ใต้ห้วงมหาธาร อรกาญมัจฉา เร้นหลืบศิลาตา อุรพาก็หวั่นหวั่น นงนุชรุดตรง ยุพยงค์บ่เสียขวัญ หักกิ่งปะกาวัลณ์ อรพรรณจะเนาใน พรันลูกพระพรายพงศ์ ปละอนงค์ก็ตรงใจ ไขว่คว้ายุภาไล่ อรทัยชะไหวตัว จับเป็นมิเข่นฆ่า มัจฉามิต้องกลัว ใจนางสิเต้นรัว หนุมาน ธ อ่านไว ฉวยเผลอกะเล้อสุด อรนุชก็หวั่นไหว ต้องชายละลายไร้ อนุแรงพลังลง