ตั้งแต่เกิดมีกรรมชอกช้ำเหลือ ถูกความเชื่อโบราณผลาญชีวิต คู่ปทุมกลุ้มใจอยากใช้สิทธิ์ สร้างจารีตขึ้นใหม่ไม่อึมครึม การปกปิดมิดเม้นไม่เห็นหน แถมสร้างภาพหลอกคนว่าอวบอึ๋ม ใส่เกราะขังอึดอัดมัดแน่นตรึม ต้องเศร้าซึมซุกตัวเพราะกลัวยาน. ถึงเวลาโรงงานควรต้องผลิต ได้น้ำนมวันละลิตรรสมันหวาน งดการผลิตปิดกุญแจแช่ดักดาน ไม่ยอมลงจากคานปล่อยค้างคา ควรให้นวดไม่นวดกลัวปวดเจ็บ เฝ้าแต่เก็บเข้ากรุบุผ้าหนา ใครอยากเห็นไม่ได้เห็นเป็นบุญตา ถูกหมอยาตัดทิ้งยิ่งเสียดาย ชาวอัฟกันอิสระละสิ่งหุ้ม ตั้งแต่ขึ้นเป็นตุ่มจนแผ่ขยาย ปล่อยให้ฟัดแกว่งไกวได้สบาย เขาไม่ตายด้วยมะเร็งเก่งเสียจัง ประกาศสู้รณรงค์ช่วยชีวิต ปล่อยคู่บัวน้อยนิดอย่าจับขัง ทรมานเสื่อมศรีในที่บัง ใครชื่นชมก็ชั่งปล่อยตากลม
11 พฤศจิกายน 2553 04:19 น. - comment id 1168137
พูดถึง...นี่ หรือ พูดถึง...นี่ สวัสดีคะ เข้ามา(ชื่น)ชมคะ
11 พฤศจิกายน 2553 07:49 น. - comment id 1168140
อายจัง....แต่เอาก็เอานะคะ... จะเริ่มต้นวันนี้นะพี่นะ บัวน้อยจะเปล่งโฉมให้โลมขวัญ แอบน้อยน้อยค่อยค่อยเอียงเบี่ยงตะวัน เป็นบัวผันงามสดสะกดใจ แต่น้องขอบังใบไว้นิดนิด ยังขวยจิตโหลงโจ้งคงไม่ไหว เป็นบัวเหงาเนาแนบแอบใต้ใบ อยากจะได้..ต้องแหวกกอ..มาขอชม แซมค่ะ
11 พฤศจิกายน 2553 10:09 น. - comment id 1168197
เอ้อ......คุณฤกษ์ก็ช่างคิดจิงเน๊าะ....... .......หากปล่อยบัวไม่บังใบให้มิดชิด ไม่รอนริดอิสระให้จะเจ๋ง ไม่ทันไรก็จะหย่อนห้อยโตงเตง เขาตะเบงมานไว้ให้ชูชัน(นั่นแหละดีแล้ว).....
11 พฤศจิกายน 2553 13:19 น. - comment id 1168247
11 พฤศจิกายน 2553 14:16 น. - comment id 1168299
เห็นด้วยกับบทกลอนค่ะ บรรยายได้ดีมากนะคะ
11 พฤศจิกายน 2553 15:58 น. - comment id 1168375
11 พฤศจิกายน 2553 22:48 น. - comment id 1168492
เห็นด้วยครับ ไม่รู้จะปิดบังอะไรหนักหนา(อยากเห็น)
12 พฤศจิกายน 2553 18:05 น. - comment id 1168703
โห้ยๆๆๆๆ ต้นไม้ใบหญ้าให้ชีวิตชีวา ไม่เขียนบ้างละค่ะ