รู้สึกท้อเหนื่อยหน่ายพ่ายชีวิต เดินทางผิดหลงไปเพราะใจเผลอ แพ้กิเลส...เหตุปัจจัยพาให้เจอ ทุกข์เสนอ...สนองกระดองใจ... เกิดเป็นรอยตรอมตรมระทมจิต รักมีพิษรุมเร้าคอยเผาไหม้ ดั่งถูกสาปบาปรอนดั่งฟอนไฟ ร้าวหวั่นไหวในรอยพาคล้อยตรม... ยากจะข่มความเศร้า...รุมเข้าสุ่ม รักร้อนรุ่ม...มีฤทธิ์คล้ายพิษขม ภายในใจทุกข์กระหน่ำช้ำระทม เจ็บหมักหมมอยากจบให้ลบเลือน... รอยระทมขมขื่นสะอื้นช้ำ กล้าถลำหลงไปหาใดเหมือน ขอความแกร่งความกล้ามาเป็นเพื่อน หวังช่วยเตือนหัวใจให้แข็งแรง...
24 พฤศจิกายน 2553 15:04 น. - comment id 1170345
มาเก็บรอยระทมไปลอยจ้า
24 พฤศจิกายน 2553 15:24 น. - comment id 1170359
,มีจองที่ไว้ลอย กันด้วยนิ...
24 พฤศจิกายน 2553 15:26 น. - comment id 1170361
สายตาไม่ดีอ่า อ่านข้างบนไม่เห็น
24 พฤศจิกายน 2553 15:32 น. - comment id 1170367
คห 3 ไม่ต้องโทษสายตาตัวเองหรอก นี่ขนาดใช้แว่นขยาย ยางอ่านไม่เห็นเลย หวัดดีจ้าคุณแมง
24 พฤศจิกายน 2553 16:02 น. - comment id 1170378
บทกลอนนี้โดนใจอย่างแรงเลยมะกรูด
24 พฤศจิกายน 2553 16:35 น. - comment id 1170404
ต้องกักเก็บความตรมระทมเศร้า อยู่กับเงาเหงาหงอยละห้อยหา ต้องกล้ำกลืนฝืนทนจนระอา ร่างเหนื่อยล้าอ่อนแรงจะแข่งใคร อยู่ในความมืดมิดปิดหอห้อง คล้ายคนหมองตรองตรมเกินข่มไหว เหลือเพียงซากรอยรักปักดวงใจ เกาะกินในเนื้อนอกช้ำชอกเกิน อ่านกลอนน้องแล้ว ขอพี่แจมด้วยหน่อยค่ะ คิดถึงเสมอจ้า
24 พฤศจิกายน 2553 16:37 น. - comment id 1170407
หวัดดีจร้าาาาาาา... เศร้าจังเลยค่ะ...สู้ๆๆๆๆๆนะ
24 พฤศจิกายน 2553 20:47 น. - comment id 1170447
แวะมาส่งกำลังใจตับ
25 พฤศจิกายน 2553 08:39 น. - comment id 1170477
หลงไปก็ให้มันพลันพ้น ไปค้นรอยจนระทมไฉน รักผิดหวังคิดมากยากใจ ยิ้มใสใสกับใครให้ระงม
25 พฤศจิกายน 2553 08:40 น. - comment id 1170478
ตามไม่ทันอ่ะ...
25 พฤศจิกายน 2553 10:28 น. - comment id 1170506
เอ๋ เมื่อกี้ก้อระทมนี่หหหหหน่า
25 พฤศจิกายน 2553 21:20 น. - comment id 1170568
เดี๋ยวให้ยางลบก้อนนึง ใช้ได้ป่ะ ไม่อยากร้องไห้ กลอนซึ้งจัง
26 พฤศจิกายน 2553 06:10 น. - comment id 1170600
ดีจ้าพี่แมงกุดจี่ หุหุ รอยเอ๋ยรอยความช้ำคอยย้ำอยู่ ไม่อาจรู้เมื่อไหร่จึงจางหาย จึงขออยู่อย่างโดดเดี่ยว...เดียวดาย จะดีร้ายขอพักใจไม่อาวรณ์ แวะมาทักทายก่อนออกไปสร้างเนื้ิอสร้างตัวจ้าาาา
26 พฤศจิกายน 2553 07:54 น. - comment id 1170611
หวัดดีจร้า....คุงน้องมะกรูด.... มาเศร้า... เศร้าด้วยเรยยย... เศร้าไหน เศร้ากัน... หลายคนเศร้าด้วยนา.... เพียบเศร้า...ถ้าเราโศก... เกริ่นว่า... แม้นเจ้ารู้ ดูเป็น เห็นต้นเหตุ ปมกิเลส ขัดใจ นัยเรื่องหมอง กิเลสนั้น มันพร่า น้ำตานอง ไยยังมอง ความคิด ว่าผิดทาง รอยระทม งมเง้า ที่เศร้าจิต เพียงหลงผิด ทิศไป ใจหมื่นหมาง แต่รู้ยุด หยุดหยั่ง ยังชื่นพราง เดินกลับทาง ถูกต้อง ครรลองเทอญ อย่ารกเรื่อ เชื้อร้าย มาว่ายวน ให้มันปน ภาพสิทธิ์ ชีวิตเถิน สิทธิ์ความหวัง ยังหลาย ได้เผชิญ หลงเพียงเดิน ผิดครั้ง อย่าชังใจ ปลดวางแอก แบกเยอะ เถอะขวัญแก้ว มุ่งเพียงแผ้ว ถางทาง อย่างรู้ไข เรื่องก่อนนั้น มันล้น พ้นมากไป คงขุ่นไม่ เกิดผุด พุทธธาร.... อันคำพุทธ...ดุจแก้ว แววล้ำเลิศ บอกการเกิด เจ็บป่วย ด้วยสังขาร แก่ตายไป...ไว้ชัด วัฏฏะกาล แค่เหตุการณ์ หนึ่งเดียว เสี้ยวใจมี ผ่านให้ได้...ร้ายลด งดเรื่องร้าย ยิ่งกล้ำกราย คงคล้าย ใจหม่นศรี บอกจิตไว้ ใสพจน์ จรดความดี มั่นฤดี จุดผืน ที่ยืนยัน....จร้า.... ไม่บอกแระว่า...สู้ๆ... บอกว่า...."รู้แล้วนี่...ต้นตอ"... ต้นทางทุกข์อยู่ที่ใด... มีสองอย่าง...จัดการ... ไม่ย้อนทาง...ก็ ย้อนกลับไปเก็บมัน... เขียนเยอะเรยย...ไม่รู้ว่า...อารมณ์กลอนอ่ะป่าว.... เขียนไปก่อง...อ่ะจร้า....อิอิ
26 พฤศจิกายน 2553 11:34 น. - comment id 1170675
เศร้านะ..รีบหาอะไรลบซะเด้อ จะได้หายระทม อิอิ สุขอย่าได้สร่าง
26 พฤศจิกายน 2553 20:19 น. - comment id 1170744
ทักทายแบบป่วยๆ
27 พฤศจิกายน 2553 10:10 น. - comment id 1170760
น้องรัก เลิกเศร้านะคะ ฟังธรรมหลวงพ่อนะ จิตจักประภัสสร สว่างพร่างพรายดั่งดาวรายเลยค่ะ http://www.wimutti.net/ พี่พุดรักห่วงใยเสมอมานะคะ พี่พุดไพร พี่สาวบ้านนา
27 พฤศจิกายน 2553 21:02 น. - comment id 1170828
สงสารจริงๆจังๆ แวะมายื่นผ้าเช็ดหน้าให้จ๊ะ