ฉัน....อยากซ่อนความรู้สึกแบบฝึกเร้น ว่า.....เธอเป็นจินตนาที่คว้าได้ อารมณ์..รุกทุกห้วงเป็นบ่วงใจ เธอ....อยู่ไกลเกินกว่าดั่งคว้าลม เหมือน..จะหวังให้กล่อมน้อมลงบ้าง น้ำ.....ใจพร่างพรั่งพรูดูเหมาะสม ใน.....บทเพลงพึ่งพาเวลาตรม แก้ว...แตกคมบาดร่างฉันอย่างเดียว ที่........เนื้อหากล่าวไว้..ไร้รู้สึก ตั้ง.......สำนึกมอบให้.ฟังหลายเที่ยว อยู่.......หรือหนี.ตระหนก.เจ้านกเปลียว บนรถไฟ..แล่นเลี้ยวแต่เที่ยวเดิม อะไร......คือเหตุผลที่ทนอยู่? คือ.........ไม่รู้ยามลด.หรือบทเพิ่ม ตะกอน..ก้นปนดาน..เธอผ่านเติม ในใจ.....เจิมเจือจาง..หมดทางเดิน
16 ธันวาคม 2553 02:44 น. - comment id 1173451
หวัดดีคุณดิน สวัสดีค่ะคุณเฌอมาลย์ สบายดีใช่ไหม? ขอบคุณคุณชายพจน์นะคะที่ทักทายบูมมาตลอด..ตั้งแต่วันแรกที่มา ......ไม่เคยลืม.ความรู้สึกแรกๆ ที่มา ......บางทีอาจไม่ได้ทักกลับ ......ขออภัยทุกท่านด้วย ..................................................
16 ธันวาคม 2553 12:36 น. - comment id 1173480
16 ธันวาคม 2553 12:06 น. - comment id 1173517
ฝัน......ลึกล้ำด่ำดิ่งจริงหรือเปล่า ลวง.....จนเหงาใจจ่อมยอมฝันใหม่ เพราะ...ว่าเธอคือคนของหัวใจ ง่วง.....อย่างไรก็ทนมาด้นกลอน เกิน.....กว่าใจจะหยุดสุดจะดื้อ ก็.........เลยถือกำแหงสำแดงอ้อน เลย.....ลิบแล้วแจวลับไม่กลับคอน หลับ....ซะก่อนคนดีเดี๋ยวพี่มา.... คิดถึงแซมบ้างหรือเปล่าจ๊ะ... แซมคิดถึงบูมนะ... แซมค่ะ
15 ธันวาคม 2553 21:23 น. - comment id 1173519
ถึงฝันลวง แต่ทว่ามีความสุขก็จะขอฝันต่อไปอ่ะค่ะ
15 ธันวาคม 2553 23:09 น. - comment id 1173550
ขอให้มีกำลังใจครับ
15 ธันวาคม 2553 16:27 น. - comment id 1173619
................ เมื่อมันเป็น แค่ฝัน อันลวงหลอก และย้อนยอก เกินกว่า จะคว้าได้ เมื่อทุกสิ่ง ที่เห็น ที่เป็นไป มันก็ไกล เกินกว่า จะคว้าคืน อะไรคือ เหตุผล ที่ทนอยู่ ทั้งที่รู้ ว่าตรม และขมขื่น เหมือนนอนพับ หลับฝัน ชั่ววันคืน พอพลิกฟื้น ตื่นแท้ แค่ฝันลวง
16 ธันวาคม 2553 16:38 น. - comment id 1173851
คิดถึงแซมเสมอ ๐๐ คิดถึงแซมเสมอเธอที่รัก ๐๐ มีแอบพักแอบหายไม่มาหา ๐๐ Gemini เป็นอย่างไรเมื่อไคลคลา ๐๐ น้องเฌอมาลย์เหมือนเดิมเคยเติมเต็ม ๐๐ หัวใจบูมเต็มร้อยไม่น้อยหรอก ๐๐ ไม่กลับกรอกถ้วงทีมีแต่เข้ม ๐๐ แซมเหมือนเดิม.บูมรู้.อยู่ในเกมส์ ๐๐ จะอิ่มเอมหัวใจ..ถ้าไปเจอ ๐๐ สักวันหนึ่งแซมจะรู้บูมอยู่ไหน? ๐๐ อกหวั่นไหวข้างซ้ายไม่คล้ายเหรอ? ๐๐ มีบูมเต้นตึ๊กตั๊ก.."รักนะเธอ" ๐๐ ช่วยออ-เออ..ชอบใช่..ชื่นใจจัง ๐๐ .....แต่งเอง.ยังไปไม่ถูกเลย.....๐๐ คิดถึงทุกคนล่ะค่ะ.ไม่ได้ทักทายกันก็ไม่เป็นไร(ใจของใจ.มีให้กัน)
16 ธันวาคม 2553 16:43 น. - comment id 1173880
Alto2 ขอบคุณนะที่มาเยี่ยมเยียนเสมอ ระยะหลัง.หลัง..บูมคุยไม่ค่อยเก่ง ตามไปอ่านกลอนของคุณย้อนหลังแล้วนะ เดี๋ยวจะย้อนไปแซวนะจ๊ะ.อย่าน้อยใจ
17 ธันวาคม 2553 03:34 น. - comment id 1173989
แวะมาเยี่ยมมและให้กำลังใจค่ะ
17 ธันวาคม 2553 09:45 น. - comment id 1174037
ฝากอารมณ์..ที่ตรมไหม้ เปิดคอมฯทิ้งพิงโซฟากล่าว"ลาก่อน" ถนอมใจไหวอ่อนซ่อนร่ำไห้ ปิดเปลือกตาฟังธรรมกรรมที่ใด? มิห่างไกล.ความเชื่อ.ที่เรื้อรัง เคยเลือกสรรปั้นแต่งหนีแหล่งทุกข์ ชอบแต่สุข..สุขล้นดั่งตนหวัง เจอปัญหาถาโถมเสียงโครมดัง สิ้นพลังหมดท่า..เหมือนบ้าบอ ให้ความสุขตนเอง..ไม่เกรงหรอก ไร้ทางออกเปรอปรน..คนที่ขอ เป็นภาระ..เหมือนนัด..มารัดคอ ใครพะนอยิ่งลำคาญจนบานปลาย เบื่อก็สู้รู้ดี...หนีไม่พ้น เกิดเป็นคน...ปลอบคนที่เสียหาย ถึงวันวุ่นฝุ่นเข้าตา..หาที่คลาย เลือกตรงบ้านของนาย...ก็แล้วกัน ................................
18 ธันวาคม 2553 12:22 น. - comment id 1174214
เหตุผลที่ทนเจ็บ คงเป็นเพราะความรักกระมังครับคุณบูม...ไม่เจอกันซะนานหวังว่าคงสบายดีนะครับ