อย่าเพียรถามความรู้สึกที่ลึกซึ้ง มันฝังอยู่ก้นบึ้งหัวใจฉัน กำแพงใดมิอาจจะขวางกั้น มีเพิ่มเติมทุกวันไม่บรรเทา หลายขวบปีที่ผ่านแม้รานหวัง แต่ก็ยังมั่นคงตรงกว่าเก่า ความซาบซึ้งเห็นได้ไม่ต้องเดา ถ้ารับเอาคงไม่ต้องหมองฤดี หากทราบข่าวทุกข์ภัยแม้ไกลห่าง จะต้องหาวันว่างอย่างด่วนจี๋ ทราบเมื่อไรต้องไปในทันที เพราะว่ามีหัวใจไว้หนึ่งเดียว เกิดสมมุติฉุดหายไปจากโลก คงเศร้าโศกตามไปแม้ไพรเขียว ทุ่งท่าทางกันดารระหานเปลี่ยว จะลดเลี้ยวเสาะหากว่าสิ้นใจ เพราะเธอคือชีวิตอุทิศแล้ว เปรียบเป็นดังประทีปแก้วสว่างใส ส่องนำทางทอดยาวก้าวเดินไป สู่เส้นชัยเบื้องหน้าไม่ล้าแรง...
23 ตุลาคม 2553 11:03 น. - comment id 1163442
ชอบๆ
23 ตุลาคม 2553 11:14 น. - comment id 1163443
สวัสดีคะ คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ "หญิงใดหนอ โชคดี เป็นที่รัก" เข้ามาชื่นชมคะ
23 ตุลาคม 2553 12:49 น. - comment id 1163451
แซมก็อีกคน...ถึงซนๆ ก็อีกคนได้เหมือนกัน... แน่นอนจ้ะ...... แซมค่ะ
23 ตุลาคม 2553 17:59 น. - comment id 1163478
ค่อยๆ มาแอบอ่านค่ะ
24 ตุลาคม 2553 00:30 น. - comment id 1163520
แวะมาให้กำลังใจค่ะ
24 ตุลาคม 2553 05:47 น. - comment id 1163573
เป็นความรักที่มั่นคง ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
24 ตุลาคม 2553 12:31 น. - comment id 1163645
สมอ้าง...กะ...สวมรอย..นี่เหมือนกันไหมท่านฤกษ์.. ...มาแซวไปหละ...
24 ตุลาคม 2553 20:50 น. - comment id 1163738
^ ^ ทั้งสองอย่างเลยค่ะท่านบินฯ
25 ตุลาคม 2553 14:07 น. - comment id 1163922
lสวัสดีค่ะไม่ได้เจอกันนาน สบายดีหรือเปล่าคะ... ไม่อาจถาม..ความรุ้สึก..ที่ลึกซึ้ง ห้วงคำนึง..ของหัวใจ..เธอใหญ่หลวง เกินก้าวย่าง..เข้าถึง..ก้นบึ้งทรวง ดุจหลงบ่วง..เสน่หา..คราพบเจอ รักยังคง..รักเธอ..เสมอจิต ตราปชีวิต..ของฉัน..คงมั่นเสมอ หลับตาลง..ครั้งใด..ใจละเมอ เฝ้าพร่ำเพ้อ..เพรียกหา..ทุกราตรี หลายปีผ่าน..นานวัน..ยังมั่นรัก เคยห้ามหัก..ตัดใจ..คิดหน่ายหนี มิอาจห้าม..หัวใจรัก..เลยสักที ยิ่งหลีกลี้..ยิ่งเจ็บหนัก..ยามรักลา เธออยู่ดี..มีสุข..ทุกข์ไฉน รู้หรือไม่..ใจหนึ่งดวง..ยังห่วงหา บินลดเลี้ยว..ข้ามสมุทร..สุดสายตา ตลอดเวลา..เคียงอยู่..คู่ใจเธอ ไม่อาจถาม..ความรู้สึก..ที่ลึกซึ้ง รักตราตรึง..เพียงใด..ใฝ่เสนอ มอบให้แล้ว..หมดทั้งใจ..หมายเพียงเธอ อย่าให้เพ้อ..รอรักร้าง..เพียงข้างเดียว.... ไม่อาจถาม..ความรุ้สึก..ที่ลึกซึ้ง ห้วงคำนึง..ของหัวใจ..เธอใหญ่หลวง เกินก้าวย่าง..เข้าถึง..ก้นบึ้งทรวง ดุจหลงบ่วง..เสน่หา..คราพบเจอ รักยังคง..รักเธอ..เสมอจิต ตราปชีวิต..ของฉัน..คงมั่นเสมอ หลับตาลง..ครั้งใด..ใจละเมอ เฝ้าพร่ำเพ้อ..เพรียกหา..ทุกราตรี หลายปีผ่าน..นานวัน..ยังมั่นรัก เคยห้ามหัก..ตัดใจ..คิดหน่ายหนี มิอาจห้าม..หัวใจรัก..เลยสักที ยิ่งหลีกลี้..ยิ่งเจ็บหนัก..ยามรักลา เธออยู่ดี..มีสุข..ทุกข์ไฉน รู้หรือไม่..ใจหนึ่งดวง..ยังห่วงหา บินลดเลี้ยว..ข้ามสมุทร..สุดสายตา ตลอดเวลา..เคียงอยู่..คู่ใจเธอ ไม่อาจถาม..ความรู้สึก..ที่ลึกซึ้ง รักตราตรึง..เพียงใด..ใฝ่เสนอ มอบให้แล้ว..หมดทั้งใจ..หมายเพียงเธอ อย่าให้เพ้อ..รอรักร้าง..เพียงข้างเดียว.....
26 ตุลาคม 2553 13:26 น. - comment id 1164131
ชักก้าวหน้าไปแล้วนะพ่อรูปหล่อจีึบ สาวๆหาไม่ได้หันไปหา ยายแก่ ซะนี่ อิอิ รักเสมอ แก้วประเสริฐ.