เขียนกลอนเศร้าตัวเรายิ่งเศร้าหนัก เขียนกลอนรักก็รักจนหวั่นไหว เขียนกลอนทุกข์ก็ทุกข์สุมหัวใจ เขียนกลอนไรทำให้ใจเบิกบาน เขียนกลอนเที่ยวสนุกกว่าเธอว่าไหม เขียนแล้วสุขสดใสสนุกสนาน ยิ้มกับภาพพิมพ์ใจคล้ายวันวาน นึกถึงกาลนานนั้นสุขสันต์จริง ไม่อยากเศร้าใจเราเฉายิ่งนัก ไม่อยากรักเกรงใจหวั่นไหวยิ่ง ไม่อยากทุกข์จมทุกข์ขลุกทุกสิ่ง ไม่อยากแม้นจะจริงทิ้งให้จม เขียนกลอนให้บางใครด้วยใจดี เขียนด้วยมิตรไมตรีดีสุขสม เขียนด้วยใจให้ใครได้ชื่นชม เขียนผสม-ผสานงานกวี บ้านเปิดกว้างทางโล่งดูโปร่งใส ใครต่อใครเข้ามาพาสุขศรี มาสร้างความสุขสันต์พันทวี จากบ้านใหญ่หลังนี้กี่พันคน มีกลอนบ้าน กลอนเมือง กลอนเรื่องราว กลบท ร้อยกรองกล่าวทุกแห่งหน จากที่เคยแต่อ่านผ่านตาตน ผูกพันจนเขียนพอได้กลอนบ้านตาม หน้าเก่าไปหน้าใหม่มาหาความสุข ล้วนหลากมุขสีสันกันตอบถาม เม้นท์หยอกเย้ากระเซ้าแหย่แผ่ความงาม ทุกคนยามเข้าบ้านสำราญ....เอย (เกือบจบไม่ลง คริ)
16 ตุลาคม 2553 10:48 น. - comment id 1154369
09,10........น้องหนูสน น้องหนูสนวนเวียนอ่านเขียนกลอน แจกขนมให้ว่อนบ้านกลอนนี้ ด้วยน้ำจิตน้ำใจไมตรีดี น้องเป็นสีสันให้ในบ้านเรา เขียนกลอนเพราะเสนาะเสน่หา แสนเริงร่ายิ้มรื่นไม่ฝืนเฉา ทำให้บ้านครึกครื้นยิ้มชื่นเจ้า หนูสนเราแสนดีพี่ขอชม ขออนุญาตน้องหนูสนต่อเพียงสองบทนะค่ะ พี่พิมสามารถน้อยนิด อ่ะจ่ะ ขอบคุณสำหรับ ขนมเค็กหร่อยๆจ้าสาวน้อย
16 ตุลาคม 2553 10:52 น. - comment id 1154370
11..........คุณพจนา ForLife สุดสงสัยในนามปากกาท่าน มีสองทางสองนามสุดสงสัย ช่วยเฉลยน้อยนิดหน่อยเป็นไร แม้นมิได้ทำให้ใจพะวง เขียนหลากอารมณ์ชมว่าเก่ง ดีกว่าเคร่งทางเดียวเดี๋ยวก่งก้ง ไม่มีไรเขียนไปให้งงงง จบไม่ลงขอลาก่อนหนาคุณ ขอบคุณคุณพจนาที่มาเยี่ยมเยียนทุกครั้งค่ะ
16 ตุลาคม 2553 10:58 น. - comment id 1154371
12........น้องฝน โคลอน สูตรของพี่พิมนั้นมันง่ายมาก เขียนออกจากจิตใจในครานั้น นึกอยากเขียนก็เขียนได้โดยพลัน บางครั้งนั้นก็จริงในใจเรา ยอมรับความเป็นกลอนอ่อนหัดนัก เขียนกลอนรักทึกทักด้วยความเหงา บางครั้งเจ็บปวดใจก็เขียนเอา บางครั้งเราเขียนได้ไร้สิ่งทำ น้องฝนจ๋าสูตรน้องพี่ก็ใช้ แล้วแต่ใจตอนนั้นพลันถลำ บอกไม่ถูกแล้วแต่ใจนั้นชี้นำ แต่ส่วนมากชอบลำนำจากเพลง คราวนี้คงรู้ฟามลับพี่พิมแล้วล่ะจ้า อิอิ
15 ตุลาคม 2553 11:55 น. - comment id 1162096
สวัสดีคะ คุณน้ำตาลหวาน กลอนสนุก สุขใจ เมื่อได้อ่าน กลอนร้าวฉาน อ่านทีไร ใจทุกข์ท้อ กลอนอกหัก รักระกำ น้ำตาคลอ กลอนใดหนอ พอได้อ่าน ก็ซ่านทรวง? เข้ามาทักทายคะ
15 ตุลาคม 2553 12:06 น. - comment id 1162099
มาเขียนกลอน อ่อนไหว ใครได้อ่าน เขียนกลอนกานท์ หวานฉ่ำ ลืมช้ำได้ เขียนกลอนปลอบ โอบแขน แทนหัวใจ กลอนสดใส พาสุข สนุกกัน เป็นสายธาร เชื่อมทาง ระหว่างเพื่อน เป็นคำเตือน จากใคร มาให้ฉัน เป็นกระแส แผ่เผื่อ เอื้อเฟื้อกัน ร่วมสร้างสรรค์ ไมตรี กวีชน... แซมค่ะ
15 ตุลาคม 2553 15:52 น. - comment id 1162146
.... เขียนถึงเธอ/ถูกท้วงว่าห่วงหา .....เขียนถึงฟ้า/ตะวันพลบก็หลบหนี .....เขียนถึงจันทร์/ดาวอ้อนค้อนทันที .....เขียนให้ดี/ดันดวลว่ากวนโอ๊ย ......................16%.......................
15 ตุลาคม 2553 16:46 น. - comment id 1162158
01........คุณGemini58 กลอนสนุกสุขใจใครก็ชอบ กลอนหวานกรอบสุขล้ำฉ่ำใจน้อ กลอนอกหักแทบสำลักน้ำตาคลอ กลอนใดหนออ่านแล้วเพลินจำเริญใจ ขอบคุณที่แวะมาทักทายพิมค่ะ
15 ตุลาคม 2553 16:48 น. - comment id 1162159
ไม่ว่างเขียนยังเวียนมาอ่านค่ะ
15 ตุลาคม 2553 16:52 น. - comment id 1162161
02..........คุณแซม พออ่านกลอนหวานหวานใจหวามไหว อ่านทีไรใจไม่อยู่กับเนื้อตัว อ่านกลอนปลอบใจกันนั้นดีชัวร์ กลอนคือกลอนสอนตัวนั้นพอมี เป็นทางเชื่อมระหว่างทางช้างเผือก ที่เราเลือกเข้ามาหาบ้านนี้ ไม่ว่าใครเป็นใครขอมาดี ร่วมสร้างสรรค์ไมตรี กวีชน... เกือบไม่รอดค่ะคุณแซม พิมต่อกลอนไม่เป็น ขอบคุณนะค่ะ
15 ตุลาคม 2553 16:59 น. - comment id 1162164
03.............คุณบูมเมอแรง เป็นหญิงสาวถึงคราวอยากกล่าวถึง เธอนั้นซึ้งบทกวีมีแทรกสอน เข้าเม้นท์ไปบ้านใครในบ้านกลอน เม้นท์เป็นกลอนทุกบ้านที่อ่านมา เก่งจริงหนอขอชมจากใจจริง สมเป็นหญิงจริงแท้ศิษย์หลวงตา- มหาบัวสอนไว้มีที่มา ขอชมเชยจริงหนา น่ารักจัง...เล๊ย
15 ตุลาคม 2553 17:08 น. - comment id 1162167
05............น้องกานต์ ไม่ว่างเขียนยังมาหาบ้านพี่ น้องคนดีห่วงหาว่าเพียงพลิ้ว ไม่ว่างงานว่างอ่านถือว่าชิว น้องคนดีมาพลิ้วบ้านพี่พิม พบกันตั้งแต่ครั้งแรกที่มาบ้านกลอนยังไง ตอนนี้น้องกานต์ก็ยังเหมือนเดิม ขอบคุณจ้า
15 ตุลาคม 2553 22:23 น. - comment id 1162197
น้องหนูสนร่ายรำตัวอักษร ผ่านบทกลอนร่อนลิ่วปลิวไสว และพบปะเพื่อนพ้องบ้านกลอนไทย แสนดีใจไมตรีมีให้กัน จากหมึกเขียนเรียนร้อยด้อยความรู้ ฝึกเป็นครูปูทางที่สร้างสรรค์ จนวันหนึ่งประสบได้พบพลัน สถานที่แบ่งปันสรรปัญญา บนสมุดบันทึกความนึกคิด เนรมิตโลดแล่นแสนหรรษา เพียงบทกลอนขีดเขียนธรรมดา อวดหน้าตาหน้าจอรอชื่นชม นับตั้งแต่กลอนแรกที่แปลกใหม่ นำเสนอบ้านกลอนไทยใจสุขสม ได้พบปะมิตรสหายร่วมนิยม ล้วนอุดมใจชมชอบกลอนกวี แวะมาทักทายจ้าูู
15 ตุลาคม 2553 22:26 น. - comment id 1162199
ลืมของฝาก ลองชิมแล้ว ขาดความหวาน เลยแวะมาเติมซะหน่อย
15 ตุลาคม 2553 22:28 น. - comment id 1162202
ผมก็ชอบเขียนกลอนครับ แต่ไม่ชอบเขียนอยู่อารมณ์เดียว เพราะจำเจ
16 ตุลาคม 2553 07:29 น. - comment id 1162222
พี่พิมใช้สูตรฝนเปล่า เขียนกลอนที่ตรงข้ามกับอารมณ์ ณ ปัจจุบัน ถ้าเวลาเราเศร้าหรือมีเรื่องให้คิด ก็แต่งแนวสนุกสนานเฮฮา ไม่ก็ หวานไปเลย ถ้าเรามีความสุข ก็แต่งกลอนที่เศร้าเคล้าน้ำลาย เอ๊ย น้ำตา อิอิ ฝนว่าใช้วิธีนี้ทำให้อารมณ์เราไม่จมอยู่กับที่อ่ะค่ะพี่ เป็นการบำบัดอีกวิธีที่ได้ผลด้วยนะคะ อย่างกลอนฮาๆ ทั้งที่เราอาจจะเครียดหรือเศร้าอยู่ แต่ช่วงเวลาที่เราคิดหาคำมาแต่ง มันก็ลืมอารมณ์ที่แท้จริงของเราไปได้เลยค่ะพี่....ท้าทายดีน๊า...ว่าเราจะทำได้หรือเปล่า
16 ตุลาคม 2553 09:15 น. - comment id 1162237
๐เขียนเถิดนะ...เขียนเท่าที่อยากเขียน แม้นจิตเจียนเกือบจอดอย่าถอดถอย รจนาประดิษฐ์นิมิตรรอย จารด้วยถ้อยในท่ามปลายหนามแทง ๐ ฤาจักเขียนคราเจ้าคลึงเคล้าหวาน อักษรบานห้อมหาทั่วระแหง ให้ชนรู้ดีดำพึงสำแดง ว่าในแจ้งในมืดคือเดียวกัน ฯ แปะสักบทสองบทนะคุณพิม..
16 ตุลาคม 2553 11:03 น. - comment id 1162249
13............คุณกิ่งโศก เจอขั้นเทพเช่นคุณกิ่งหญิงกลัวใจ ด้วยตัวไม่เข้าขั้นนั้นเกรงขาม คุณกิ่งโศกเก่งกลอนลำนำตาม กลบทสุดยอดงามขอชื่นชม แหะๆ ขอต่อแค่นี้นะค่ะคุณกิ่ง มันตื้อๆมึนๆ เกรงๆบอกมะถูก
16 ตุลาคม 2553 13:15 น. - comment id 1162262
ลองเขียนกลอนธรรมะสิครับคุณน้ำตาลหวาน เบิกบานใจได้บุญด้วยนะ
16 ตุลาคม 2553 17:33 น. - comment id 1162276
ส่งใจผ่านมาอ่านกลอน...
16 ตุลาคม 2553 20:36 น. - comment id 1162307
ตอนนี้อาศัยเขาอ่านไปก่อนค่ะ แบบว่าหมดมุขอ่ะค่ะ
17 ตุลาคม 2553 16:09 น. - comment id 1162451
เขียนกลอนเรื่องไอติมอิ่มอร่อย เขียนบ่อบบ่อยพลอยให้ลำไส้หิว เขียนกลอนเรื่องอาหารนั้นชิวชิว เขียนกลอนพลิ้วพร้อมกับทานช่างหวานมัน
17 ตุลาคม 2553 20:00 น. - comment id 1162480
หวัดดีจร้า...คุงพิม... อ่านแล้ว..... พบว่า... เกิดแต่ใจ ใครเหงา เข้ามาเขียน แฝงการเรียน รู้โยง กลอนโคลงไข ขานจารึก นึกสุข สนุกใจ เหงาคลายไป ขำขัน จำนรรจ์ชม มีเย้าหยอก บอกใจ ไขสู่เพื่อน ยามเหย้าเยือน หยิบคำ นำสุขสม ร้อยใจรับ ขับล้าง จางขุ่นตรม ชื่นอารมณ์ เย็นสุข ทุกรอยคำ กำลังใจ จากใคร ก็ไม่รู้ ซึ่งเป็นผู้ ต่อกลอน อักษรย้ำ เยือนทุกบท จรดค่า มานบนำ ร้อยเล่นคำ ความหวัง กำลังใจ ไร้บ้านกลอน คงไร้ ซึ่งโอกาส หนึ่งภพชาติ มิอาจ ประสบไข กับมวลมิตร จิตรัก ประจักษ์ใจ บ้านกลอนไทย คือบ้าน สราญรมย์ ดั่งคุณพิม ติ่มซำ น้ำตาลหวาน (อิอิ ขอเติมให้บาทสมบูรณ์ง่ะจร้า) เขียนกลอนกานท์ จารึก ผนึกสม ถูกทุกข้อ ขอรับ คำนับชม ร้อยคารม สุขได้ ทักทายกัน....จร้า... ถ้าบ้านกลอน...อยู่คู่เมืองไทย... ก็แสดงว่า...กลอนของพวกเรา.. เป็นนิรันดร์...ถูกม่ะ...ขอรับ...จร้า.... มาช้า...เพราะ...รถติดง่ะ...
18 ตุลาคม 2553 08:46 น. - comment id 1162596
18............คุณโป้ง สุริยันต์ฯ ยังไม่เคยเขียนด้านกลอนธรรม คงเพราะกรรมยังมีมากหมาย พิมขออ่านกลอนธรรมคุณต่อไป สักวันคงเรียนจากคุณได้ต่อกลอน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำกลอนธรรมะ สักวันคุณคงได้อ่านแน่ๆ ค่ะ
18 ตุลาคม 2553 08:53 น. - comment id 1162598
19...........พี่รัตน์ รักคนดี ส่งใจผ่านอ่านกลอน เป็นคำวอนน่ารักมาก พี่ส่งใจอ่านฝาก น้องรับจากด้วยใจจริง
18 ตุลาคม 2553 08:59 น. - comment id 1162600
20.........น้องเฌอมาลย์ มาอาศัยอ่านกลอน พร้อมคำวอนว่าหมดมุข ได้อ่านก็เป็นสุข พี่ก็สุขกว่าเช่นกัน แค่แวะมาอ่านพี่พิมก็ปลื้มใจที่สุดแล้วค่ะ
18 ตุลาคม 2553 09:01 น. - comment id 1162601
21..........คุณครูกระดาษทราย มาพร้อมกับไอติม พิมก็อิ่มสุขอิ่มใจ กลอนและภาพสวยใส ขอบคุณด้วยใจจริงจริง ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะคุณครู
18 ตุลาคม 2553 09:10 น. - comment id 1162610
22...........คุณกีรติ มาช้าเพราะรถติด รถไม่ติดมาไม่ได้ จริงไหมคุณว่าไง สตาร์ทไว้ก่อนคงดี เราอยู่คู่นิรันดร์ บ้านกลอนอันเป็นสุขศรี คู่เมืองไทยร้อยปี เพราะกลอนมีคุณอนันต์ แต่งกลอนต่อคุณกี ทำให้ชีวีมีสุขสันต์ แม้เขียนกลอนต่างกัน ไม่ใช่อันแปลกจริงไหม คุณเขียนกลอนยาวเหยียด พิมก็เครียดตามคุณไป จะต่อคุณยังไง เพราะขั้นเทพไซร้ขอลา .. อิอิ พอก่อนเน๊าะคุณกี ขืนเขียนต่อกลอนขั้นเทพ ยาวกว่านี้มีหวังแป๊ก ไปต่อไม่ได้จ้า... คุณต่อกลอนทุกบ้านที่เข้าไปเม้นท์ ชอบค่ะ เพราะนั่นคือการให้เกียรติเจ้าของบ้าน พูดจากใจจริงนะค่ะ