลายลูกของตัวเองจ้า รักศิษย์เรามากเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

16 ธันวาคม 2553 22:59 น. - comment id 1173957

คุณ กู้ภัย

       ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยมครับ
ขอบคุณจริงๆ 

           แก้วประเสริฐ.

พจนา ForLife

17 ธันวาคม 2553 09:23 น. - comment id 1174015

เป็นบทกลอนที่ไพเราะ และทรงคุณค่ามากครับ
ไม่มีคำใดจะยิ่งใหญ่กว่าคำว่า "แม่"   

แมงกุ๊ดจี่

17 ธันวาคม 2553 09:26 น. - comment id 1174017

คิดถึงแม่จังค่ะ...

แก้วประภัสสร

17 ธันวาคม 2553 09:47 น. - comment id 1174038

รักแม่มากที่สุดค่ะครู

ครูแก้วสบายดีนะคะ ช่วงนี้งานเยอะมากเจ้าค่ะ

แก้วประเสริฐ

17 ธันวาคม 2553 15:07 น. - comment id 1174086

คุณ พจนา

       ยามเหงาหัวใจ ผมก็เลยนึกคุณพ่อคุณแม่
ขึ้นมา  ก็เคยเขียนไว้ครั้งหนึ่งแล้ว แต่เอา
ปรับปรุงขึ้นอีก ทำให้เวลาอ่านเกิดซึมขึ้น
ทันที ย้อนอดีตซึ่งสมัยท่านยังมีชีวิตอยู่นั้น
บางครั้งทำให้เกิดปลาบปลื้มใจเสียมิได้ด้วย
ผมเป็นคนที่เวลาไปไหนๆมามักจะซื้อของ
มาฝากท่านเสมอๆครับ  ขอบคุณครับ

            แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

17 ธันวาคม 2553 15:17 น. - comment id 1174087

คุณ แมงกุ๊ดจี่

         ครับที่นำเรื่องที่เคยเขียนยามผมเหงา
ก็มักจะเปิดเรื่องที่เคยเขียนลง ครั้นมาเจอ
ด้วยเขียนไว้นานมากแล้ว อ่านไปซึมไปเลย
ครับด้วยผมเป็นคนรักพ่อรักแม่มาก ก็เลย
นำมาขัดเกลา เพื่อบางคนไม่ได้อ่านจะได้
อ่านว่า คุณของแม่นั้นมีมากแค่ไหนครับ
   อีกอย่างส่วนตัวผมเองนั้นมักจะให้เกียรติ
แก่ผู้หญิงมากกว่าผู้ชายครับ ผมมักจะให้
อภัยเสมอๆไม่ว่าจะทำผมเช่นไรก็ตาม
ถึงบางครั้งน้ำตาตกในก็มีแต่ผมอโหสิ
ให้ด้วยนึกว่าเป็นเพศเดียวกับแม่ผมครับ
รักมะกรูดมากๆเสมอ

             แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

17 ธันวาคม 2553 15:22 น. - comment id 1174089

คุณ แก้วประภัสสร

     เหมือนครูเลยจ้าแม้ท่านจะจากไปตั้ง
หลายสิบๆปีแล้วก็ตามผมจะรำลึกนึกถึงเสมอ
เวลานอนจะกราบท่านทั้งสองรวมทั้งแม่ซื้อ
ที่เคยปกปักรักษาผม  ศิษย์เราควรจะกระทำ
ความกตัญญูรู้คุณผู้มีพระคุณนั้น เหล่าทวย
เทพยดาจะคอยปกป้องคุ้มครองภัยให้แก่เรา
อันนี้ไม่ใช่ครูกล่าวพล่อยๆนะ ใครจะเชื่อหรือ
ไม่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับครูหรอก ถึง
อย่างไรครูก็เป็นคนไม่ค่อยจะใส่ใจอะไร
มากอยู่แล้ว
       กล่าวถึงสุขภาพระยะค่อนข้างจะแย่
สักหน่อยจ๊ะ แต่ก็ยังไม่ตายหรอก อิอิ
อ้อๆอีกประการหนึ่งคือศิษย์ผู้พี่นั้นมาคุย
กับครูเกี่ยวกับการรักษาแบบแผนโบราณ
ไว้  ครูนั้นเป็นคนพูดไม่เก่งก็เลยนำมาลง
ไว้ให้อ่าน สลับกับหรือพร้อมกับนิยายไป
เลยจ้า เพิ่มงานขึ้นอีกหน่อยเลย

 รักศิษย์รักเรามากเสมอๆ

               แก้่วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

17 ธันวาคม 2553 20:56 น. - comment id 1174116

คุณ เพียงพลิ้ว

        ถูกต้องที่สุดเลยไม่ว่าใครๆที่บอกรัก
เราหรือจะเท่าแม่เราเป็นไม่มีรองลงมาก็คือ
คนที่เลี้ยงเรามาจนเติบใหญ่ นั่นหมายถึงว่า
เป็นคนมีปัญหาเท่านั้น ที่คนเลี้ยงเราแทนเรา
เปรียบดั่งแม่ผู้ให้กำเนิดเราเท่านั้นที่จะรักเรา
ด้วยใจอันบริสุทธิ์ผุดผ่อง  นอกนั้นอย่าหา
อีกเลยในโลกนี้ไม่ใครแม้แต่คนรักหรือ
สามีเราก็ตามเถอะ  ชีวิตลุงเห็นโลกนี้
มามากมายนักแล้ว  ล้วนแล้วแต่ผล
ประโยชน์ทั้งสิ้น คำรัก ที่เอ่ยจากปากใคร
หรือจะเท่ากับเอ่ยจากแม่ของเราจ๊ะหลาน
 พึงจำไว้เถอะชั่วชีวิตของเรานั้นยากยิ่งแล้ว
จะมีความรักอันบริสุทธิ์ไปกว่าแม่เราไม่
มีอีกแล้วล่ะ รองลงมาก็คือตัวเรานั่นเอง
แต่ไม่บริสุทธิ์ด้วยเห็นแก่ตัวจึงเกิดความ
รักตัวขึ้นเอง ไม่บริสุทธิ์เหมือนแม่ที่รักเรา
ด้วยหัวใจอันแท้จริงทั้งๆที่ไม่ใช่ตัวของท่าน
เพียงแค่ผลผลิตทางธรรมชาติเท่านั้น
 รักหลานเรามากเสมอๆ

          แก้วประเสริฐ.

แจ้นเอง

17 ธันวาคม 2553 21:24 น. - comment id 1174140

มาอ่านกลอนที่แสนไพเราะค่ะ

แม่จ๋าๆๆๆ

แก้วประเสริฐ

17 ธันวาคม 2553 21:48 น. - comment id 1174147

ึึคุณ แจ้นเอง

        แหมๆๆมาชมกันเองเสียแล้วล่ะเนี๊ยะ
เฮ้ออๆๆๆๆ....ไปอ่านนิยายบ้างหรือเปล่าล่ะ
จ๊ะ ตอนนี้ครึ่งเรื่องแล้วนะ  โธ่ๆๆอุตส่าห์เขียน
ให้ตามคำเรียกร้องนะเนี๊ยะ
 ใช่คำว่าแม่จ้าๆๆๆ

นี่สุดซาบซึ้งจริงกินใจลึกซึ้งยิ่งนักจ้า
        รักแจ้งมาเสมอ

     แก้วประเสริฐ.

เพียงแพรว

18 ธันวาคม 2553 23:20 น. - comment id 1174352

สวัสดีค่ะพ่อแก้ว


สบายดีไม๊ค่ะ วันนี้พ่อแก้วมีกลอนที่ตรงใจแพรวเลยค่ะ
เพราะวันนี้เกิดอุบัติเหตุกับแม่นิดหน่อยค่ะ เลยอดเป็นห่วงไม่ได้

แก้วประเสริฐ

19 ธันวาคม 2553 14:06 น. - comment id 1174420

คุึณ เพียงแพรว

     สวัสดีจ้าลูกรัก  ในโลกใบนี้ยากนักที่จะ
หาความรักอันบริสุทธิ์จากสิ่งใดได้ นอกจาก
ความรักของพ่อแม่เราเท่านั้น นอกนั้นเป็น
ความรักชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นแหละมีจีรัง
ยังยืน อันมนุษย์ที่อยู่รวมกันนั้นถึงแม้นมาด
ว่าจะรักกันอยู่ก็จริงอุปมดั่งลิ้นกับฟันย่อม
อันพึงจะกระทบกันได้ไม่ว่าวันใดวันหนึ่ง
พึ่งอันควรหมายจะรอบรู้ว่าการกระทบกัน
นั้นหมาะสมแก่ตัวเราหรือไม่ หลีกเลี่ยงได้
ก็ควรหลีกเลี่ยง ยิ่งเป็นบุพการีเราด้วยแล้ว
    บาปนั้นจะสะท้อนเข้าสู่ตัวเราในไม่ช้า
อุปมาดังขว้างลูกบอลล์เข้าใส่ฝาผนังมิ
ปาน แรงมากก็กลับมามากเป็นปัจจัยที่
เที่ยงแท้  ฉนั้นยิ่งบุคคลๆนั้นเป็นผู้มีคุณ
แก่เรามากน้อย กรรมที่กระทำย่อมเกิด
มากน้อยตามแต่สถานะการณ์็แหละจ้า
      จงจำคำพ่อไว้ให้ดีๆ อันอำนาจของ
โทสะของมนุษย์นี้มากล้วนแล้ว แต่ตัณหา
ของตัวเราไม่ใช่สิ่งอื่นใดหรอกที่จะยุยงให้
เรากระทำขัดต่อหลักธรรมที่ทำให้เป็น
บุคคลดีที่สร้างแต่ผลากุศลไว้แต่ ด้วย
ตัณหานั้นเป็นแม่ใหญ่อุปมาดังพญามาร
ที่จะคอยกีดกั้นขวางในทางกุศลให้หมด
ไปตกอยู่ในอำนาจของมันชั่วกาลปวสานต์
มิให้เราได้รู้จัก คำว่าความดีบุญหรือบาป
หรอกจ้า   รักลูกเราเสมอๆและคิดถึงตลอด

          แก้วประเสริฐ.