บ้านอยู่ริมคลองขวางระหว่างเวิ้ง มวลหมู่เซิงพฤกษาพนาสันต์ มณฑา ยี่สุ่น พิกุลพรรณ หอมลาวัณ ลำดวน ให้ชวนดอม มะลิซ้อน ราตรี ยามคลี่กลิ่น ระรื่นรินทุกยามในความหอม กรรณิการ์ สายหยุด พวงพยอม โมกนำน้อมถึงวิโมกข์ไม่โศกตรม แลลิบลิบเชิงดอยน้อยน้อยนั้น หลากพฤกษ์พรรณจำเพาะอันเหมาะสม สมุนไพรนานาป่าอุดม น่าชื่นชมยิ่งพจน์อันงดงาม แลดูน้ำไหลรินผ่านถิ่นนี้ ยังวิถีรอยไทยในสยาม ธารยังใสไหลรื่นชื่นทุกยาม ผ่านอารามบ้านเรือนไม่เชือนแช กลับมาบ้านเมื่อใดให้เปี่ยมสุข ลืมความทุกข์ชั่วยามตามกระแส ทั้งพฤกษ์พรรณ น้ำ ฟ้า ได้มาแล ก็สุขแท้เบิกบาน ที่บ้านเรา.
ระพินทร์ 11 ต.ค. 2553 23:05 น. - ID 137329 
1354
3
0
12 ตุลาคม 2553 12:01 น. - comment id 1161598
อยู่ที่ไหนไม่อุ่นใจเหมือนไปบ้าน หลบทั้งงานหลบรักหลบพักเหงา ใต้ร่มไม่ไพรพันธุ์วิมานเงา ลมบางเบาเจ้าแห่..ไควเปลยวน ..........................................
12 ตุลาคม 2553 19:28 น. - comment id 1161664
พรรณนาซะได้กลิ่นโมกเลยเชียว
15 ตุลาคม 2553 22:12 น. - comment id 1162192
คุณบูม อุ่นที่ไหนเล่าจะคุ้นอุ่นอยู่บ้าน หลังอาหารนอนหลับประทับฝัน ผลไม้ ขนมหวาน ทานทุกวัน จึงสุขมั่นสุขคงดำรงนาน
15 ตุลาคม 2553 22:14 น. - comment id 1162193
คุณกีกี้ โมกหอมจริงๆนะ ปลูกเป็นแนวรั้ว ริมทางโชยกลิ่นชื่นใจดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
