๏ วันที่ฉันอยู่โยงนอนโรงหมอ หลายคนก็กล่าวขวัญเพราะฉันหาย อัลมิตรา คราคำนึงอาจถึงตาย เป็นโรคร้ายประมาณว่าสาหัสจัง ไม่เคยเจ็บป่วยไข้จนได้แผล ไม่เคยแย่นอนซมระบมหลัง ไม่เคยตัดแต่งเนื้อเพื่อประทัง ไม่เคยหยั่งตรรกะ "โรคมะเร็ง" เป็นมะเร็ง.. โรคนี้แพทย์ชี้ชัด จะกำจัดเฉพาะจุดปักหมุดเผง หรือทั้งหมดปลดไปโดยไม่เกรง ฉันคร่ำเคร่งตัดสินใจในชะตา ขอลาป่วยเต็มที่นานทีหน ไปผจญมะเร็งเร่งรักษา ให้แพทย์เชือดเฉือนเนื้อเพื่อชีวา อัดฉีดยาเต็มสูบรูปแบบเต็ม หลังมือขวาเข็มคาที่ปรากฏ เจ็บเหมือนมดกัดขาคราต้องเข็ม คนใจเสาะมองยาคราเลาะเล็ม ปากขบเม้มสั่งใจไม่ร้องครวญ ทุกคราที่ล้างแผลแลตรงอื่น เพ่งลายพื้นลายฝ้าพาผันผวน แผลฉันแค่ไหนหนอพอทบทวน หลายร้อยล้วนเย็บเนาดุ่มเดาไป เต้าก็เล็กกระจ้อยจิ๊ดดันพิษเยอะ แถมสะเออะเป็นหนักชักเอาใหญ่ ทั้งพี่ชายพี่สาวพลอยเข้าใจ กำชับไว้ห้ามบอกแม่แม้แต่คำ ความเจ็บป่วยธรรมดาประดาคน รวยหรือจนศักดิ์สรรพ์หรือชั้นต่ำ ย่อมเกิดขึ้น คงอยู่ รู้ค่ากรรม ปราศเลื่อมล้ำแตกดับก่อนลับลา ร่ายรายงานเป็นกลอนตอนพักฟื้น หลายขวบคืนได้รักช่วยรักษา แสนดื่มด่ำกำลังใจหลั่งไหลมา อัลมิตรา .. ขอขอบคุณผู้จุนเจือ เรื่องผ่าตัดผ่านทุรนพ้นวิกฤติ ยังเจ็บนิดปวดบ้างช่างน่าเบื่อ เรื่องคีโมกลัดกลุ้มเพราะคลุมเครือ กลัวจะเหลือแต่ชื่อให้ลือนาม มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า คราก่อนกี้ ความหมายดีผู้คนชมล้นหลาม ตราบสิ้นฟ้าตราบสิ้นใจนัยนิยาม ยังคงความเยี่ยงนั้นนิรันดร ๚ะ๛
15 พฤศจิกายน 2553 08:55 น. - comment id 1159239
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เป็นธรรมดา ทุกสรรพสิ่ง อดทน ต่อ สู้ ใน 24 ชั่วโมง เป็นของเรา ทานผัก ผลไม้ งด เนื้อสัตย์ ได้บ้าง เราจะพ้น กุศล ทั้งหลาย ยกให้ เจ้ากรรม นายเวร และเชื้อโรค ที่อยู่ในกายเรา มีแต่ความสุขสดใสค่ะ
13 พฤศจิกายน 2553 15:49 น. - comment id 1168656
ถ้าเป็นช่วงคีโมพุงโรแน่ ต้องรีบแก้บำรุงให้พุงปลิ้น เจียดยาจีนต้มไก่ดำทำมากิน ใส่เกากี๊ขี้ฝิ่นต้มรวมไป ซดแต่น้ำสามมื้อโฮกอืออุ่น รากบัวหลวงสามดุ้นน้ำตาลใส่ เป็นของหวานเคี้ยวกลืนชื่นหัวใจ จะหายไวแผลเหือดถูกเชือดมา ทุกค่ำเช้าเข้าห้องพระสมาธิ ปรับจิตใจใช้สติมนต์คาถา มองเห็นธรรมตายเกิดแก่แผ่เมตตา เรื่องธรรมดาปุถุชนไม่พ้นกรรม ต้องยอมรับเหตุปัจจัยในชีวิต บุญอุทิศสัตว์โลกไม่โศกซ้ำ ระลึกถึงสิ่งดีที่เคยทำ จะน้อมนำจิตใจผ่อนคลายเอง หายไว ๆนะ จะได้แหย่เย้ากันอีก
13 พฤศจิกายน 2553 13:40 น. - comment id 1168799
ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้พี่อิมค่ะ ขอให้หายป่วยในเร็ววันค่ะ อยู่กับมันให้ได้ อย่าท้อนะค่ะ
13 พฤศจิกายน 2553 13:41 น. - comment id 1168800
มาให้กำลังใจค่ะ ขอให้หายเร็วๆ ดีใจที่กลับมาแต่งกลอนให้อ่านกันอีกค่ะ
13 พฤศจิกายน 2553 13:50 น. - comment id 1168801
13 พฤศจิกายน 2553 13:53 น. - comment id 1168802
...ขอให้หายเร็วๆนะครับ...
13 พฤศจิกายน 2553 13:56 น. - comment id 1168805
ว้ายยยยยยยยย ขอโทษค่ะ ตั้งใจจะมาให้กำลังใจคุณอิมค่ะ แต่แสดงความต๊องออกมาจนได้ ขอโทษค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
13 พฤศจิกายน 2553 13:58 น. - comment id 1168808
กำลังใจมาเป็นกองทัพเลยค่ะ... คนติดปีก
13 พฤศจิกายน 2553 14:01 น. - comment id 1168810
สู้ๆค่ะ คุณเก่งอยู่แล้ว
13 พฤศจิกายน 2553 14:01 น. - comment id 1168812
หลงอยู่นี่หนึ่งตัว... เข้มแข็งๆๆ .... เดี๋ยวแซมพูดตลกๆ ให้ฟัง... Get well soon นะคะ...จุฟ..จุฟ แซมค่ะ
13 พฤศจิกายน 2553 14:07 น. - comment id 1168821
หายเร็วๆนะคะพี่อัม
13 พฤศจิกายน 2553 14:14 น. - comment id 1168829
ผมไม่ใช่หมอ แต่รู้ว่ามะเร็งส่วนใหญ่ มาจากการทานเนื้อสัตว์มากเกินไป ควรลดลงทานพืชผักผลไม้เยอะๆ จะช่วยได้มากครับ แต่ผมก็ยังเชื่อว่า "ถ้าเป็นมังสวิรัติ" จะไม่มีทางเป็น มะเร็งอะไรเลย แต่หมออาจไม่พูดแบบนี้ แล้วแต่วิจารณญาณนะกันครับ
13 พฤศจิกายน 2553 14:20 น. - comment id 1168832
..เป็นกำลังใจ ให้ค่ะ ผู้หญิงตัวเล็ก อารมณ์ดี เรื่องใหญ่ เรื่องแย่ ต้องแพ้เธอ เราจะส่งกำลังใจให้เธอทุกวัน อดทนนะที่รัก
13 พฤศจิกายน 2553 16:01 น. - comment id 1168837
คุณเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมากค่ะ ขอชื่นชมด้วยใจจริง และฉันจะขอเอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ
13 พฤศจิกายน 2553 16:01 น. - comment id 1168838
10.. ฮี่ ฮี่ ไม่ตั้งใจแฮ๊บไข่พี่อิมน๊า
13 พฤศจิกายน 2553 16:10 น. - comment id 1168841
หายไว ๆ เด้อ
13 พฤศจิกายน 2553 17:12 น. - comment id 1168843
คนดีผีคุ้ม ไม่กลุ้มเลยหนา คุณอัลมินตรา รักษาพ้นภัย เป็นกำลังใขให้เสมอค่ะ
13 พฤศจิกายน 2553 17:56 น. - comment id 1168848
เป็นกำลังใจ ให้ หายเร็วๆนะจ๊ะ
13 พฤศจิกายน 2553 18:28 น. - comment id 1168849
มิตรภาพตราบสิ้นแม้ดินฟ้า...... อัลมิตราขอจงหายโรคร้ายก่อน...... กำลังใจมากมายในบ้านกลอน...... ส่งมาตอนที่นอนเบื่อเพื่อผ่อนคลาย........ ขอให้หายเป็นปกติโดยเร็วนะจ๊ะ จากมิตรรักนักกลอนจ๊า........
13 พฤศจิกายน 2553 19:11 น. - comment id 1168854
เย้....หายไวไวน๊าอัลฯ บ้านนี้มียักษ์ เอ๊ย รัก คอยอยู่
13 พฤศจิกายน 2553 19:13 น. - comment id 1168855
ตามป้าวัว เอ๊ย ป้าโคมาติดๆ หายไวๆ นะคุณอิม
13 พฤศจิกายน 2553 19:43 น. - comment id 1168859
ขอให้หายไวไวนะคะหญิงแกร่ง.. เรายังไม่ได้เจอกันเลย..นะ.. สัญญาแล้วนะ...
13 พฤศจิกายน 2553 20:00 น. - comment id 1168860
งานที่ยาก ก็เป็นการทดสอบ โรคที่ร้าย ก็เป็นการทดสอบ รักที่พ่าย ก็เป็นการทดสอบ โชคที่เยือน ก็เป็นการทดสอบ การทดสอบ นัยหนึ่งเป็นการผจญภัย การผจญภัย เป็นหมวดหนึ่งของชีวิต อย่างไรเสียก็ชื่นชมในความแกร่งคับ
13 พฤศจิกายน 2553 20:17 น. - comment id 1168865
เต้าก็น้อยดันใช้เสียร้ายเหลือ ไม่เอื้อเฟื้ออีกข้างจึงสร้างขม ขื่นในจิตภายในได้ระทม ดีสะสมบุญมากยากไม่นาน อำนาจจิตมากมายคล้ายดั่งหิน สร้างชีวินเข้มแข็งแฝงประสาน มะเร็งร้ายเจออิมยิ้มประจาน มิกล่าวขานอวดตัวกลัวอัลมิตรา แปลงกายเป็นมณโฑนั้นโก้เหลือ สวยเหลือเฟือทศกรรจ์ยังใฝ่หา แม้พาลีเห็นนางยังแย่งมา เกิดองคตวาสนายากมาเจอ ถือว่าข้่างหนึ่งฝากเจ้าพาลี เปล่งรัศมีอีกข้างไว้สร้างเสมอ ให้คนรักเคียงข้างสร้างเลิศเลอ นายอำเภอเห็นเข้าไม่เศร้าใจ. เออๆๆๆดีใจด้วยที่กลับมา เป็นคนอื่น ล่ะป่านนี้หน้าซีดปากสั่นไปแล้ว คีโมอย่า ฉีดนะ มันไม่หายหรอกแค่ประทังเท่านั้น ซ้ำยังหัวเกรี๊ยนเสียอีกนะ คนเขารักษา ด้วยการงดเว้นเนื้อสัตว์เป็นมาสิบๆปียัง ไม่เป็นไรเลย หากกลัีวไม่มีแรงทานปลา กำจัดมันด้วยอาหารจำพวกผักและปลา ส่วนเนื้อหมู หมา กา ไก่ สิ่งที่ย่างแม้ปลา ย่างก็ตามงดเสีย เซลล์มันจะหยุดลาม และจะฝ่อเองแหละ มันจะถูกขีดวงไม่ ให้ออกไปทางอื่น แม้เลือดที่ไหลไป เลี้ยงหากปราศจากเนื้อสัตว์แล้ว การเติบ โตมันจะไม่เกิดขึ้นจ๊ะ ดีใจด้วยรักเสมอ แก้วประเสริฐ.
13 พฤศจิกายน 2553 20:35 น. - comment id 1168868
ต่อแต่นี้ยิ้มได้คลายตระหนก เรื่องหนักอกหนักใจจะไม่เห็น ได้สะเดาะเคราะห์กรรมคลายลำเค็ญ ทุกประเด็นคลี่คลายสบายตัว สงสารแต่คนกวนอกและกวนใจ แต่นี้ไปคงชวดถึงปวดหัว ประหนึ่งปล่อยปลาไหลอยู่ในครัว จะมุดทั่วเผื่อหลงได้ลงคลอง แวะมาเย้าคนป่วย ให้หายวันหายคืนเน้อ หากงอกได้เหมือนหางจิ้งจกคงจะดีเนอะ อิอิ
13 พฤศจิกายน 2553 21:14 น. - comment id 1168871
เป็นข่าวนี้มากๆเลยค่ะ ที่คุณอิมผ่านวิกฤติมาได้อย่างปลอดภัย สุขภาพจิตดีสุขภาพกายเดี๋ยวก็หาย เป็นกำลังใจให้นะคะ
13 พฤศจิกายน 2553 22:48 น. - comment id 1168874
แล้ว... ทุกอย่างก็ผ่านพ้นนะคะ ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป เพื่อนพี่พุดก็เคยเป็นค่ะ รักษา หายแล้ว และ ผ่านมาเป็นสิบปีแล้ว พี่พุดจะถามเธอถึงวิธีการดูแล ทางด้านอาหาร ค่ะ แล้วจะโทรไปนะคะ อีกเรื่องหากพอมีเวลา ลองดาวน์โหลดฟังธรรมหลวงพ่อดูนะคะ มีบางคนเป็นมะเร็งพอภาวนามากๆเข้า มีปาฏิหารย์ค่ะ หายสนิทเลยค่ะ ท่านสอนการเจริญสติภาวนา มิให้เรายึดมั่นกับกาย นี้ ที่ย่อมเสื่อมเป็นธรรมดาค่ะ และ ต้องฟังเองจะพบความมหัศจรรย์ จากธรรมของพระพุทธองค์ ที่จะพาเราพ้นทุกข์ค่ะ http://www.wimutti.net/ พี่พุดรักนะคะ ยินดีเคียงข้างเสมอไป
14 พฤศจิกายน 2553 03:08 น. - comment id 1168895
มรณานุสติ ธรรมที่มากับการเกิดดับนั้นมักจะซาบซึ้งได้ไม่ยากเวลาที่อยู่ในห่วงเวลาคับขันเช่นนี้ครับ มะเร็งตะโกนโหวกแหวงสอนธรรมะและสัจธรรมเราอยู่าตลอดเวลา จัดการเยียวยารักษา แก้ไขกันไปตามเหตุตามผล แต่อย่างลืมว่า "กายป่วย แต่จิตไม่ป่วย" นะครับ **ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้ทุกวัน ดั่งอาทิตย์ฉายฉานทุกอรุณ วันคืนที่เลวร้ายได้ผ่านพ้น ยังมีวันที่สดใสรออยู่ข้างหน้า เป็นกำลังใจและศรัทธาของชีวิตอันมีค่า เราจะดำรงอยู่เพื่อสรรสร้าง และค้นหาความหมาย ชีวิตไม่อาจตายได้ ตราบที่ใจเป็นของเรา...** เป็นกำลังใจให้มีความสุขทุกลมหายใจครับ
14 พฤศจิกายน 2553 03:16 น. - comment id 1168896
หวัดดีจร้า...คุงอัล... แผลเจ็บ??? เย็บดีรึเปล่า??? อย่าขยับแขนมาก...ด้วยอักเสบ... ตอนนี้...ตัดสินใจได้ยัง...? รู้ระยะลุกลามรึยัง...? ถ้ามันซ่อนอยู่...จะทันมั้ย...ถ้ารักษาทางกาญจน์? ถ้าเลื่อน..คีโมได้นานสุด...กี่เดือน...? หมอจะยอมมั้ย...? ไม่มีทางรับยารวมกับคีโมได้เลยรึ? อัตรา...เปอร์เซนต์หาย...จากผู้ป่วย...ที่นั่น.. ประมาณกี่เปอร์เซนต์...? จะคุยกับคนไข้ที่หายขาด ได้โดยตรง... ได้มั้ย...? เป็นแรงใจให้จร้า...ขอรับ...คุงอัล... ในรอยทาง พรางไว้ ด้วยไอโศก อยู่บนโลก ประมาท อาจได้ถาม แม้นรู้ตน ด้นเดิน อาจเพลินความ โศกลุกลาม พาลหมอง ต้องเตรียมใจ จึงควรรู้ ดูเจียม เตรียมตัวก่อน ถึงคราวตอน หม่นสุข ทุกข์ทนไหว จักเยือกเย็น เป็นทุกข์ หรือสุขใจ ก็คงไซร้ เมินทุกข์ ด้วยสุขมอง ถึงคราวสู้ รู้พ่าย ต้องตายแน่ หากจิตแย่ จักยาก ลำบากหมอง หากใจคึก ฮึกเหิม เพิ่มครรลอง รักก่ายกอง หนุนหลัง ยามชั่งใจ อันเนื้อร้าย หายเชื้อ ตัดเนื้อทิ้ง อาจซ่อนนิ่ง รอลาม ต้องถามไถ่ ห้วงระยะ ฟักร่าง ห่างเพียงใด จักสายไหม หากไป มุ่งเมืองกาญจน์ เร่งสืบเสาะ เคาะความ ถามผู้ป่วย รักษาด้วย ตัวยา ค่าจดขาน ที่ฟื้นกาย หายโรค โชคหรือทาน อัตราการ ต้องรู้ เพื่อชูนำ ทุกอย่างล้วน ชวนชัก อัศจรรย์ กำจัดมัน เนื้อร้าย ที่กายช้ำ ดั่งลิขิต ขีดค่า มาเขียนนำ ผู้พบแสง แห่งธรรม จงเพ่งมอง ตอนเจ็บแผล... ให้สูดลมหายใจ...แล้วท่องว่า "ด้วยอนิสงค์แห่งจิต..อันเป็นกุศล... ขอผลบุญที่ข้าพเจ้า...ได้กระทำนำสืบไว้.... จงได้ซึมซับรับเอาความเจ็บปวดนี้... ให้คลายและจางหายไปจากร่างกายของ ข้าพเจ้าด้วยเทอญ..." สู้สู้...นา...คุงอิม...
14 พฤศจิกายน 2553 03:21 น. - comment id 1168897
You in my prayer...คะ คุณอัลมิตรา
14 พฤศจิกายน 2553 04:12 น. - comment id 1168912
มาเป็นกำลังใจให้ด้วยคับ
14 พฤศจิกายน 2553 07:23 น. - comment id 1168920
ขอเป็นหนึ่งกำลังใจที่อยากให้ ปล่อยทุกข์ไปจากใจไร้หม่นหมอง สุขสบายที่เคยมีกลับมาครอง บุญสนองให้ใจมั่นโรคร้ายคลาย
14 พฤศจิกายน 2553 12:11 น. - comment id 1168974
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะขอให้หายเร็วๆนะคะ...
14 พฤศจิกายน 2553 14:02 น. - comment id 1168997
ขอให้หายวันหายคืนนะคะ
14 พฤศจิกายน 2553 15:03 น. - comment id 1169016
14 พฤศจิกายน 2553 17:46 น. - comment id 1169037
อีกหนึ่งแรงใจ..ให้คุณ..สู้สู้ สุขอย่าได้สร่าง
14 พฤศจิกายน 2553 22:10 น. - comment id 1169080
ยังโชคดีที่เป็นมะเร็งอก อย่าวิตกทุกข์ร้อนเหมือนก่อนนี้ แค่มาเร็งไม่มายิงลิงตัวดี ไม่งั้นซี้ม่องเซ็กหมดเอ็กซ์เลย..อิ อิ อิ อย่าคิดมากนา...... ยังเหลืออีกข้างเอาไว้บ่งบอกเพศ ไม่ต้องกลัว .... หากจะกลัวต้องกลัวว่าต่อไปจะเดินยังไงให้เป็นปกติเหมือนเดิม เพราะน้ำหนักถ่วงมันเปลี่ยนไปน่ะ...คิดรึยัง
14 พฤศจิกายน 2553 23:55 น. - comment id 1169084
ขำคนข้างบน..แซมกำลังบอกคุณอัลฯ ว่า อีกหน่อยคุณอัลฯ หายดีแล้ว ต้องไปร่วมขบวนการนางฟ้าช่วยเหลือผู้อื่นต่อ.. แต่ต้องระวังในการบิน เพราะน้ำหนักถ่วงข้างเดียว เดี๋ยวจะถลา ไปชนไรๆ เข้า... เตรียมตัวให้ดีนะจ๊ะนางฟ้าพี่สาว.. คนมีปีก
15 พฤศจิกายน 2553 07:31 น. - comment id 1169126
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เป็นธรรมดา ทุกสรรพสิ่ง อดทน ต่อ สู้ ใน 24 ชั่วโมง เป็นของเรา ท่านผัก ผลไม้ งด เนื้อสัตย์ ได้บ้าง เราจะพ้น กุศล ทั้งหลาย ยกให้ เจ้ากรรม นายเวร และเชื้อโรค ที่อยู่ในกายเรา มีแต่ความสุขสดใสค่ะ
15 พฤศจิกายน 2553 08:30 น. - comment id 1169150
เพียงจิตใจที่เข้มแข็งย่อมเผชิญสรรพสิ่ง หมั่นดุแลกายและรักษาความเข้มแข็งแห่งพลังใจต่อไปนะครับ
15 พฤศจิกายน 2553 10:28 น. - comment id 1169163
เสียงหัวเราะของคุณอัลฯ กับรอยยิ้มแห่งความแข้มแข็ง สักพักแผลก็จะหายค่ะ ปล. อย่าลืมเอากาละมังครอบไว้ก่องรับสาย โทรศัพท์ และ เล่นคอมนะคะ อิ
15 พฤศจิกายน 2553 15:10 น. - comment id 1169191
โชคดีที่ได้ประสบการณ์ ร้อนหนาวเคยผ่านนานโข เอมอิ่มลิ้มรสอดโซ เติบโตมาจนปานนี้ มาได้เผชิญโรคร้าย เป็นตายหายทุกข์สุขศรี อายุยาวยืนหมื่นปี โชคดีที่เห็นสัจจธรรม ... ขอคารวะด้วย ชาเขียวน้ำผึ้งมะนาว สามจอก
15 พฤศจิกายน 2553 16:57 น. - comment id 1169213
หายไวๆนะคะ
15 พฤศจิกายน 2553 18:41 น. - comment id 1169239
สวัสดีค่ะ คุณอัล น้ำผึ้งฯ ขอเป็นกำลังใจให้ สู้ต่อไปนะคะ
16 พฤศจิกายน 2553 00:38 น. - comment id 1169278
เพิ่งทราบข่าว.... เอาดอกไม้มาเยี่ยม..และเป็นกำลังใจให้ ค่ะ
16 พฤศจิกายน 2553 11:33 น. - comment id 1169330
ขอให้หายไวๆนะครับ หากไม่หายก็อยู่กับโรคให้ให้ได้เหมือนเพื่อน เหมือนเพื่อน นะครับ ขอคุณพระคุ้มครอง ครับ
16 พฤศจิกายน 2553 18:40 น. - comment id 1169337
เชื่อในความเข้มแข็งและแรงใจ
16 พฤศจิกายน 2553 12:32 น. - comment id 1169358
จากนี้ไปคงต้องดูแลเรื่องอาหารกินจะช่วยได้มากนะคะ เพราะคนที่เคยเป็นโรคนี้...โอกาสที่จะลามไปจุดอื่นก็ยังมีอยู่ งดเนื้อสัตว์พวกหมู่ พวกไก่ หันมาทานปลาแทน กินข้าวกล้อง ผัก ผลไม้ เป็นหลัก จะช่วยให้เชื้อหยุดการพัฒนาต่อ น้องสาวเพิ่งไปตัดมดลูกมาเมื่อสองอาทิตย์ก่อน เป็นเนื้องงอก แต่ยังไม่ถึงเป็นมะเร็ง หมอบอกมีความเสี่ยง ก็เลยตัดทิ้ง หมดแนะนำมาอย่างนี้ค่ะ หายเร็วๆ นะคะ
16 พฤศจิกายน 2553 14:06 น. - comment id 1169380
คุณอัลมิตราคะ...อย่าเครียดนะคะ..เพราะความเครียดมักจะทำให้ระบบต่างๆในร่างกายเปลี่ยนแปลงไป...ขอรอยยิ้มสักนิด....
17 พฤศจิกายน 2553 09:35 น. - comment id 1169384
เป็นกำลังใจให้พี่นะคะ
17 พฤศจิกายน 2553 05:19 น. - comment id 1169411
เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ช่ออักษราลีก็กลัวค่ะ เลยพยายามทานจำพวกผักขึ้นริมรั้ว เพราะผักหลายอย่างก็ใส่ยาฆ่าแมลง พยายามทานพวกปลา แต่ก็ไม่แน่ใจนัก ทำไมหนอคนผลิตคนขายก็หวังแต่ให้ สินค้าตนเองขายได้ โดยไม่คำนึง ถึงผลเสียที่จะตามมาซึ่งตกแก่ผู้บริโภค ซึ่งต้องระวัง แต่ระวังอย่างไรก็หนีไม่พ้นค่ะ เพราะความจำเป็นในชีวิตประจำวันที่เร่งรีบ ของคนเรา ก็เลยหันมาทานผลิตภัณฑ์อาหารเสริม บางอย่างที่ต้านสารก่อมะเร็ง ไม่ทราบจะ ได้ผลสักเพียงใด พวกสมุนไพรไทยก็น่าสนใจค่ะ ป้องกันและรักษาได้หลายโรค ขอส่งกำลังใจไปให้ค่ะ
16 พฤศจิกายน 2553 22:22 น. - comment id 1169417
ศิษย์พี่เข้มแข็งอยู่แล้วครับ ศิษย์น้องเชื่ออย่างนั้น คุณงามความดี จะคอยปกปักรักษาให้รอดพ้นจากภยันตราย และโรคร้ายต่างๆ ยังไงจะส่งสูตรอาหารต้านมะเร็งไปให้อ่านนะครับ ^ ^
16 พฤศจิกายน 2553 23:02 น. - comment id 1169418
อีลมินตราคนดีจงเข้มแข็ง มีจิตใจที่แข็งแกร่งอย่าอ่อนไหว ขอให้หายป่วยด้วยเร็วไว ขอให้ปวงเทวารักษาคุ้มครอง หายป่วยเร็วๆ นะตะ
17 พฤศจิกายน 2553 16:55 น. - comment id 1169498
...ขอเป็นแรงใจ..และกำลังใจ..ให้ปลอดภัยและหายเร็วๆนะคะ... ...ราชิกา..มีเพื่อนพยาบาล..ที่เป็นเหมือนคุณอิม..และผ่าตัดแล้วเมื่อ 15 ปีที่ผ่านมา..ขณะนี้แข็งแรงมาก..จิตใจสดชื่น..ทำงานได้ตามปกติ ..มีสูตรในการดูแลรักษาตัวเอง..ราชิกา จะส่งให้ทางอีเมล์นะคะ... ..ขอคุณพระคุ้มครองคุณอิมด้วยค่ะ...
17 พฤศจิกายน 2553 17:04 น. - comment id 1169499
โชคดีที่เป็นจริงๆนั่นแหละ มีสักกี่คนมีโอกาสเป็นมะเร็ง ได้เรียนรู้สภาวะอารมณ์ของทุกข์และการดับทุก์ในทุกสถวะอารมณ์ตอนเราเป็น(หมอบอกมะเร็งต่อมน้ำเหลือง) ฉีดคีโมไปหกเข็มอ่ะ เสร็จเเระรักษาทุกอย่างหมอจีน แขก ฝรั่ง ฝังเข็ม ทุกทางจริงๆจนเดี๋ยวนี้เหนื่อยแระ ไม่วิ่งแร่ไปรักษาที่ไหน รักษาที่จิต ที่ใจ นี่แหละ ปฎิบัติธรรม ทำสมาธิ ฝึกกรรมฐานดูแลเรื่องการกิน คือไม่กินของทำลายสุขภาพเป็นปกติ เนื้อสัตว์นี่ละมสามปี เริ่มกินก้อตอนคนรอบข้างอยากให้กิน ตอนนี้ก้อรู้สึกท้องไส้ไม่ดีเท่ไหร่ เลยละเองไม่บอกใคร และก้อหันมากินแต่น้อย หรือไม่ก้อกินโดยใช้สติกำกับ ฝึกลมหายใจ ฝึกเดินธาตุ ทำทุกอย่างด้วยจิตไม่ใช่ทำเพราะกลัวตาย อยากมีทางรอด ทานผักสดล้า งให้สะอาดจะดีมากเรยยิ่งผักน้ำปั่น มันอาจจะไม่อร่อย แต่ให้คิดว่าทำเพื่อสุขภาพ ตอนนี้หมอบอกว่ามะเร็งเราหายแระ อย่าทำสิ่งใดด้วยกิเลส ด้วยความอยาก อย่าใหกิเลสนำทางเนอะทำวันนีให้ดีที่สุด ทำด้วยจิตก้อพอแระ .. ใยไหม
17 พฤศจิกายน 2553 19:04 น. - comment id 1169512
... สู้ๆ นะคะ
21 พฤศจิกายน 2553 00:50 น. - comment id 1169970
มาเห็นรอยเข็ม ยังดีกว่าไม่มา สู้ สู้ และ พักผ่อนเยอะๆนะคุณอิม อย่ากังวลอะไรทั้งสิ้น ทุกอย่างกำลังไปได้ดี ได้เวลาพักระยะหนึ่งแล้วล่ะ
23 พฤศจิกายน 2553 18:53 น. - comment id 1170259
มะเร็งอีกแล้วเหรอ.. ใครไม่เจอ.. ไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน? ผ่านและเจอมาแล้วมากับคนที่รัก มันทุกข์เหลือเกิน.. ขอเป็นกำลังใจให้..นั่งสมาธินะ ทำจิตใจให้สบาย อย่าหงุดหงิด.. เราต้องผ่านมันไปให้ได้ สู้ๆๆๆนะคนดี...
24 พฤศจิกายน 2553 09:30 น. - comment id 1170297
... ตราบทุกข์เท่าทุกข์ที่ถมทับ ระงับด้วยใจจักไถ่ทุกข์ สุญญตา...เป็นกำลังเข้าปลอบปลุก เมื่อรู้ทุกข์...ย่อมรู้ธรรมนำทาง ... ตราบมิตรป่วยไข้จงหายขาด ทุกข์ปราศโรคภัยมลายร้าง กำลังใจแห่งมิตรมิวายวาง มิตรภาพสรรสร้างมิจางจินต์ ..... ขอให้กำลังใจครับ
14 ธันวาคม 2553 12:30 น. - comment id 1173321
พี่อิมสู้ ๆ ครับ เชื่อว่าดีขึ้นแน่นอน คนแถวบ้านผมเป็นเขาก็หายเป็นปกติแล้ว อ้อฝ่าย P ก็เป็นกำลังใจให้ด้วยครับ