กาสะลองพลิ้วพรายปลายวสันต์ ต้นเหมันต์พร่างพรมชโลมฝน พราวพิสุทธิ์ขาวสะพรั่งช่างน่ายล อวลระคนกลิ่นกรุ่นละมุนทรวง ชูช่อบานท้าทายสายฝนพรำ ลมกระหน่ำพัดโบยโรยกลีบร่วง ซบผืนดินกลิ่นเจ้าเร้าแดดวง ที่กลางข่วงลานลุ่มชุ่มชื่นใจ ชื่อดอกปีบกาสะลองที่ร้องเรียก พึงสำเหนียกชื่อนั้นสำคัญไฉน ดั่งความดีขจรกลิ่นทุกถิ่นไป ทั้งไกลใกล้ค่ำคืนยังยืนยง กลิ่นความดีหอมอยู่คู่โลกกว้าง มิจืดจางเวลาพาหนุนส่ง สถิตมั่นแน่แท้แม้ปลดปลง ความดีคงคู่หล้าชั่วฟ้าดิน.