อัลมิตรา 22 ต.ค. 2553 14:47 น. - ID 137515 
3578
10
0
22 ตุลาคม 2553 15:22 น. - comment id 1163346
ถามใครไม่อาจรู้ ความใน แต่หากถามฉันใด ตอบด้วย ถามใครไม่รู้ใจ เขาหลอก พี่เฮย ฉันตอบได้แม้ม้วย ไป่ร้างดวงสมรฯ กำลังใจมีให้ล้นเปี่ยมค่ะ
22 ตุลาคม 2553 15:12 น. - comment id 1163350
หากว่าเธอป่วยไข้ไปรักษา ฉันจะมาเยี่ยมไข้เธอให้ได้ มีดอกไม้เธอชอบมาปลอบใจ มาได้ไหมพยักหน้ามาทันที แต่เธอบอกห้ามฉันวันเธอป่วย บอกฉันช่วยไกลห่างเส้นทางนี้ เธอคงอายที่ฉันนั้นไม่ดี พอกับที่เธอหวังและตั้งใจ.... เคยไหม เมื่อคนที่เรารักเจ็บป่วย แต่เราไม่สามารถไปดูแลได้ เพระเขาอายที่จะบอก ใครเรื่องคนอย่างเรา โลกเรามักมีอะไร แปลกๆ นะครับ
22 ตุลาคม 2553 15:21 น. - comment id 1163352
บางครั้งอยากรู้แต่ไม่กล้าถาม กลัวคำตอบ
22 ตุลาคม 2553 23:37 น. - comment id 1163400
อย่าเพียรถามความรู้สึกที่ลึกซึ้ง มันฝังอยู่ก้นบึ้งหัวใจฉัน กำแพงใดมิอาจจะขวางกั้น มีเพิ่มเติมทุกวันไม่บรรเทา หลายขวบปีที่ผ่านแม้รานหวัง แต่ก็ยังมั่นคงตรงกว่าเก่า ความซาบซึ้งเห็นได้ไม่ต้องเดา ถ้ารับเอาคงไม่ต้องหมองฤดี หากทราบข่าวทุกข์ภัยแม้ไกลห่าง จะต้องหาวันว่างอย่างด่วนจี๋ ทราบเมื่อไรต้องไปในทันที เพราะว่ามีหัวใจไว้หนึ่งเดียว เกิดสมมุติฉุดหายไปจากโลก คงเศร้าโศกตามไปแม้ไพรเขียว ทุ่งท่าทางกันดารระหานเปลี่ยว จะลดเลี้ยวเสาะหากว่าสิ้นใจ เพราะเธอคือชีวิตอุทิศแล้ว เปรียบเป็นดังประทีปแก้วสว่างใส ส่องนำทางทอดยาวก้าวเดินไป สู่เส้นชัยเบื้องหน้าไม่ล้าแรง... พล่ามเบา ๆ ก็ยังได้ยิน อย่าเพิ่งเป็นเถ้าถ่านเล ย
23 ตุลาคม 2553 01:28 น. - comment id 1163402
เป็นอะไร ต้องไป ถึงโรงหมอ ช็อคโกแลต ติดคอ หรือไงนี่ ไปเยี่ยมได้ แค่โรงหมอ นะคนดี ไกลกว่านี้ คงไม่ไหว มันไกลเกิน
23 ตุลาคม 2553 12:46 น. - comment id 1163449
"......ไม่รู้ว่า จะเจอหมู่หรือจ่า ..." แล้วตกลง หมู่รึจ่า.....
ไม่ว่ายังๆ ก็
23 ตุลาคม 2553 19:17 น. - comment id 1163486
ถามแบบนี้ ตอบไม่ได้ เอาเป็นว่า ถูกทุกข้อ ดีมั้ย...
23 ตุลาคม 2553 23:23 น. - comment id 1163507
...... โอ้วววว โดนอ่ะค่ะ .. อยากก๊อปกลอนไปหลายๆอัน เอาไปแปะไว้เตือนตัว ...
24 ตุลาคม 2553 00:43 น. - comment id 1163532
โดนใจมากเลยนะคะ เรื่องของความรู้สึกระหว่างเรากับเขาคนนั้น มันยากที่หยั่งถึงจริงๆค่ะ
24 ตุลาคม 2553 01:42 น. - comment id 1163555
หวัดดีจร้า...คุณอัลมิตรา... ผมไม่รู้ว่ารู้สึกมากมายแค่ไหนนะ... ผมรู้แต่ว่า...อ่านแล้ว ชอบ กับ ไม่ชอบ.. แต่บทนี้...ผมไม่ทั้งสองอย่าง... อ่านแล้ว...ใจมันเย็นๆ... เหมือนๆ...จะกลายเป็นน้ำแข็ง... ยอมรับ...ว่ากลอนชุดนี้... อ่านแล้ว....มันตรงเข้าไปกัด...ตรงความรู้สึก...ทันที... อาจจะเป็นตรงห่วงว่า...สงสัยว่า... เป็นอะไรรึป่าว...ถึงได้เขียนทำนองนี้... อย่าเป็นอะไร...นะ...เด้วไม่มีใครดูแลระบบ..อิอิ ล้อเล่งๆ...เอาเป็นว่า...ห่วงจริงๆจร้า...
เขียนมาอย่างงี้...ไม่ใช่สะกิดใจแระ... กระตุกใจกันนะเนี่ยะ..
. แม้นมิใช่ ใครคอย ที่น้อยจิต คนในคิด อ่านฟัง พาลนั่งหงอย กระตุกขั้ว ทั่วจิต พินิจคอย คนใจน้อย เจ็บกล้ำ ด้วยช้ำทน ว่าเจ็บป่วย ด้วยรัก ที่หนักอก ฤา จิตตก เขียนไป ให้ใครสน ก็ช่างเขียน เพียรบอก เพียงหลอกตน แต่มีผล คมคิด ที่จิตใจ หากเป็นเรา เราคง ไปกอดแล้ว มิให้แคล้ว คลาดเธอ จนเพ้อไข แล้วปิดปาก ฝากรัก หนักหนักไป เขียนทำไม ให้ท้อ มาก่อคำ อ่านคำคุณ อุ่นคลาย กายเย็นเฉียบ คลื่นพาลเรียบ เหมือนนิ่ง ทุกสิ่งผำ อยากลาโลก โศกค่า ว่าใจดำ มิอาจทำ เมินไหว เพราะใจดี เข้มแข็งไว้นา...
24 ตุลาคม 2553 12:33 น. - comment id 1163646
ถามใครหรือ???
24 ตุลาคม 2553 20:01 น. - comment id 1163709
... ถามท่านแหล่ะ ท่านบิน ... อิอิ.. สบายดีเนาะ ?
24 ตุลาคม 2553 20:29 น. - comment id 1163722
มารอฟังคำตอบ
24 ตุลาคม 2553 20:37 น. - comment id 1163729
ได้คำตอบแล้วบอกด้วยนะคะ เอาแบบ บวกๆๆๆ
24 ตุลาคม 2553 20:44 น. - comment id 1163733
คุณไร้อันดับ .. หากฉันต้องเจ็บป่วยด้วยโรคร้าย และรักษาไม่หายตายสถาน(เดียว) เหลืออักษรกลอนพร่ำเป็นตำนาน คนเคยอ่านสังเกตุไหมไร้ร่องรอย คุณน้ำตาลหวาน .. บางคำถาม ถามไป โดยไม่กล้าหวังในคำตอบเช่นกันค่ะ คุณแก้วประภัสสร .. ถามผู้ที่ทอดทิ้ง...........กันไป ถามเผื่อจะทราบนัย.....ชัดแจ้ง ถามเพื่อปลอบหัวใจ.....ตนก่อน ถามทะลุโดยแสร้ง........กระทบให้คนสะเทือน คุณฤกษ์ .. ให้จดจำคำกลอนตอนตอบถ้อย เพียงเล็กน้อยน้ำใจมอบให้ฉัน ยามเจ็บไข้ได้ป่วยช่วยเหลือกัน ค่าของขวัญใดใดคงไม่เทียม หากเพียงแค่เขียนกลอนตอนนึกสนุก หลอกคนทุกข์อีกครั้งมอบหวังเปี่ยม ฉัน ฤๅ โวยวายใด เพราะใจเจียม อักษรเหี้ยมจอมลีลามาหลอกลวง คุณจิ้งจอกน้อย .. ช็อกโกแล็ตมิใช่ในสาเหตุ ความจริงเลศรอพิศวินิจฉัย รอหมอตรวจอวดโรคว่าร้ายใด โรคอาจซุกอยู่ใกล้หัวใจตน คุณcicada .. รอด้วยจิตระทึก หมู่หรือจ่า หนอ คุณสุ .. คำตอบโอเน็ต ต้องมีข้อเดียว นะ คุณสาวดำรำพัน .. เอาไปสิ กลอนน่ะ ของเราคือสาธารณะ คุณการัณยภาส .. ที่ว่ายากหยั่งถึง อาจเป็นเพราะไม่ได้ตั้งใจหยั่งถึงก็ได้นะคะ คุณกรต .. กอด .. เป็นยาที่ดีทีเดียว อัลมิตราอยากได้กอด ผู้ชายที่มีจิตใจที่เข้มแข็ง บางคราวก็ต้องการให้ใครสักคน "กอด" ประสาอะไรกับอัลมิตรา ที่ได้แต่ "กอด กับเงาของตัวเอง" กลอนที่คุณเขียน สะเทือนใจอัลมิตรามากมายเลย กลั่นจิตพ้อทอถักเป็นอักษร ระลึกตอนครั้งที่ยังมีเขา ความเจ็บป่วยกลับกลายคล้ายบรรเทา "กอด" เบาเบาเท่านั้นพลันแข็งแรง เหมือนจิตตกเขียนให้หวังใครอ่าน เหมือนฟุ้งซ่านคนเดียวเที่ยวฝากแฝง เหมือนต้องการบางอย่างช่างเคลือบแคลง เหมือนเสแสร้ง,เหมือนกลเรียกสนใจ ฉันมิได้นอนแท่นนวางแผนป่วย แต่หากป่วยจริงจริงยิ่งสงสัย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าคราดับไป จะเหลือใครคิดถึงฉัน "อัลมิตรา" .. คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. คำถามที่อาจไปไม่ถึงยังคนที่ต้องการถาม คำถามที่อาจไม่มีคำตอบใดใดกลับมา คำถามที่อาจไม่ได้หวังในคำขาน คำถามที่ เขียนเพราะโง่ คุณเฌอมาลย์,คุณแจ้น .. เราคุ้นชินกับสิ่งที่ไร้ตัวตนแล้วล่ะ
24 ตุลาคม 2553 23:56 น. - comment id 1163802
เข้าใจคับ.เข้าใจ...สู้ๆ ขอรับ...คุงอัล...
26 ตุลาคม 2553 07:08 น. - comment id 1164038
คุณกรต .. พี่สาวกินข้าวได้มากกว่าเดิม พอจะมีเนื้อหนังขึ้นมาหน่อย ผิดจากที่นอนแห้งติดเตียง รพ. แต่ป่วยคราวนี้ ดูเหมือน หน้าตาจะแก่แล้วแก่เลย เหลือง ๆ ด้วย
26 ตุลาคม 2553 10:38 น. - comment id 1164071
แต่ช้าแต่ ตาล่ะแม่อัลมิตรา ดูเหมือนว่าโศกาน้ำตาหลั่ง มีคำถาม-ความรู้สึกนึกว่าชัง เธอคงมีความหลังกับบางใคร ข้าก้ออยากปลอบประโลมแม่โฉมยงค์ แต่อนงค์มิใช่แฟนทำแทนไม่ได้ ความรู้สึกเนื้อความที่ถามไป เขาก้อคงสะกิดใจไม่น้อยเลย... มีใครอยู่หรือไม่ก้อไม่รู้.............แอบมาเม้นท์
26 ตุลาคม 2553 12:48 น. - comment id 1164105
นายพระจันทร์ .. ที่เคยบอกไว้ สงสัยต้องเลื่อนเวลามาหน่อยแล้วล่ะ ไม่งั้น อาจไม่มีโอกาสนะ .. ใครจะไปรู้ได้ว่า อะไรจะเกิดขึ้นในเร็ววันนี้
26 ตุลาคม 2553 20:25 น. - comment id 1164205
อย่ามองโลกเลวร้ายอย่างนั้นสิครับ ผมไม่ยอ มเลื่อนเวลาหรอก คุณจะได้คอยงัย อะไรกันจะเบื่อโลกที่ยืนอยู่ง่ายๆได้งัยครับ สู้ สู้ มาร์ตี้ สู้ สู่
27 ตุลาคม 2553 07:57 น. - comment id 1164283
นายพระจันทร์ .. โอ้ เชื่อมั่นมากเชียว 555 ... ไม่เลื่อนก็ไม่เลื่อน (วะ) แต่ถ้าถึงเวลานะ ขอแบบพิเศษได้ป่าว .. พิเศษนี่ ไม่ใช่แค่เพิ่มลูกชิ้นนะ
28 ตุลาคม 2553 12:06 น. - comment id 1164660
เด๋วตามไปเยี่ยมถึงโรงหมอเลยหละ แต่เธอคงไม่ได้ฝากกลอนลอยลมถึงเราม๊าง อิ อิ
5 พฤศจิกายน 2553 19:15 น. - comment id 1166808
เมือเธอต้องป่วยไข้ไปโรงหมอ ฉันรวมขอพลังใจส่งไปหา ทั้งเขียนพร่ำคำพรวอนนำพา คนมีค่าควรคิดจิตคนึง ตอบคำถามยามป่วยเผื่อช่วยบ้าง มาแปะวาง "ความรู้สึก" ระลึกถึง ขอให้หาย ไวไว อย่าดื้อดึง ยังมีคนหวังพึ่งอีกเยอะนะ ... Get well ASAP .. อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
