ไปไม่กลับ

นัฐชา

ลมหนาวพัดมาเยือน
จิตลางเลือนเตือนอีกครา
ลมหนาวร้าวอุรา
หวาดผวาทุกหน้าไป
อยากให้ลมพัดหวน
ดั่งโซ่ตรวนมัดตรึงไว้
มัดเธอด้วยรักไง
ฉันอยากให้รักยั่งยืน
ลมหนาวพัดคราวนี้
เช่นทุกทีที่ใจฝืน
หมอกหนาไม่หวนคืน
ผ่านวันตื่นหายลับตา
ลมหนาวพัดสะท้าน
อกร้าวรานไม่หาญกล้า
มิหวนกลับคืนมา
มีเพียงฟ้าอยู่คู่ใจ
ดาวเดือนนั้นเป็นเพื่อน
คล้อยลับเลือนแล้วหวนใหม่
รักฉันเป็นเช่นไร
ลอยลับไปไม่หวนคืน				
comments powered by Disqus
  • การัณยภาส

    17 ธันวาคม 2553 03:40 น. - comment id 1173996

    แวะมาให้กำลังใจค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน