๏ พิรุณพรมเถื่อนด้าว...............แดนดิน เหมือนดั่งกระแสจินต์..............ท่วมท้น ฝนพราวพร่างโรยริน................นองบ่า ฤๅเท่าเทียมหนึ่งล้น..................รักนี้พลีนาง๚ ๏ ทรวงสองเอยห่างเหย้า...........ไกลเวียง จิตห่อนหาแนบเคียง.................อื่นชู้ ยังคงแต่คอยเพียง....................เรียมอยู่ เสมอมา งามอื่นฤๅจักสู้..........................หนึ่งน้องนางเดียว๚ ๏ พระพายโชยพัดพลิ้ว..............รานกาย ประหนึ่งจักวางวาย....................ดับดิ้น คำนึงแต่นวลสาย.......................ใจพี่ ยามห่างเหมือนล่มสิ้น................ร่างนี้วายปราณ๚ ๏ วชิรหมายล่มหล้า....................ฤๅไฉน ครวญคร่ำรำสายไฟ...................กึกก้อง มาดเหมือนดั่งทรวงใน...............อกพี่ สายรักเรียกร่ำร้อง.....................แข่งฟ้าแดนแถน๚ ๏ ฝากคำสัตย์ผ่านฟ้า..................แมนสรวง ตราบล่มสูรย์ดับดวง....................จากฟ้า รักเรียมอย่างเต็มทรวง...............คงมั่น เรียมเอย หากผิดคำอย่าช้า........................ตกใต้อเวจี๚ะ๛
20 ตุลาคม 2553 17:35 น. - comment id 1112553
เพราะมากท่านบินเดี่ยว ชอบมากครับกับบทนี้
20 ตุลาคม 2553 14:15 น. - comment id 1117194
คำนึงเฌอค่อยมาตอบวันนี้ขอลาไปดูน้ำท่วมก่อนนะ
20 ตุลาคม 2553 11:34 น. - comment id 1118100
ฝากคำผ่านสู่ห้วง หัวใจ ลมช่วยพัดถึงใคร หนึ่งนั้น ครวญคร่ำดั่งทรวงใน กระอัก จริงเฮย เหมือนถูกฟ้ามากั้น อกนี้แทบสลายฯ อิ..แจมค่ะ
20 ตุลาคม 2553 08:54 น. - comment id 1118241
สวัสดีคะ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ เขียนได้ไพเราะเหลือเกินคะ
20 ตุลาคม 2553 08:32 น. - comment id 1118364
แซมมาอ่านโคลงอันไพเราะค่ะ.. เมื่อไหร่แซมจะเขียนได้งดงามอย่างนี้บ้างนะ... ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ... แซมค่ะ
22 ตุลาคม 2553 09:44 น. - comment id 1163253
สวัสดีค่ะ แวะมาเยือน ๐ โพยมครวญพยับคลึ้ม...คลุมแดน ฤาร่ำคำบอกแทน................พี่ให้ สานทรวงพ่วงพันแกน-....สวาทมั่นมาดเรียม ตัวห่างใจแอบใกล้................โอบด้วยเสน่หา ๐ วชิราวาบเฟื้อย................ปราบสาย หากเปรียบคะนึงชาย.........ขณะก้อง ทรวงอนงค์ย่อมมลาย......หลอมหลั่ง- รินสู่อกผู้พร้อง...................ร่วมคล้องคะนึงหมาย http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=waleelaksana&month=22-10-2010&group=8&gblog=5