๑๏พาราไดซ์ เบิทร์โบย บินถิ่นสวรรค์ หอมดอกโมก ไหวหวั่น ใจไม่หาย เขียวขจี วลีกลอน หนอนเอียงอาย แมลงเต่าทอง เกาะใบไม้ ร้องรำ๚ ๒๏ยั่วเย้าเร้า อักษร เสียงไพเราะ ฉันทลักษณ์ จังหวะ เคาะไขขำ ลืมโลกวุ่น รอบกาย กฏแห่งกรรม ผีเสื้อทำ ท่าบิน ลิ้มรสเกษร๚ ๓๏นอนหญ้าฟาง ร่างเบา สบายยิ่งนัก หลับตาพัก งานหนัก ลงเสียก่อน หนอนผีเสื้อ ตัวอ้วน ล้วนชอบนอน ดอกแก้วหอม กำจร กำจายจินต์๚ ๔๏วาทวจี วิถี กลอนกาพท์แก้ว ขับขานแจ้ว ปราชญ์นับ เป็นทรัพย์สิน ร่ายลิลิต สะกดใจ โบกโบยบิน เสพศรีศิลป์ วัจน คละคลุ้งคำ๚
23 พฤศจิกายน 2553 08:33 น. - comment id 1170214
คุณน้ำคะ ขอบคุณที่มาชม ก้เป็นเรื่องจริงที่เห็นลุงคนนั้น เขาเป็นคนดี ด้วยความที่จิตใจอ่อนแอ คุณลุงคงเป็นระยะหนึ่งสักพักก็คงดีขึ้นเองค่ะ
23 พฤศจิกายน 2553 10:05 น. - comment id 1170221
** ธรรมชาติสดชื่นระรื่นจิต ปลุกชีวิตงดงามไปตามฝัน หอมดอกโมกนานาสารพัน ดุจสวรรค์ในแดนดินทั่วถิ่นไทย....ฯ สวัสดีค่ะ..คุณน้ำ....หายไปนานจัง..สบายดีมั้ยคะ..ยังคิดถึงเพื่อนเก่านะคะ...
24 พฤศจิกายน 2553 19:19 น. - comment id 1170425
สวัสดีครับทรายกะทะเล สวัสดีจ้าราชิกา อิอิ