แมลงเต่าทอง เกาะใบไม้ ร้องรำ

น้ำ

 ๑๏พาราไดซ์ เบิทร์โบย บินถิ่นสวรรค์
หอมดอกโมก ไหวหวั่น ใจไม่หาย
เขียวขจี วลีกลอน หนอนเอียงอาย
แมลงเต่าทอง เกาะใบไม้ ร้องรำ๚
 ๒๏ยั่วเย้าเร้า อักษร เสียงไพเราะ
ฉันทลักษณ์ จังหวะ เคาะไขขำ
ลืมโลกวุ่น รอบกาย กฏแห่งกรรม
ผีเสื้อทำ ท่าบิน ลิ้มรสเกษร๚
 ๓๏นอนหญ้าฟาง ร่างเบา สบายยิ่งนัก
หลับตาพัก งานหนัก ลงเสียก่อน
หนอนผีเสื้อ ตัวอ้วน ล้วนชอบนอน
ดอกแก้วหอม กำจร กำจายจินต์๚
 ๔๏วาทวจี วิถี กลอนกาพท์แก้ว
ขับขานแจ้ว ปราชญ์นับ เป็นทรัพย์สิน
ร่ายลิลิต สะกดใจ โบกโบยบิน
เสพศรีศิลป์ วัจน คละคลุ้งคำ๚				
comments powered by Disqus
  • ทรายกะทะเล

    23 พฤศจิกายน 2553 08:33 น. - comment id 1170214

    คุณน้ำคะ ขอบคุณที่มาชม ก้เป็นเรื่องจริงที่เห็นลุงคนนั้น เขาเป็นคนดี ด้วยความที่จิตใจอ่อนแอ คุณลุงคงเป็นระยะหนึ่งสักพักก็คงดีขึ้นเองค่ะ
  • ราชิกา

    23 พฤศจิกายน 2553 10:05 น. - comment id 1170221

    ** ธรรมชาติสดชื่นระรื่นจิต
    ปลุกชีวิตงดงามไปตามฝัน
    หอมดอกโมกนานาสารพัน
    ดุจสวรรค์ในแดนดินทั่วถิ่นไทย....ฯ
    
    สวัสดีค่ะ..คุณน้ำ....หายไปนานจัง..สบายดีมั้ยคะ..ยังคิดถึงเพื่อนเก่านะคะ...
    
    36.gif44.gif36.gif
  • น้ำ

    24 พฤศจิกายน 2553 19:19 น. - comment id 1170425

    สวัสดีครับทรายกะทะเล 
    
    สวัสดีจ้าราชิกา
    
    อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน