ม่านบังใจ

*****
หากมีม่าน อันใด บังใจอยู่ 
โปรดรับรู้ ตรงนี้ ยังมีฉัน 
ท่ามความร้อน แสงจ้า แห่งตาวัน 
ใช่โศกศัลย์ เหงาอยู่ แต่ผู้เดียว 
หากมีม่าน อันใด บังใจอยู่ 
โปรดรับรู้ มีคน ที่แลเหลียว 
ท่ามลมกราว หนาวพัด สะบัดเกรียว 
ใช่โดดเดี่ยว เปลี่ยวคว้าง ร้างรักลา 
หากมีม่าน อันใด บังใจอยู่ 
โปรดรับรู้ ยังมี คนห่วงหา 
ท่ามสายฝน โปรยฉ่ำ ดั่งน้ำตา 
อย่าโศกา ชาชิน จนสิ้นแรง 
หากมีม่าน อันใด บังใจอยู่ 
โปรดรับรู้ ที่นี่ ยังมีแสง 
สาดโลมไล้ ปลอบผู้ ที่อ่อนแรง 
ให้แข็งแกร่ง สู้โลก โชคชตา 
โปรดเปิดม่าน บังใจ เพื่อรับรู้ 
ในสนาม นักสู้ ผู้หาญกล้า 
ต้องเรียนรู้ เล่ห์กล มนต์มายา 
เพื่อฟันฝ่า ถึงฝัน อย่างมั่นใจ 
*****************************************

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

din 13 พ.ย. 2553 16:43 น. - ID 137905

1919

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/137905 ที่มา: din

comments powered by Disqus

Boomerang

13 พฤศจิกายน 2553 17:33 น. - comment id 1168844

 ขอต่อกลอนค่ะ  เก็บความสุขซุกไว้..อยู่ในห้อง
 คิดจะท่องเที่ยวเวปหาเจ็บไม่
 ทำโหยหวญครวญเศร้าว่าเหงาไป
 แม้เยื่อใยในจันทร์..ก็ฟั่นเฟือน

 เสียงหรีดหริ่งไรร้องคล้องสดับ
 ใช้จิตจับปรุงเฉยว่าเอ่ยเอื้อย
 เพื่อจะล่อหลอกใจว่าใครเตือน
 แล้วบิดเบือนเชือนแช..ว่าแลเงา

 หามีม่านอันใด..บังใจอยู่
 เพียงก้องกู่เหตุผล..แบบคนเหงา
 เป็นลีลาอาการยากอ่านเดา
 ใจของเราดั่งภูผา..เสียดฟ้าเอย

........... ก็ว่ากันไปครับ แถไปเรื่อย

อร

15 พฤศจิกายน 2553 13:15 น. - comment id 1169185

หากมีม่าน อันใด บังใจอยู่
จะก้องกู่ เรียกหา ผู้ใดเล่า
รู้ทั้งรู้ จริงแท้ ก็แค่เรา
ที่หลงเงา เหงาอยู่ เพียงผู้เดียว

din

16 พฤศจิกายน 2553 18:19 น. - comment id 1169367

***

  ต่อคุณอรจ้า     ไม่มีม่าน อันใด บังใจดอก
  อย่าลวงหลอก ให้มี ผู้แลเหลียว
  ชีวิตใช่ เหงาอยู่ แต่ผู้เดียว
  อย่าแกล้งเปลี่ยว ใจเหงา ให้เศร้าใจ

din

16 พฤศจิกายน 2553 16:59 น. - comment id 1169370

***

******ต่อคุณ Boomerang *******


  ใจของเจ้า ดั่งภูผา เสียดฟ้าสูง
  ใครจะจูง ไปแห่งหน ตำบลไหน
  ทำโหยหวน ครวญเศร้า เหงาทำไม
  เมื่อเยื่อใย สวาทหวัง ยังคงมี



  หากมีม่าน อันใด บังใจเจ้า
  จะโศกเศร้า ไปใย ให้เสื่อมศรี
  เสียงกู่ก้อง ร้องไป ทำไมมี
  ใจเจ้านี้ ดั่งภูผา เสียดฟ้าเอย

Boomerang

16 พฤศจิกายน 2553 21:35 น. - comment id 1169422

 ต่อกรท่าน din ก่อนนิทราดีกว่า  ใจของเราหลับสนิท..มิคิดตื่น
 ซึ้ง- ขมขื่น- อื่นใด-ไม่เฉลย
 ทั้งหวานอม- ขมกลืน หรือชื่นเชย
 ใครไหนเลยก็มิรู้ อยู่ในใจ

 ถึงเยี่ยมยุทธ.สุดหยั่ง.ก็ยังยาก
 ลีลามากเกินกว่าจะมาใกล้
 อยากเชยชิดเหมือนต่างอยู่ห่างไกล
 หวานละมัยในกลอน...ดั่งนอนเคียง

 ม่านบังใจ..ไม่บังจันทร์คืนวันผ่อง
 เป็นสื่อส่องมองผ่านฝากอ่านเสียง
 "คิดถึงเธอ"ก่อนหลับจับสำเนียง
 ฉันจะเอียง..แก้มกับคอ..ไว้รอเธอ

.....หลับก่อนนะ.พรุ่งนี้จะมาต่อกรด้วยครับ

din

17 พฤศจิกายน 2553 14:57 น. - comment id 1169468

 ขอต่อคุณ Boomerang    เมื่อใจเจ้า หลับสนิท มิคิดตื่น
   น้ำตารื้น หมองไหม้ ใจพร่ำเพ้อ
    คิดฟุ้งซ่าน ฟูมฟก อกละเมอ
   จนเผลอเรอ เอียงแก้ม-คอ ไว้รอใคร


   ม่านบังจันทร์ ไม่บังใจ ในวันจาก
   ได้แต่ฝาก ลีลา มา-กรายไกล้
   เป็นบทกลอน หวานกรุ่น อุ่นละไม
   ปลอบขวัญให้ หลับสนิท ยามนิทรา

"คนติดดิน"...ของเธอ (ฺBoomerang)

22 พฤศจิกายน 2553 20:17 น. - comment id 1170179

 เธอเขียนใกล้..เป็นไกล้..ตั้งใจสื่อ
 ว่าเธอคือ"คนนั้น"ที่ฝันหา
 เมื่อไหร่เธอ?..ลงกลอนอ้อนวาจา
 ฉันจะมาทุกครั้งอย่างตั้งใจ

 มิเคยลืมรสร้อยที่คล้อยลิ้น
 มิชาชินพอเพียงอยากเคียงใกล้
 ฉันเป็นดินเธอเป็นดาวที่กล่าวไว้
 แล้วไฉนชื่อdin ถวิลวรณ์

 รู้ว่าเธอเป็นสุข..มีทุกสิ่ง
 ฉันอาจหยิ่งเงียบหาย..คลายสังหรณ์
 ม่านบังใจ..ใครกันรำพันกลอน
 ฉันร้าวรอนลำพัง..เธอยังมา

.........ฯลฯ........จะมาต่อทุกครั้งที่คิดถึงนะ.....

din

23 พฤศจิกายน 2553 13:17 น. - comment id 1170246

****

  "Boomerang"  คือใคร ฉันใคร่รู้
  อ่านอ่านดู บทกลอน ช่างอ้อนหา
  ทุกวจี เรียงร้อย ถ้อยพรรณา
  เป็นภาษา ไพเราะ เสนาะกรรณ

  ฉันไม่ได้ เป็นสุข ไปทุกสิ่ง  
  ความเป็นจริง เพียงฤดี ที่ใฝ่ฝัน
  เมื่อคนหยิ่ง เอ่ยถ้อย ร้อยรำพัน
  จึงไหววั่น ไปทั้งตัว ทั้งขั้วมาน

  ช่างตัดพ้อ ต่อว่า ต่ำค่าสิ้น
  "คนติดดิน"  คือใคร? ใยส่งสาสน์
  เป็นวจี ร้อยรจ พจมาน
  ช่างแสนหวาน จับต้อง ทุกห้องใจ



............คิดถึงเช่นกัน..................

Boomerang

23 พฤศจิกายน 2553 23:52 น. - comment id 1170286

 ถ้าหลงกันทุกเว็ปจะเจ็บนะ
 ลืมฉันซะดีกว่าอย่ามาใกล้
 เมื่อเราต่างเป็นดินถวิลใด
 จะยากไร้กินเกลือ..ยากเหลือรวย

 เมื่อเธอพบคนที่เค้าดีกว่า
 หงส์กับกาคิดไปก็ไม่ช่วย
 แม้ทักผิดคิดว่าจะเอออวย
 นายอาจซวยเสียเส้นดังเช่นกลอน

.............................................

din

24 พฤศจิกายน 2553 16:14 น. - comment id 1170393

***

  หากหลงกัน ทุกเว๊บ ไม่เจ็บดอก
  มิเคยหลอก ลวงใคร ใจสังหรณ์
  จึงร่ายรจ พจนา ภาษากลอน
  เพื่อเว้าวอน สอบถาม ความเป็นจริง


  เป็นเพียงแค่ รู้สึก ลึกลึกอยู่
  หากโฉมตรู  เคืองไป ในทุกสิ่ง
  ไม่มีใคร ผิดดอก บอกจริงจริง
  จงประวิง นิ่งคิด พินิจเอา

Boomerang

24 พฤศจิกายน 2553 17:53 น. - comment id 1170419

 เมื่อสองใจหวังดี..แต่มีม่าน
 ดวงใจกร้านจะง้อมันก็เศร้า
 แสงตะวันยามพลบ

Boomerang

24 พฤศจิกายน 2553 18:11 น. - comment id 1170421

 เมื่อสองใจหวังดีแต่มีม่าน
 คนชากร้านจะง้อมันก็เศร้า
 เมื่อตะวันชิงพลบดังหลบเงา
 ใจของเราเฉกเช่น..ถูกเซ่นกรรม

 อยากใคร่คว้าทบทวนครวญอดีต
 ร่องรอยกรีดเห็นไหม?ข้างในช้ำ
 แผลภายนอกพอกยาทาประจำ
 แต่ถ้อยคำ..ฝากไว้..ยังได้ยิน

 ชื่อเคยเขียนบนทรายเอาใจเกี่ยว
 คลื่นทุกเกรียวกรอกกลบแล้วลบสิ้น
 เธอสอนฉันปรารถนาจนชาชิน
 และไหลรินเลิกลา...กลับมาครวญ

..............................................

din

25 พฤศจิกายน 2553 17:32 น. - comment id 1170534

  เมื่อตะวัน ชิงพลบ หลบขอบฟ้า
  ในอุรา ครวญคร่ำ ร่ำไห้หวล
  รอยดีต กรีดย้ำ ช้ำจนซวน
  ความรัญจวน ยังประทับ กับห้วงใจ

  เมื่อเจ้าลอง ใคร่ครวญ ทวนอดีต
  ดังคมมีด กรีดกมล จนตรมไหม้
  ความหวังดี มีล้น ท้นฤทัย
  แผลข้างใน ใช้คลื่นกลบ ลบให้เลือน

  แล้วจะเห็น แสงทอง ของชีวิต
   ดวงความคิด จะสว่าง หาใดเหมือน
  ทางข้างหน้า ฟ้าใส ให้มาเยือน
  นีอพร จากเพื่อน  ผู้ห่วงใย

din

25 พฤศจิกายน 2553 17:38 น. - comment id 1170535

  เมื่อตะวัน ชิงพลบ หลบขอบฟ้า
  ในอุรา ครวญคร่ำ ร่ำไห้หวล
  รอยดีต กรีดย้ำ ช้ำจนซวน
  ความรัญจวน ยังประทับ กับห้วงใจ

  เมื่อเจ้าลอง ใคร่ครวญ ทวนอดีต
  ดังคมมีด กรีดกมล จนตรมไหม้
  ความหวังดี มีล้น ท้นฤทัย
  แผลข้างใน ใช้คลื่นกลบ ลบให้เลือน

  แล้วจะเห็น แสงทอง ของชีวิต
  ดวงความคิด จะสว่าง หาใดเหมือน
  ทางข้างหน้า ฟ้าใส ให้มาเยือน
  นี่คือพร จากเพื่อน  ผู้ห่วงใย

Boomerang (บ้าน Hort39 )

25 พฤศจิกายน 2553 23:35 น. - comment id 1170590

 คนบาดเจ็บ เก็บกด เหมือนหมดสิทธิ์
 ใฝ่คว้าฟาง เส้นนิด เพื่อชิดใกล้
 กลัวสัมพันธ์ เลือนลาง เคยจางใจ
 เป็นเพื่อนใคร คงยาก ผลัดพรากมา

 เห็นกลอนหวาน ของใคร ใจก็เจ็บ
 อ่านกลอนเหน็บ ยิ่งเหงา มันเศร้ากว่า
 ถ้าเห็นใจ นัยคำ ซ่อนน้ำตา
 จึงฝากลา อาลัย ไว้ในกลอน

 อยู่แบบเฉา เหงาบ้าง เลยอ้างแอบ
 ใช่ปวดแปลบ ความหลัง แต่สังหรณ์
 เธอยังหวง ห่วงหา หรืออาทร
 ผ่านบทกลอน ชื่อ din เพื่อกินใจ

.................................................

ฺBoom แบบจริงใจดีกว่า...

26 พฤศจิกายน 2553 04:43 น. - comment id 1170596

 ตี 4 กว่า.....
 ตกลง. เรารู้จักแบบว่า knew
 หรือ แบบว่า  will know 
 หรือไม่รู้จักกันมาก่อนคะ
 ดีดี...กันเถอะ...เดี๋ยวไปใส่บาตรให้นะแบบว่าอุทิศให้เทวดา+เจ้ากรรมนายเวร
 อโหสิกรรม..ให้เราเถอะนะ

.................................................

Boomerang ลืมล๊อค

26 พฤศจิกายน 2553 11:35 น. - comment id 1170676

 ได้อ่านแล้วหรือยัง 

 ฉันเดินทางมาไกลมิได้พัก
 ผ่านลมรัก.ลมร้าว จนหนาวสั่น
 เห็นศาลาอาศัยรู้ไม่ทัน
 ทั้งแมลงวันแมลงวี่แถมมีแตน

 เหมือนลำธารไหลรินแว่วยินเสียง
 เปลี่ยนเป็นเถียงเอียงท่าดูว่าแค้น
 มีชิงรักหักสวาทแย่งมาดแมน
 ละครแฟนช่องเจ็ดช่างเอ็ดอึง

 ผมถอยหลังหลายก้าว..จึงเข้าบ้าง
 อารมณ์ว่างแหว่งเว้ากลัวเค้าซึ้ง
 เลยเขียนกลอนลูกผสม..ไม่กลมกลึง
 อยากทะลึ่งทะเล้น..ก็เว้นลง

 เหมือนผูกเปลทิ้งไว้ในขนำ
 เช้า-บ่าย-ค่ำ-เวียนวนเหมือนคนหลง
 ถ้าเห็นใครพักผ่อน..มาอ่อนองค์
 จะรีบตรง..มาไคว..คนในเปล

 อยากให้เธอ..แวะกลับ..มาหลับบ้าง
 อย่าทิ้งร้าง..เถียงน้อย..เหมือนร้อยเล่ห์
 ด้วยคนรอ..ร้อนลุ่ม..อยากทุ่มเท
 ฉันอยากเฮ..อยากฮา..ภาษากลอน

 ท้องนาเราลงกล้า..ห้าเดือนก่อน
 เก็บรวงอ่อน.รอเคียว.มาเกี่ยวฟ่อน
 ลืมกลิ่นดิน-ถิ่นนา..เคยอาวรณ์
 เหมือนตัดทอน..หัวใจ..เมื่อไกลกัน

(ผมลงไว้ในกระทู้...ท่านนักสืบไร้อันดับ...)
........ศิลปินเท่านั้น ที่มองเห็นศิลปะ........

.................................................

din

26 พฤศจิกายน 2553 16:55 น. - comment id 1170711

  เห็นกลอนหวาน ของใคร ถ้าใจเจ็บ
  อย่าไปเก็บ อารมณ์ ให้ตรมไหม้
  เมื่อวันเคลื่อน เดือนคล้อย อย่าน้อยใจ
  เป็นเพื่อนใคร ไม่ยาก ถ้าอยากเป็น

  คนบาดเจ็บ เก็บกด ไม่หมดสิทธิ์ 
  ฟ้าชีวิต จะสว่าง อย่างที่เห็น
  รอยอดีต ตรมเศร้า เคล้าลำเค็ญ
  ทิ้งให้เป็น บทกลอน ไว้สอนใจ

  เหมือนผูกเปล ทิ้งไว้ ในขนำ
  เช้า-บ่าย- ค่ำหลับลง คงมิได้
  เมื่อร่องรอย แห่งอดีต กรีดทรวงใน
  เธอฝากลา อาลัย ไว้ในกลอน

  ยินดีมาก ที่ทราบ ว่าอ้างแอบ
  ไม่ปวดแปลบ ความหลัง ดังสังหรณ์
  ทั้งไอดิน กลิ่นนา ยังอาวรณ์
  มิอาจทอน หัวใจ ไปได้เลย


  พูดจริงๆ เพิ่งรู้จักคุณบูมที่นี่
  แต่ก็ยินดีมากที่ได้รู้จักกัน
  ตัวเองก็เข้าใจผิด คิดว่าคุณบูม เป็นคนที่เคยรู้จักเหมือนกัน
  แต่ไม่เป็นไร คนเรามันเข้าใจผิดกันได้

  ย้ำอีกครั้ง ยินดีที่ได้รู้จักกัน

Boomerang ลืมล๊อค

26 พฤศจิกายน 2553 18:37 น. - comment id 1170731

 อยากจะขอเชิญชวนแบบทวนเข็ม
 ได้แทะเล็มลีลา..จึงกล้าเผย
 อยู่ตรงนี้อ่อนละมุนเหมือนคุ้นเคย
 ชอบจริงเอยมิรู้จัก..แต่ตักตวง

 คมกวี ฝีปาก อยากสนิท
 เขียนสะกิด ดวงใจ คงไม่หวง
 คำว่า"ดิน" กินใจ อยากใคร่ทวง
 นึกว่าลวง เรียกเล่น คือเป็นเรา

 อยู่เวปหนึ่งพึงใช้..มิได้แจ้ง
 ชอบแสดงชายชาญ..จนงานเข้า
 หนีมาหลบ พบทางเพื่อบางเบา
 กลัวว่าเอามะพร้าวสวน..มาชวนนาย

http://www.umarin.com/board/index.php

...ลองมาเที่ยวเวปนี้..ดูหน่อยไหมคะ?...มีเรื่องราวมากมาย
...เพิ่งไปเหมือนกัน..มีคนเขียนกลอน..อยู่ 4 คน
....มาแนวฟังเพลงกันบ้าง..เชื่อว่าคุณคงมีจิตใจสบายๆคล้ายกัน
....ผมชื่อ Natee แวะไปนะ..จะรอ..ว่าแต่ว่ากล้าตามผู้หญิงอย่างผมหรือเปล่า?
....อีกเรื่อง.คุณอ่านกลอนท่านฤทธิ์ ศรีดวง ลิงค์ล่างนี้ให้จบ ค่อยพบกัน
....เพราะบูม..อ่านหลายเที่ยวแล้วค่ะ

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem127404.html

..................................................

Boomerang คนเดิม

28 พฤศจิกายน 2553 12:37 น. - comment id 1170867

 ฉันอยากเห็นเธอไปแต่ใช่ว่า
 จะหลบลี้หนีหน้าหรือว่าหน่าย
 ทุกทุกที่มีมุม..ให้สุมกาย
 แต่มีมุมโชคร้ายสำหรับฉัน

 ขอเห็นเธอตรงนี้..ที่เคยซ่อน
 มิใช่อ้อนอ่อนแอได้แค่นั้น
 ในมุมสุขมีเศร้าอยู่เท่ากัน
 แค่อยากปันอารมณ์..ตามสมควร

 คุณคือ Mymy แน่นะ............

din

30 พฤศจิกายน 2553 10:12 น. - comment id 1171111

****

  เดี๋ยวมานะ ตามไปอ่านกลอนก่อน

Boom. คนที่ใช่

30 พฤศจิกายน 2553 17:26 น. - comment id 1171212

...คุณคือ Dinner มื้อเย็นที่เป็นอยู่
...ให้ขี้ตู่ Mymy ยังไงนั่น
...ตกลงจะยืนกรานพยานยัน
...เราไม่เคยรักกัน...ว่างั้นเถอะ

..............................................

din

1 ธันวาคม 2553 13:44 น. - comment id 1171316

.........

  เพราะฉันคือ dinner มื้อเย็นอยู่
  อย่ามาตู่ Mymy ให้มันเลอะ
  ในมุมสุข มีเศร้า จึงซังเซอะ 
  เพื่อมาเจอะ คนดี ที่นี่ไง



..................

Boomerang

1 ธันวาคม 2553 18:38 น. - comment id 1171363

 สิ่งที่เธอทำอยู่..รู้แก่จิต
 ฉันอาจผิดที่เพ้อ,,เธอไม่ใช่
 เธอไม่ใช้ชื่อปาน..นานเพียงใด?
 ฉันเป็นใคร?สำหรับเธอถึงเพ้อเอา

 ฉันเหนื่อยหน่ายท้อแท้..แต่ไม่ทุกข์
 เธอสนุกมากไหม?เห็นใครเศร้า
 ฉันประสบปัญหา..จึ่งคว้าเงา
 ไม่อยากเดาว่าคือใคร? ตามใจเธอ

 บางครั้งอยากหยุดนิ่ง..ไม่ติงไหว
 อสงไขยกี่ภพ?..จะจบเหรอ?
 เธอคือฟางเส้นเดียวที่เหลียวเจอ
 ไม่ต้องเออ-ออตาม..ฉันปรามเป็น

 ปัญหาที่มีอยู่..เท่าภูเขา
 กรวดเล็กเข้ารองเท้า..เราไม่เห็น
 มันทิ่มตำยามเดิน..เกินลำเค็ญ
 เจ็บเช้า-เย็น.เปรียบเจ้า ให้เข้าใจ

 เขียนบทกลอนด้วยน้ำตา.."บ้าที่สุด"
 คำว่าหยุดยับยั้ง..หวังไม่ได้
 ความหมกมุ่นครุ่นคิดคือพิษภัย
 ดับยังไง?..ไม่อยู่..คอยขู่มา

.... เรามีปัญหาทางธุระกิจ..กับการดำเนินชีวิต
.... ไม่ใข่เรื่องรักๆใคร่ๆ
.... เราไม่ได้หวังจะระบายรายละเอียด
....ไม่ต้องกังวนเรื่องตัวตน...ตามสบาย
.... เรามีเวปกลอนซ่อนชื่อ+ ซ่อนตัวหลายที่..แต่ระยะนี้เราอาการแย่
.....ช่วงนี้เราเบื่อตัวเอง...น้อยใจตัวเอง
.....ถ้านายอยากต่อกลอนกับเราต่อตรงนี้..เราก็ยินดี
....ความรู้สึกจริงๆไม่มีใคร..เอาไปใส่ในกลอนได้หรอก
....เราขอบใจ...แต่เราคิดว่านายคือ..น้องปาน
....ถ้าใช่...แต่ไม่อยากรับ..ก็ตามใจ
....กลอนนี้เราอาจปรับปรุงเป็นภาษิตสอนใจต้องขออนุญาตเอาไปใช้ที่อื่นด้วยนะ
....นายไม่อยากอยู่อัมรินทร์.ก็ดี.เรากลัวชวนแล้วTakecare กลอนนายไม่ได้
....ที่นั่น..เป็นละคร ฉากนึง..เราจะจบหลายครั้งแล้ว..กลอนที่ลงก็เป็นกลอนเก่าบ้าง
....เราอยากฟังเพลงมากกว่า
....ขอโทษนะ..

...............................................

din

2 ธันวาคม 2553 18:17 น. - comment id 1171469



เราไม่ใช่น้องปานหรือใครทั้งนั้น
เรา...คือเรา นี่แหละ
อย่างที่บอก เพิ่งรู้จักคุณบูมที่นี่

ตัวเราเองก็เขียนกลอนไว้หลายที่
ใช้หลายนามแฝง แต่เราไม่ใช่น้องปาน(ยืนยัน)

ถ้ามีปัญหาทางด้านธุรกิจ และการดำเนินชีวิต
ลองปล่อยๆ มันบ้าง
บางทีกาลเวลา จะช่วยจัดสรรให้ทุกสิ่งดีขึ้นเอง

เราเองก็เคยมีปัญหา
คิดไปอย่างนั้นอย่างนี้ แต่มันก็ไม่ใช่อย่างที่คิด 
และบางทีจังหวะของชีวิต
กลับทำให้ทุกอย่างลงตัวได้อย่างไม่น่าเชื่อ

ขอให้คุณบูม "ผ่าน" เหตุการณ์ และความรู้สึกชวงนี้ไปให้ได้....เราเอาใจช่วย...


ขอให้โชคดีนะ


......................

Boomerang (บ้าน Hort39 )

3 ธันวาคม 2553 11:58 น. - comment id 1171556

 เปิดคอมฯทิ้งพิงโซฟากล่าว"ลาก่อน"
 ถนอมใจไหวอ่อนซ่อนร่ำไห้
 ปิดเปลือกตาฟังธรรมกรรมที่ใด?
 มิห่างไกล.ความเชื่อ.ที่เรื้อรัง

 เคยเลือกสรรปั้นแต่งหนีแหล่งทุกข์
 ชอบแต่สุข..สุขล้น..ดั่งตนหวัง
 เจอปัญหาถาโถมเสียงโครมดัง
 สิ้นพลังหมดท่า..เหมือนบ้าบอ

 ให้ความสุขตนเอง..ไม่เกรงหรอก"
 ไร้ทางออกเปรอปรน..คนที่ขอ
 เป็นภาระ..เหมือนนัด..มารัดคอ
 ใครพะนอยิ่งลำคาญจนบานปลาย

 เบื่อก็สู้รู้ดี...หนีไม่พ้น
 เกิดเป็นคน...ปลอบคนที่เสียหาย
 ถึงวันวุ่นฝุ่นเข้าตา..(อยากลาตาย)หาที่คลาย
 เลือกตรงบ้านของนาย...ก็แล้วกัน

.....วันนี้มีแต่เรื่องต้องถอนหายใจ...ว่ะ
.....ขอโทษ.อยากพุด...ว่ะ ไม่อยากพิมพ์เป็นแบบอื่น
.....ไปทำงานก่อนนะ...นายไม่ต้องตอบ.เราไม่ได้รอ.
.....แวะเข้ามาหลายครั้ง เพราะอยากเขียนแล้วเปลี่ยนใจ..
.....ช่างมันเถอะ..ขอบใจนะ
..................................................

Boomerang

3 ธันวาคม 2553 00:57 น. - comment id 1171564

 แม้ปัญหามีอยู่ดูไม่เที่ยง
 แต่จะเลี่ยงทุกข์เข็ญ...ก็เป็นยาก
 เหนื่อยทั้งใจ..หัว..เท้า..ก้าวลำบาก
 ใช่ว่าอยากจมปรักแบบหลักลอย

 เมื่อวิถีมีกรรมก็ทำเถิด
 แสร้งบรรเจิด..เหมือนสุข ทุกข์เต็มร้อย
 ศีลกำหนดกฏไว้ก็ใช้น้อย
 จิตไม่คล้อยตามจินต์ถวิลวรณ์

 ยิ่งเป็นช่วงธุระกิจมาติดขัด
 โลกบัญญัติบัญชา..ให้ล้าอ่อน
 จะแข็งขืนยืนกรานต้องรานรอน
 มิได้หลับได้นอน...ยากผ่อนใจ

 ..........ผมนอนก่อนนะ.......

din

13 ธันวาคม 2553 17:21 น. - comment id 1171603

...................................


เพราะไม่คิด ลวงหลอก จึงบอกให้
ไม่ใช่เวป ในฝัน ใครกันหนอ
เป็นเวปเพื่อน ร่วมงาน เขาขานรอ
แล้วร้องขอ ให้ช่วย ร่วมด้วยกัน

มาวันนี้ เวปนั้น พลันแตกดับ
ไปพร้อมกับ การเมือง สะเทือนขวัญ
ทั้งเสื้อเหลือง เสื้อแดง แบ่งค่ายกัน
เขาห้ำหั่น   จน admin  แทบสิ้นลม

ท่ามกลางความ ร้อนแรง เขาแก่งแย่ง
ต่างแสดง ฤทธี  มิเหมาะสม
หากอีกหลาย กระทู้ ดูรื่นรมย์
และนิยม ปันใน น้ำใจกัน 

เพราะการเมือง วุ่นวาย ไปกันใหญ่
กระจายไป ทั่วประเทศ ทุกเขตขันธ์
เมื่อเกิดเรื่อง เคืองแค้น ขัดแย้งกัน
ดังสนั่น เวปบอร์ด ก็จอดลง

ท่องไปใน เวปหนึ่ง ซึ่งเย็นอยู่
มีกระทู้ กล่อมกมล จนใหลหลง
หลากนามแฝง แบ่งไว้ ไม่งวยงง
เจตน์จำนง ปกปิด คิดซ่อนตัว

ด้วยใจจริง จริงใจ ไม่ได้หลอก
มิกล้าบอก เพื่อให้ ใครยิ้มหัว
แต่เพราะความ หวั่นหวาด เพราะขลาดกลัว
จะรู้ตัว รู้ตน จนเกินงาม

ขอมีม่าน บังใจ เอาไว้หน่อย
คงไม่กร่อย ปล่อยให้ มีคำถาม
หากนวลน้อง ลองคิด พินิจตาม 
เป็นนิยาม ที่เจ้า คงเข้าใจ




..............................

din

3 ธันวาคม 2553 17:32 น. - comment id 1171638

  ปัญหาที่ มีอยู่ ดูไม่เที่ยง
  จะหลบเลี่ยง ทุกข์ได้ อย่างไรขวัญ
  เอาความทุกข์ คุกคาม ลามชีวัน
  มาแบ่งปัน กันบ้าง เพื่อบางเบา




หยุดยาวหลายวัน

คุณบูม หาโอกาสไปเที่ยวไหม เผื่อจะสบายใจ

เราเองก็มีเรื่องเครียด

แต่คงไม่หนักเท่าคุณ


ขอให้ปัญหาทุกอย่างคลี่คลายโดยไวนะ

เราคงทำได้แค่เอาใจช่วย

Boomerang ลืมล๊อค

3 ธันวาคม 2553 20:54 น. - comment id 1171644

 เป็นคำพูดที่เห็นแล้วเย็นจิต
 ขอบใจมิตร.สหาย..ให้คลายเขลา
 ช่วงเวลามัวหม่นในตนเรา
 ถ้าไม่เอาปล่อยวางจะครางครวญ

 จึงแวะเวียนเขียนบอกปลอกกิเลส
 ความพิเศษตรงนี้มีครบถ้วน
 เรามิได้อยากคบเพื่อทบทวน
 แค่เชิญชวนเขียนคำที่จำใจ

 หลังจากนี้สองเดือนเพื่อนจะเปลี่ยน
 ยังวนเวียนอ่านอยู่จะรู้ได้
 ขอเพียงผลพ้นพ่วงที่ห่วงใย
 จะผ่านไปต้นปีแล้วดีงาม

 ขอบใจจังยังทนมิบ่นเบื่อ
 ยอมเป็นเหยื่อเนื้อกวีไม่มีห้าม
 ขอกุศลผลบุญเกื้อหนุนตาม
 ให้งองามกายใจไปนิรันดร์

.....ขอบใจมากนะ
.....คำพูด..ให้หาเวลาไปพักผ่อน...กินใจมาก
.....เพราะส่วนใหญ่.มีแต่เราชอบชวนคนอื่น.ไม่เคยมีใครชี้ชวนเราเลยยย
.....ดีใจที่ได้รู้จักกัน...อีกสักเดิอนครึ่ง..เราจะน่ารักกว่านี้
.....จะเขียนกลอนดีดีให้อ่านนะ
.....ไปนะ.......................................

Boomerang

4 ธันวาคม 2553 09:05 น. - comment id 1171659

 เราไม่อยู่.สี่วัน.ละกันเพื่อน
 จะคล้อยเคลื่อนย้อนกลับมารับขวัญ
 หวังร่วมเรียงเคียงคอยร้อยรำพัน
 เพื่อแบ่งปันอักษรากลับมาเจอ

 อย่าคิดถึง.อย่าเศร้า.อย่าเข้าข้าง
 เว้นช่องว่างไว้เถิด..ถ้าเกิดเพ้อ
 ฝากสายลมพรมลูบมาจูบเธอ
 ไม่อาจเจอ..ในด้าน..ที่ม่านบัง

 ถ้าหากแม้นมีสิทธิ์จะติดปีก
 บินหลบหลีกอาจหาญไปด้านหลัง
 แต่ด้วยน้อยวาสนา..ชะตายัง
 เพียงลำพังเขียนกลอน.มาอ้อนรอ

................................................

din

7 ธันวาคม 2553 18:02 น. - comment id 1171994

.......

เพียงแว่วฟัง สำเนียง เสียงที่บอก
ก็ยิ้มออก เย็นใน ฤทัยหนอ
ทั้งภาระ หน้าที่ มีมารอ
ก็เพียงขอ ให้ขจัด ปัดเป่าไป


ขอให้เพื่อน โชคดี มีแต่สุข
อีกความทุกข์ ห่างหาย อย่ากรายใกล้
ที่นี่พร้อม โอบเอื้อ ด้วยเยื่อใย
และสานต่อ กำลังใจ ให้แด่เธอ





จะรอฟังกลอนดีๆ จากคุณบูมนะ




..........................

Boomerang ลืมล๊อค

8 ธันวาคม 2553 00:44 น. - comment id 1172030

 ขอบใจจังยังรอมาต่ออยู่
 ใจหดหู่ห่างหายดั่งคลายเผลอ
 ถึงเวลาบอกกันฉันอยากเจอ
 ครวญละเมอเวปไหน?..ชื่อใดกัน

 เธอท่องยุทธสุดหยั่งคงหลั่งไหล
 ขอตามอ่านได้ไหม?..เว๊ปในฝัน
 มีกระทู้ลึกซึ้งกึ่งรำพัน
 แอบโจทย์จันหวั่นหวาดหรือขลาดคำ

 ถ้าใจจริง+จริงใจ..บอกไปเถอะ
 เราอาจเจอะมาก่อน..กลอนขำขำ
 ขอเพียงฝากนามปากกา คงกล้าทำ
 หรือใจดำเป็นนิสัย...ช่วยไขที

.................................................

Boomerang....แบบไม่ล๊อค......

14 ธันวาคม 2553 13:54 น. - comment id 1173341

 ไปอุดรฯถือศีลถวิลหยุด
 แล้วถูกฉุดขึ้นเฉียงไปเชียงใหม่
 กราบวัดวาคณุบาล้านนาไทย
 ทำเรื่อยไปมิอยากหยุดสุดกมล

 เดี๋ยวต้องรีบหาหมอเช็คคอขา
 เพื่อได้ยาบำรุง..ใช้ถุงขน
 ไม่บรรยะบรรยัง..ระวังตน
 จึงส่งผลยามซวย..ป่วยที่ใจ

 ขอบใจดิน..ถิ่นไหน?ก็ไม่รู้
 ที่จู่จู่.มือบอนต่อกลอนไหว
 เอื้อวิหคนกป่า..บินมาไกล
 ร่วมพฤกษ์ไพรพึ่งพิง..แอบอิงกลอน

 ถอนหายใจหลายครั้ง...แต่ยั้งคิด
 ไม่สนิทหรือสนิท..จิตสังหรณ์
 ผ่านเรื่องราวมากมายมาหลายตอน
 ทั้งหาบคอนงานเยอะ..จนเลอะเลือน

 มีหลายหลากฝากปมอารมณ์ซ่อน
 เก็บไว้ก่อนละกัน..รักฉันเพื่อน
 ถ้าปีหน้าฟ้าใหม่ยังใคร่เยือน
 อาจต้องเฉือนม่านบางที่ขวางกาย

 ต้องเดินทางอีกแล้วขอแจวก่อน
 ได้หลับนอนชั่วงีบรีบขวนขวาย
 ยากเก็บความซับซ้อนย้อนบรรยาย
 ขอให้นายเป็นดิน...ชื่อ"ชินจัง"

..................................................

ลอกมา...เพื่อลอกไป..ได้เลยไหม?

17 ธันวาคม 2553 18:30 น. - comment id 1174096

[center][color=darkblue][size=14pt]ไม่อาจย้อน เวลา คืนมาได้
จะต้องทำ ฉันท์ใด ใจเจ้าเอ๋ย
แค่ล้อเล่น เพียงนิด ไม่คิดเลย
เธอจะเอ่ย วาจา เหมือนฆ่ากัน

เราพบกัน ตรงนี้ เมื่อปีก่อน
ทุกช่วงตอน อยู่ใน หัวใจฝัน
เคยหยอกเย้า ยั่วแหย่ เคยแคร์กัน
แล้วเหตุใด แปรผัน ผิดสัญญา
 
เหมือนไม่เคย รักกัน ในวันนี้
ทุกนาที เสียขวัญ หวั่นผวา
อยู่กับความ ว้าเหว่ แห่งเวลา
ที่ผลาญพล่า เราให้ ไกลจากกัน[/size][/color][/center]

din

18 ธันวาคม 2553 15:58 น. - comment id 1174252

.................

คุณบูม 

ขอบคุณมาก ลองทำดูแล้ว พอทำได้อยู่

เที่ยวใหญ่เลย

คงสบายใจขึ้นนะ




.........................

+ comment แสดงความคิดเห็น

din

ชื่อกลอน

เรียนมาเพื่อทราบ

คนใจดีแต่ชีกอ

มิอาจพราก

ดอกไม้ช้ำ

เหงาจัง

เพลงขลุ่ย

ป่วยการครวญ

เรือชีวิต

รับขวัญ

ฤกษ์ไม่ดี...เมื่อปีใหม่

กลอนทั้งหมด 104 กลอน

ชื่อเรื่องสั้น-นิยาย

สมนึก สูตะบุตร ---บุษยมาส---

ด้วยรักและอาลัย

บ้านกลอนของเรา

ชงโคในความทรงจำ

วันกลียุค

ท่านอังคาร

รำลึกถึง วาณิช จรุงกิจอนันต์

จิตอาสาที่อาคารจันทนยิ่งยง

รักเธอไม่ถึงบาท

บนเส้นทางที่สวนกัน

เรื่องสั้น-นิยาย ทั้งหมด 15 เรื่องสั้น-นิยาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน

ครูต้นทาง...

ลูกพี่

พระวจนะ