โหมห้ำซ้ำกระแทก กระทบแหลกทะเลธาร ป่าเขาเนาละหาน มิอาจทานกำลังชล ดินแตกละลายหาย หินกรวดทรายไหลเคล้าปน ครืนครืนคลื่นอึงอล บ้านเรือนป่นเป็นหน้ากลอง ฟื้นฟูหมูเข้าปาก ผู้ทุกข์ยากรอคอยจ้อง งบประมาณผ่านครรลอง เรื่องเงืนทองต้องพูดกัน ร้อยละชักสามสิบ จะต้องหยิบใส่ลงขัน โกงกินอย่างเมามัน น้ำช่วยผันประโยชน์งาม กระเบื้องอาหารแห้ง ซื้อถูกแพงอย่ามองข้าม ทุกแห่งต้องทำตาม สั่งในนามคนของใคร ขนส่งต้องเร็วรวด ภาคอื่นชวดต้องภาคใต้ นาล่มช่างปะไร ต้องช่วยไวชาวสวนยาง อ้างข่าวราคาดี ช่วยชาติมีในวงกว้าง กอบกู้ดูทุกทาง ปล่อยภาคกลางให้ลอยคอ ดำน้ำลงเกี่ยวข้าว ก็เสียเปล่าอดกรอกหม้อ เน่าเสียเพลียใจท้อ ต้องนั่งรอจนน้ำลด ลูกหลานพาลปากแห้ง เด็กเล็กแดงพากันอด ของช่วยขนไปหมด นี่คือกฏพวกของใคร
13 พฤศจิกายน 2553 06:24 น. - comment id 1168744
ยังไม่แก่ บ่นอะไรหน๊อ
13 พฤศจิกายน 2553 13:12 น. - comment id 1168792
รอต่อไป...
13 พฤศจิกายน 2553 14:05 น. - comment id 1168819
มันคงเป็นเช่นนั้น น้ำเอ๋ยน้ำใจใยเชือดเชือน แม้แต่เดือนแหงนมองคงร้องร่ำ กับคนไทยรู้ไหมใครกระทำ ที่ตรากตรำช้ำชอกอยู่นอกทาง
13 พฤศจิกายน 2553 23:39 น. - comment id 1168882
ขนาดเงินช่วยเหลือผู้ประสบภัย ยังกินหัวคิวเลยครับ
14 พฤศจิกายน 2553 12:13 น. - comment id 1168975
ใจมนุษย์สุดหยั่งถึงค่ะ...
14 พฤศจิกายน 2553 20:08 น. - comment id 1169050
เท่าที่ดูข่าวอยู่ ก็เห็นการช่วยเหลือพยายามเข้าไปทั่วนะคะ อ่านแล้วอยากให้คุณกฤษ์ เป็นนายกจัง
15 พฤศจิกายน 2553 13:47 น. - comment id 1169188
การอยากเป็นนายกง่ายมาก แต่การปฏิบัติในหน้าที่นายก ให้ประชาชนนิยมชมชอบยากกว่า ไม่มีใครทำอะไรได้ถูกใจไปเสียทั้งหมด ฃีวิตคนเรามันสั้นนัก สำหรับดอกบัว วันดีคืนดีก็มีเลือดซึมออกมาทางผิวหนังก็เท่านั้น มีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะพี่ฤกษ์